Chapter 22

LIYANNA’S POV

Nagising ako dahil may nag-doorbell. Ayoko sanang pansinin pero paulit-ulit na kaya kahit na nakapikit pa ang mga mata ko ay naglakad ako papunta sa pintuan. Wala sa sariling binuksan ko ang pintuan.

“Good morning babe.”

Kaagad naman akong napadilat nang marinig ko ang boses ni Carlos. Kaagad ko rin tinakpan ng kamay ko ang buo kong mukha. Dahil sa ginawa ko ay pumasok na lang siya bigla sa loob ng room ko. Nahihiya kasi ako dahil sabog pa ang buhok ko at wala pang hilamos.

“Bakit ka pumasok? Pinapasok ba kita?” mataray na tanong ko sa kanya.

“Ang taray mo naman babe, tulo laway ka pa nga eh.” Nakangising sabi niya sa akin.

“Anong sabi mo–”

Pasimple kong kinapa ang gilid ng labi ko. Narinig ko naman na tumawa siya kaya sinamaan ko siya ng tingin. Bwisit siya ang aga niyang nambulabog sa akin. Tapos ngayon naman ay inaasar niya ako. Puyat ako at gusto ko pa matulog.

“Lumayas ka nga dito! Inaantok pa ako, gusto ko pang matulog pero isturbo ka.” Pagtataboy ko sa