Chapter 42

“I’M sorry hubby… Gusto ko sanang ako ang unang magsabi sa’yo alam mo na pala ang totoo. You even tricked me! Nakakahiya, nakikita mo na pala ako. Pero masaya ako para sa’yo na nakakakita ka na. Sorry ‘din kung wala ako sa tabi mo ng mga oras na ‘yon kahit pa na nangako ako sa’yo.”

Silang dalawa lang ni Irene ngayon sa kanilang silid. Wala doon sila Kayla at ang kambal dahil lumabas muna ang dalawa at kasama naman nila si Roger na kadarating lang kaya wala silang problema.

Ipinatong ni Eugene ang ulo niya sa balikat ng asawa. Magkatabi sila ngayon sa higaan nito at nakaupo habang magkahawak ang kanilang mga kamay na tila natatakot na mawala nanaman ang isa sa kanila.

“Hindi kita masisisi na tinago mo ang mga anak ko wife. Katulad ng sabi ni Keith saakin hindi ko alam dahil wala ako sa sitwasyon mo pero tingin ko mas nakabuti pa nga na itinago mo sila at lumayo saakin.”

Naipaliwanag na kasi sa kaniya ni Eugene ang lahat kung ano ang nangyari noong mga panahon na wala sila sa Pilipi