Kabanata 46

Ngayon ang araw ng kanilang pag-uwi, pero mula kanina pang umaga ay hindi pa ako nakakatanggap ng tawag mula kay Gab, kahit text man lang ay wala rin, wala naman akong dapat na ipag-alala dahil alam kong nasa mabuting kalagayan siya, kasama niya ang kaniyang mag-ina.

Kahit pa sobrang sakit ng katawan ko ay nagawa kong magtrabaho ngayong gabi, ngayon na lang kasi ako nakakaipon ulit matapos kong iwan kina mama ang ilang perang natatabi ko. Dahil nasa counter lang naman ako kasama si Tonet ay kahit papaano ay nakapagpahinga ang aking likuran, ako lang ang taga-bigay ng mga order sa ilang mga waitress.

"Kanina ka pa tumitingin sa phone mo, wala namang nangyayari," bulong ni Tonet na nakahiga ang pisngi sa kaniyang kamay.

Ngumiti lang ako saka muling tiningnan ang oras. Madaling araw na, sigurado akong nandito na sila, o baka kanina pa sila nakarating.

"Baka nag-aasikaso pa siya ng sarili niya, o kaya natutulog na," depensa ko ngunit umiling lang ito.

"Okay, sabi mo, e. Ay teka! Tina