JAMESON KYE
Caelan kept on shouting at me while I was trying my best to drive faster para maisugod ang babaeng ito sa pinakamalapit na hospital. Kanina pa rin ako natataranta at muntikan pa akong may makabangga dahil sa sobrang pagmamadali at pagkabalisa. That was the very first time that I saw how this girl struggled. Why do I felt guilty? Hindi ko naman kasalanan ang nangyari sa kanya, eh. It was her fault. Hindi siya ng-iingat.
"We're here!" Sigaw ko nang mabilis kong naipark ang sasakyan ni Caelan. Nandito na kami sa hospital. Mabilis niyang ibinaba si Callie na walang malay. Sumunod naman ako sa kanila papasok sa loob.
"Help her, please!" Caelan exclaimed just to get the attention of the nurses and doctors here. Mabilis namang rumesponde ang mga tao rito sa hospital na ito. Nakatayo lamang ako sa gilid, tinitignan kung paano mataranta ang kaibigan ko dahil sa nangyari sa babae
CALLIE IVIANNAI slowly opened my eyes. Napakunot ako agad ng aking noo nang palibot kong tinignan ang buong paligid. White walls. White curtains. Bright lights. White blanket. Doon ko lamang napagtantong nasa hospital ako, at doon ko rin naalala ang nangyari sa akin kanina. Ice cream. Jameson. Blood. My baby... I suddenly cried. Pilit akong tumayo sa higaan ngunit nakaramdam ako ng kirot pagkabangon ko. Mabilis naman akong nilapitan ni Caelan. Siya na naman ang nandito. Sa tuwing may nangyayari sa aking maganda ay laging siya ang nakakasama ko. Siya ang tumutulong sa akin."Cal..." mahinang pagtawag niya sa akin habang nakahawak siya sa aking braso. Napatingin naman ako sa kanya at muli akong humagulgol. Niyakap niya ako ng mahigpit. "C-cal...""A-ano'ng nangyari... ano'ng nangyari sa anak ko?" nag-aalala kong tanong sa kanya. I was shaking him. "C-caelan, ang an
CALLIE IVIANNAAfter I got discharged in the hospital ay agad akong inihatid ni Caelan sa condo ni Jameson. Sumama na rin sina Kyra at Lauren dahil daw nilang harapin at kausapin si Jameson tungkol sa nangyari sa akin. Ayoko na sanang payagan sila ngunit masyado silang mapilit kaya wala na akong nagawa kundi ang hayaan na lang sila sa kanilang desisyon.Pagdating naman sa condo ni Jameson ay agad na bumungad si Kris pagkabukas ko pa lamang ng pinto. She suddenly gasped and she immediately gave me a long tight hug. Damang dama ko rin ang kanyang paghikbi habang nakayakap sa akin. Nahagip naman ng mga mata ko si Jameson na nakaupo sa couch at walang ekspresyong nakatitig sa akin."Cal," ani Kris na agad namang hinawakan ang magkabila kong pisngi. "Cal, kamusta? Sorry. Sobrang sorry sa nangyari. Ako na ang hihingi ng pasensya para kay Jameson---"
CALLIE IVIANNAThree months later...I am now in my third month of pregnancy. A lot of things happened in the past few months but here I am, still surviving and staying strong. Sa nakalipas na buwan, hindi na ako masyadong nakaranas ng stress bukod sa pagkakaroon ng morning sickness at ang pag-crave sa mga pagkaing hindi ko naman gusto noong hindi pa ako nagdadalantao. Hindi na rin ako gaanong pinapansin at pinagbubuntungan ng galit ni Jameson. Tinotoo niya ang kanyang sinabi noon na hayaan akong gawin sa mga gusto kong gawin. Wala kaming kibuan kahit nasa iisang bubong lang naman kami nakatira. Sa kada check-up ko naman ay madalas si Caelan ang nakakasama ko, pati na rin sina Kyra at Lauren.Sa sobrang daming nangyari nitong mga nagdaang buwan, hindi ko na namalayan na ito na rin ang buwan na pinakahihintay ng lahat, lalong lalo na ni Jam
JAMESON KYE"Thank you so much for coming into this press conference," nakangiti kong sambit sa harap ng media. Ipapalabas na rin kasi bukas ang teleseryeng pinagbibidahan ko at ni Missy. "Let me give this opportunity to thank my fans na simula palang ay sinusuportahan na ako. This is all for you, guys! My success, is also your success."Nagpalakpakan naman ang mga tao rito. May isang journalist pa ang nagtanong sa aming dalawa ni Missy bago pa muling matapos ang press conference na ito. "You guys have great chemistry on-cam. Ang tanong ng inyong mga fans, may chance ba na maging makatotohanan ang mga eksenang shinoot niyo para sa inyong teleserye?"Nagkatinginan naman kami ni Missy at natawa, kahit na sa loob loob ko'y hindi naman talaga ako natutuwa sa mga tanungan nila. Missy has a boyfriend, too. Pribado lang ang kanilang relasyon kaya naman walang halo
CALLIE IVIANNAMy baby bump was already visible. It's getting bigger and soon enough ay makakaramdam na rin ako ng kabigatan nito. Apat na buwan ko nang dinadala ang bata sa sinapupunan ko. Malapit-lapit na ring malaman kung ano ang magiging gender ng baby ko. I am kinda excited and nervous at the same time. Kung minsan nga ay hindi pa ako nakakatulog dahil sa kakaisip, kung makakayanan ko ba sa oras na manganak na ako o hindi.Isang buwan na rin ang lumipas mula nang malaman ni Jameson ang resulta ng DNA test. Cold pa rin ang kanyang pakikitungo sa akin, at hindi na ako naninibago roon. Nasanay na rin ang buong sistema ko sa kung paano niya ako tratuhin. Medyo kumunti lang ang mga oras na lagi niya akong pinagsasabihan ng masasakit na salita. Ni hindi niya na rin ako mahawakan ng mahigpit katulad ng dati. Ang huling beses lamang na nag-away kami, ay noong nalasing siya ng sobr
CALLIE IVIANNA"Thank you for this day, doc," nakangiti kong sambit sa kanya. "Next check up naman po ulit."Ngumiti naman sa akin ang doktor at tumango, "See you on your next check up."Nagmadali agad akong lumabas ng clinic. Hindi ko na pinansin si Jameson na hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala sa kanyang mga nakita at narinig. Naiinis ako sa kanya. Nagagalit din ako.Hindi ko alam,pero ayoko sa pakikitungo niya sa akin ngayon. Bigla siyang umamo. Biglang bumait ang lalaking ito sa akin.Bakit ngayon pa?Ang dami kong pinagdaanan sa kanya. Bakit ngayon pa siya aarteng para bang walang nangyari nitong mga nagdaang buwan? Sumakay ako agad sa kotse niya at padabog kong isinara ang pinto nito."What is your problem?" tanong ni Jameson nang maupo siya sa driver's seat. Kunot ang kanyang noo habang tinitignan ako sa may rearvi
CALLIE IVIANNAIt was 1 A.M. and I can't sleep well. I was craving for a cookies and cream ice cream, again. Mabuti na lamang at noong nag-grocery ako kahapon ay nakabili ako ng dalawang galon no'n. Parang hindi ata ako literal na makakatulog ng maayos hangga't hindi ako nakakakain ng ice cream. I slowly opened the door of my room. Sumilip muna ako bago ako tuluyang lumabas dito. Dahan-dahan kong isinara ang pinto ng kwarto ko saka ako dumiretso sa kusina.I smiled so wide nang makita ko agad ang ice cream pakabukas ko lamang ng refrigerator. Dali-dali ko iyong kinuha sa may freezer at binitbit iyon patungo sa living area dahil gusto ko ring manood muna habang kumakain nito. Kumuha na rin ako ng isang kutsara na gagamitin ko sa pagkain. Mukhang tulog na tulog na ata si Jameson kaya pwede akong manatili muna dito nang matagal.Sakto namang pagkabukas ko ng t
CALLIE IVIANNAIt's just an ordinary day toady and I was just staying in my room. Nagbabasa lang naman ako ng maternity book. Kung minsan ay nakakaidlip ako habang nagbabasa. Hindi ko alam, pero nakakaantok din palang magbasa.Makakaidlip na sana ulit ako rito nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. I groaned and I stretched my arms before I stood up. I was too lazy to walk. Pagbukas ko ng pinto ay agad na bumungad sa akin ang mukha ni Jameson.Napataas ako agad ng kilay saka tumitig ng diretso sa kanyang mga mata. "Ano na naman ang kailangan mo at naparito ka sa kwarto ko?" masungit kong tanong sa kanya."Hmm, can I enter to your room?" tanong niya na ikinabigla ko naman. Napailing naman siya at umismid. "Nevermind. May sasabihin lang sana ako sa'yo."My eyes furrowed. "What? Sabihin mo na ngayon dahil inaa