Chapter Sixty-sevenBAKIT ba naririto ang magkapatid na Yap? Bakit kailangang makita pa niya sila? Dahilan upang mas maalala niya ang babaeng lumalason sa utak niya ngayon. Bumaling si Walt sa kanya. "You don't deserve Stella Maris. She will not be happy with you."Nagpanting ang tainga niya nang marinig ang pangalan ni Maris. "At kanino siya magiging masaya? Sa 'yo?" he sneered at him. "Coming from a loser like you." Tinalikuran niya ito ngunit kinanti nito ang kanyang balikat kaya hindi na siya nakapagpigil. Nasuntok niya sa panga si Walt at agad itong napadausdos sa sahig.Inawat siya agad ni Hawk samantalang dinaluhan naman ni Amy ang kapatid. Nilapitan na sila ng may-ari ng lugar. May mga security na rin na pinalibutan sila. Pabalag siyang kumalas kay Hawk. He has to go. Madadamay pati mga kaibigan niya kung mananatili pa siya roon. Ngunit hindi pa man siya nakakalayo ay naramdaman na niya ang pagyapos ni Amy mula sa kanyang likuran. She's c
Chapter Sixty-eightBack to the present.ILANG gabi nang hindi makapagtrabaho ng maayos si Maris. Tonight is no different. Inutusan siya ni Manager Boris mismo na linisin ang kuwarto ni River. Personal request daw nito dahil nagustuhan nito ang trabaho niya. Ipinaalala pa ng manager na ipagpatuloy lamang niya ang nasimulan at siguradong magtatagal daw siya sa hotel na iyon.Napapikit si Maris. Ayaw na sana niyang muling makaharap pa si River. Masyado nitong ginugulo ang utak niya. Ilang beses nitong pinatalbog ang puso niya. Being near with him was like yesterday. Akala niya ay nakalimutan na niya ang nararamdaman niya para rito. But the ef! It's still there! Unti-unti na naman nitong binubuhay ang natulog na niyang damdamin."This is not good," she said in front of the mirror. She was dressed in a clean pair of scrubs. She anchored her long, black hair into a sloppy knot and tied up her head. Hinayaan na niya ang mga nagkalat na hibla ng buhok sa gilid ng kanyang sentido.Huminga mun
Chapter Sixty-nineRIVER smiled wickedly. "We won't mind then and let them stay on the floor." Napatingala siya rito. Magkatapat na ang kanilang katawan at hindi na niya masukat kung gaano kataas ang kanyang temperatura sa sandaling iyon. "Then I'll rock my hips against you. And I'll slide while you're wrapping your legs around me." Hinawi nito ang nagkalat na buhok sa kanyang mukha. Napapikit si Maris. Nilanghap niya ang bango ng kaharap. Gumuhit ang amoy nito sa kanyang ilong pababa sa gitna ng kanyang mga hita. "R-River... P-Please..." Hindi na niya namalayan ang mga salitang lumabas sa kanyang bibig."God, you're still so beautiful, Maris," he mumbled.Pagmulat ni Maris ay nasalubong niya ang umaapoy na mga mata ni River. Biglang nanikip ang kanyang dibdib. Ang makita ang binata nang ganito kalapit ay tila isa lamang panaginip na ngayon ay natupad na. She long to see him again. To tell him she was sorry of what she did to him in the past. To tell him that nothing had changed. Nan
Chapter SeventyTUMALSIK sa mesa ang laman ng basong hawak ni River. "Dude, you're making a mess!" Tris snapped up."You're such an idiot." Hawk shook his head in disgust. He knew he was. Kaya nga siya nagpapakalunod ngayon para makalimutan ang katangahan niya. "You shouldn't do anything like that to any woman. Especially woman like Stella Maris.""You completely turned her down? Such an asshole." Hero commented while giving him a mocking laugh. "Kung ako ang nasa lugar mo, I would make her feel special and loved. Hindi 'yong tinalikuran mo pa siya at pinalayas sa suite mo. That's a f*cking insult. But that could be good revenge for what she did to you four years ago.""I am not thinking of getting back at her. Never!" "As you say so!" Hero said lifting his hand in the air. Still doubting.Napayuko siya sa mesa. Kulang na lang ay iumpog niya ang sarili. The truth was... he wanted her so much. Until now, he couldn't for
Chapter Seventy-oneITINUTOK ni River ang atensyon sa screen ng laptop. Sigurado siyang napansin na ng mga kaibigan niya na wala sa conference ang isip niya. Ilang beses niyang nahuling nagkakalabitan ang tatlo sabay ingunguso siya at ngingisi ng nakakaloko. His bastard friends are real assh*les. Pinagkakaisahan siya ng mga ito. Kung 'di ba naman kasi napakalaki niyang gag*, hinayaan niya ang pagkakataon na kumawala sa kanya. Being with Maris the whole night will be like a dream come true. But being with her passed out due to alcohol is even humiliating.Hindi pa halos tapos ang conference ay mabilis nang tumayo si River upang makaalis mula roon. He has to regain his honour. Damn! How could he do that when he'd blown it all?Ilang minuto na siyang nag-aabang sa loob ng kanyang silid. Hindi pa rin niya naririnig ang tunog ng vacuum cleaner na parating ginagamit ni Maris. Hindi na siya nakatiis at lumabas na siya. Saktong palabas din ang dalaga mula sa katap
Chapter Seventy-twoPATAKBONG niyakap ni Maris si Vookie. Walang tigil ang pagpatak ng kanyang mga luha. Suot pa rin niya ang kanyang uniporme. Hindi na niya nagawang magpalit at agad na sumugod sa ospital. Sinalubong siya ng doktor kanina at sinabing kailangang operahan ang papa niya. Kung noon ay naka-survive ang ama sa peligro, ngayon ay nabibingit na ito. Tatlong ugat sa puso nito ang kailangang maisalba. She didn't know what to do or how to get the money to begin with his surgery. Si Manang Bola na siyang nagtakbo sa ama sa ospital ay nagbigay agad ng ilang libo. Alam niyang hindi sapat ang halagang hawak niya. Kaya't umalis siya sandali upang gumawa ng paraan. Lahat ng lapitan niyang kakilala ay nakasarado ang mga pintuan. Walang naawa sa kanya kaya nanlulumo siyang binalikan ang ama. Pagbalik niyang muli ngayon sa ospital ay ibinalita agad ng doktor na nasa ICU na ang pasyente. The surgery went well but he's not stable. Ang makita ang matalik na k
Chapter Seventy-threeHINDI namalayan ni Maris ang pagdating ni Manang Bola. Tinapik pa siya nito sa balikat. "Masyado kang tutok diyan sa ginagawa mo, ah. Kumusta si Leandro?" Tinabihan siya nito sa mahabang upuan.Kahit puyat siya sa pagbabantay sa ama ay kailangan niyang tapusin ang design na isa-submit mamaya pagpasok sa universidad. Alam niyang hindi nito gugustuhin na mapabayaan niya ang pag-aaral."Normal naman ang paghinga niya, sabi ng doktor. Pero kailangan pa rin niyang manatili sa ICU habang hindi pa siya nagigising." Napahikab siya."Pasensya ka na, Maris. Hindi na 'ko nakatanggi kay River nang sabihin niyang siya na ang bahala sa lahat basta't mailigtas lang ang papa mo." Napayuko ito. Nasa tono ng bawat salita ang pagsisisi. "Wala ka at hindi na makahinga si Leandro. Hindi ko alam ang gagawin ko." Nanginig ang boses nito.Agad niyang niyakap si Manang. Walang dapat sisihin sa lahat ng nangyari. Pasalamat na lang s
AKALA siguro ni River ay tatanggi siya nang buksan nito ang pintuan ng kotse para sa kanya. Ayaw naman niyang maglakad habang nakikipagtuos dito."Paano mo nalaman kung nasaan ako?" simula niya. Wala siyang matandaan na sinabi kay River kung saang unibersidad siya pumapasok. He shrugged while driving away. "I have my ways.""You have your ways? Kaya hanggang dito sinundan mo 'ko at pati trabaho ko pinakialaman mo?" pigil ang galit na tanong niya."Yes. Because I own that hotel. I have right to fire anyone I choose. You have a problem with that?" mariin nitong tanong.She pursed her lips. Umalon ang kanyang dibdib sa pagpipigil na mainis."You'll be working for me from now on Maris. That is if you still want to settle your debt with me."Napakuyom siya. "Bakit mo ba ginagawa ito?""Because I can do anything to get what I want." His face grims."You're heartless," she mumbled."Am I?" He gazed at her in a few seconds. Her belly quivered instantly. Kaya hindi siya agad nakapagsalita. Up