Obsession Two

Chapter Two: The Patient

Rilley

"WE ALL KNOW that Behavioral disorders, also known as disruptive behavioral disorders, are the most common reasons that parents are told to take their kids for mental health assessments and treatment. Behavioral disorders are also common in adults. If left untreated in childhood, these disorders can negatively affect a person's ability to hold a job and maintain relationships." Tahimik ang buong PR (Presentation Room) at maiging nakikinig kay Dr. Sivillan kahit alam na namin ang mga sinasabi niya about sa Behavioral Disorders. Parang review na rin ito sa amin.

"I know that you all know this but let me discuss it to you, para naman hindi kalawangin ang utak ninyo" Mahina kaming napatawa.

"Attention-Deficit/hyperactivity disorder (ADHD), Emotional Behavioral Disorder, Oppositional Defiant Disorder(ODD), Anxiety, Obsessive-Compulsive Disorder (OCD) are the types of behavioral disorders. In Mr. Wilson's case, he has ADHD" Napatango tango kami, nasabi naniya iyon kanina. Lumipat sa sunod na slide ang projector. Nakalagay dito angsalitang ADHD.

"Attention-Deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is more common in boys than it is in girls. ADHD is a condition that impairs an individual's ability to properly focus and to control impulsive behaviors, or it may make the personoveractive. Meaning, padalos dalos sila ng desisyon at hindi pinag-iisipan angkanilang gagawin. They can't focus on their job and easily get distracted"

"ADHD caused by interactions between genes and environmental or non-genetic factors. Like many other illnesses, a number of factors may contribute to ADHD such as:

· Genes/Hereditary Factors

· Cigarette smoking, alcohol use, or drug use during pregnancy

· Exposure to environmental toxins, such as high levels of lead, at a young age

· Low birth weight

· Brain injuries

· Divorce or other emotional upset at home

In Mr. Wilson's case, he inherited or nasa genes na ang pagkakaroon ng behavioral disorder. His parents are divorce and his past through his father had to do to his condition. Masyadong madaming pinagmulan ang kaniyang disorder na nagiging dahilan ng paglala nito."

"I think this will be hard" Bulong ni Paris na mahina kong ikinatango. I bet it is. Maraming pinagmulan ng disorder that means, maraming trigger. If the trigger is pulled continuously, it will be more dangerous and could bring death to the target.

"Now let's talk about Mr. Wilson's life" Naging attentive agad sina Paris, Eria at Asia, napa-iling na lang ako. Nagiging active talaga ang mga ito kapag may gwapo. May bagong pinakita sa slide ng mukha ni Mr. Wilson.

"So pogi" Feeling ko nakikita kong nagheart shape ang mata nilang tatlo habang nakangiting nakatitig sa picture ni Mr. Wilson.

"Kahit may Behavioral Disorder siya, papakasalan ko siya" Bulong ni Eria.

"I think I'm in love" Nahuhumaling na sabi ni Asia. Napa-iling na lang kami at mahinang napatawa. Muli kong tiningnan ang litrato. Hindi naman mapagkakaila, he's incredibly handsome. He's like a goddess. Papasa siya bilang Hades.

He has this jet black hair; the shape of his face is perfect, his thin but dark black eyebrows are perfectly aligned close to his cold mesmerizing eyes. Gusto ko 'yung kilay niya, may nakapagsabi sa akin na kapag malapit ang kilay ng isang tao o halos magkadikit na ay talaga namang nakaka-inlove. He has also this long pointed nose and beautiful lips that seem so sweet.

Nakasuot siya ng white long sleeve at bukas ang dalawang botones. Para tuloy siyang nang-aakit sa litrato niyang ito hindi katulad kanina na naka-formal attire. Kitang kita kung gaano kalapad ang dibdib nito that makes him more appealing. I bet he's hiding his broad shoulders and chest, bicep, 6 or 8 pack abs and his ugh V-line under his sleeve.

He's hot but cold.

He seems dangerous.

"He is Alastair Wilson III, 29 years old and the only son of Mrs. Alisha Todler-Wilson and two months from now, he will be the CEO of Leaf that's why he needs to be in a good condition dahil kung malalaman nilang may ganitong sakit si Mr. Wilson ay hindi papayag ang mga stock holders at maghahanap sila ng iba. Alam naman nating lahat na ang founder ng Leaf ay si Mrs. Wilson. She gave her full effort to make on top tapos hindi anak niya ang magiging CEO? That's awful"

Napatango tango kami at sandaling nagbulungan.

Kapag nalaman nga ito ng stock holders ay magkakaroon sila ng doubt kay Mr. Alastair Wilson. Magdadalawang isip sila at kwe-kwestyunin ang kakayahang patakbuhin ang kumpaniya.

Parang nauwi lang sa wala ang lahat ng pinaghirapan ni Ma'am Alisha kung gano'n. Knowing na ginawa niya ang lahat to make his son have the luxury and be the heir tapos dahil sa kaniyang disorder ay mababalewala lang lahat?

It's unfair.

"His father, Alastair Wilson II has behavioral disorder that he inherited from his ancestors" Kung ganito lang din naman ang ipapamana sa akin, mabuting 'wag na lang nila akong pamanahan. At kahit maganda pa ang lahing ibibigay sa akin o nakuha ko, mas gugustuhin ko pang maging pangit kaysa magkaroon ng sakit na makaka-apekto sa buhay ko.

"This is also the cause of separation of his parents" Napasinghap kami, walang lumabas sa balita na naghiwalay na pala si Ma'am Alisha at asawa nito tapos dahil pa sa condition nito. "When he was 5 years old, he saw how his father maltreated his mother. When he was 8, his mother decided to leave without notice and leave him to his father that maltreated him too for over 7 years" Bahagya akong napanganga.

Grabe naman ang pinagdaanan nito. Kaya pala ganito ang hitsura niya. Cold and heartless. Hindi rin ako makapaniwalang minaltrato pala si Ma'am Alisha ng dati niyang asawa!

"He was a cheerful kid back then but when his mother returned—He's 15 years old that time by the way—he changed. He became distant and silent. I checked his medical records and meron siyang Traumatic and Brain Injury. Nakuha niya siguro sa pagmamaltrato ng tatay niya. He's Traumatic and Brain Injury was treated or so they thought" Pang-MMK ang story niya, kawawa naman siya.

Kung nagkaroon siya ng Brain Injury at na-trauma, ibig sabihin ay sobra sobrang pangmamaltrato ang ginawa sa kaniya ng tatay niya. Considering na may disorder ang tatay niya ay posible nga itong masaktan pero anak parin niya iyon!

"When he entered high school, he was engaged to a numerous fight. Maiksi ang pasensiya niya na binalewala lang dahil ganito naman talaga ang kabataan. Pero habang lumalaki siya ay lumalala ang pagiging maiksi nitong pasensya. He became sensitive. Konting mali mo lang ay mapapansin niya at agad na siyang mawawalan ng kontrol at madalas magkamood swings"

"Mrs. Wilson wants her son to be checked but Alastair keeps refusing until last month, he accidentally—no, that is not an accident but we considered it as one because of his condition—he beat his butler to death, the butler is comatose by now. After that incident, he agreed to go to a doctor—which is me and I found out that the trauma and brain injury he got from his father triggered his disorder"

Katahimikan

Walang ni-isang nagsalita at parang ina-analyze pa ng buong Alpha Team ang kwento at buhay ni Mr. Wilson. Napalingon ako kay Ma'am Alisha at nakitang tahimik na pala siyang umiiyak. Naalala niya siguro 'yung mahirap na naranasan niya at anak niya.

Sobrang hirap ng pinagdaanan ni Mr. Wilson III, hanga din ako sa kaniya dahil nalampasan niya ang mga ito.

"Now, I am assigning all of you to take this case. Harry will be the one who will conduct some sessions and tests. Leonel and Kleyo will be responsible for some activities. Paris and Eria will take care of his medicine and food. Rilley is the one who will monitor and observe the progress of Mr. Alastair Wilson and will be his personal assistant" Napatango tango ako.

Sa aming lahat na Alpha, si Harry ang pinakamagaling sa pagko-conduct ng tests. Prove at tested narin ang husay niya sa pakikipag-usap kaya do'n siya nilagay. Si Leonel and Kleyo, hindi man halata pero creative ang mga iyan. Magaling silang gumawa ng mga activities na makakatulong sa patient.

Eria and Paris both studied pharmaceuticals so we considered them Pharmaceutical nurses. Generally, they are responsible for the ongoing monitoring process which consists of duties such as interviewing patients, recording vital signs, reviewing lab values, and documentation of the trial process.

Pero dahil hati hati kami ng gawain, ang gagawin lang nila is magrecord ng vital signs, magreview ng lab values, documentation ng trial process at sila rin ang magpapa-inom ng gamot at sila rin ang magiging cook namin since ang tao lang sa rest house nila ay si Mr. Wilson III, kami at ang care taker. Walang pinadalang katulong si Ma'am Alisha since us—Alphas can do the entire job.

Sa aming lahat, ako ay may pinakamahabang pasensiya. I can control my emotions very well. Mapagtimpi ako at magaling magtago ng emosyon. Kaya siguro ako nilagay bilang assistant ni Mr. Wilson III ay dahil kaya kong pagtiisan ang ugali nito.

"Every week bibisita ako sa inyo para malaman ang kondisyon niya at para magkaroon ng one on one session." Napatango tango kami. Seems good to me.

"Wait! How about me?" Asia asked, her forehead is creasing. Hindi ba siya binanggit?

"Oh I forgot to mention na silang anim lang ang kailangan. Naka-schedule na ang whole month mo kay Mr. Ravales" Sabay sabay nanlaki ang mata naming Alpha Team at syempre, mas malaki 'yung mata ni Asia dahil Ex niya si Mr. Ravales.

"What?!" Malakas niyang sigaw. Nagkatinginan kaming mga Alpha at mahinang napatawa. "Ayoko po Dr. Sivillian! Ipasa niyo na lang siya sa Beta Team, gusto kong sumama sa 2 month mission ng Alpha Team"

"Mr. Ravales only want you" Napaawang ang labi ni Asia at maya maya ay namula. Nakangisi naman kami habang nagbibigay ng mapanuksong tingin kay Asia.

"Nabaliw na ang lalaking 'yon! Excuse me" Nagbow siya at mabilis na lumabas ng PR. Nagbigayan naman kaming mga Alpha ng makahulugang ngiti.

Nangangamoy comeback.

"Do you have any other questions?" Nagtaas ako ng kamay at lahat sila ay napatingin sa akin.

"Why do we need to isolate him? I mean, mas makakatulong sa kaniya kung kasama niya si Ma'am Alisha and his other relatives" That's the best way. He needs a family support since he's been alone.

"It is for everyone's safety hija, my son doesn't fond of the word and meaning of family" Nalungkot naman ako dahil sa sinabi niya. Grabe na ang napagdaanan ni Mr. Alastair Wilson to the point na hindi na siya naniniwala ng konsepto ng pamilya.

He has a cruel life.

Poor him

Matapos ang awkward na katahimikan ay nagsalita na ulit si Dr. Sivillan.

"Okay, I need you all here tomorrow at 4:00 A.M. We will do some recap about his condition and your point or focus. Prepare your things dahil bukas narin kayo dadalhin sa private property ni Mrs. Wilson. That's all, meeting adjourned."

Quarter to eleven natapos ang meeting namin. Nagkaroon sila ng sari-saring kuro kuro. Nagpalitan ng opinyon sa bagong kaso at syempre nakisali ako.

Umabot ng 12 ang chikahan namin, naglast round pa kami sa 5th Floor ng Bldg. 2. Bagsak na ang balikat ko nang makarating ako sa bahay namin. Hindi ito masyadong malaki katulad ng bahay nina Asia, dalawang palapag lang ito na naka-locate sa isang subdivision.

Binuksan ko ang ilaw sa kusina at lutang na kumuha ng baso ng tubig mula sa ref.

"Rilley" Muntikan ko nang maibuga ang iniinom kong tubig nang biglang sumulpot si Nurse Gil. Isa siyang psychiatrist nurse katulad ko at 42 years old na siya. Siya ay private nurse ng mama ko.

Yeah, may mental disorder si mama. Buti nga at hindi naipapasa katulad no'ng case ni Mr. Alastair Wilson. Hindi ko siya pinapa-admit sa Life Intel dahil kaya ko naman siyang alagaan. Nagtutulong lang kami ni Nurse Gil at ibang sub-nurse.

"Mabuti naman at nakabalik ka na" Nakahawak ako sa dibdib ko dahil hindi parin ako makaget over sa sobrang gulat. Sobrang bilis parin ng tibok ng puso ko.

"Nay Gil naman! Nakakagulat ka!" Tinawanan lang ako nito. Sabay kaming naupo sa stool ng kusina.

"Bakit ngayon ka lang nakauwi?" Halos 7 years nang nagta-trabaho sa amin si Nurse Gil at siya narin ang tinuring kong second mother. Ang nagpa-pasweldo sa kaniya ay si Kuya Ryller at Ate Rylle. Mga nakakatanda kong kapatid na may sarili nang pamilya kaya ako na lang ang natirang kasama ni mama.

"May bagong case kasi kami Nay Gil, napasarap kami sa kwento at discussion dahil napakainteresante ng aming pasyente ngayon"

"Talaga? Ano bang case 'yan?"

"Sorry Nay Gil, confidential" Tumayo si Nay Gil mula sa pagkakaupo at binuksan ang ref.

"Okay lang 'yan Rilley, may ganiyan din kaming naging kaso no'ng kabataan ko pa. Anong gusto mong kainin at ipagluluto kita, naubos kasi ni mama mo ang niluto ko kanina. Magana ng kumain ang mama mo ngayon" Natuwa naman ako sa binalita niya.

"Talaga po? May pag-asa na ba siyang gumaling?"

"Hindi ko alam hija" Napabuntong hininga ako at tumayo na "Saan ka na pupunta Rilley? Hindi ka ba kakain?"

"Madami na po akong nakain kanina sa work. Busog pa po pati ako, magpapahinga na po ako dahil bukas ay aalis kami" Naisarado ni Nay Gil ang ref.

"Aalis kayo? Bakit?"

"Sa rest house daw po kami titira ng 2 months para mabantayan ng maayos ang pasyente. May time limit po kasi ang case namin ngayon. Sinabi ko na pati kay Dr. Sivillan na magpadala dito ng dalawa o tatlong sub-nurse para makatulong ninyo sa pag-aalaga kay mama hanggang wala ko. Bibisita naman ako kaya 'wag kayong mag-alala"

"Gano'n ba? O siya sige, matulog ka na at ako na ang maghahanda ng gamit mo para bukas" Tumango ako at ngumiti.

"Thanks, Nay Gil, goodnight"

"Good night" Umakyat na ako papunta sa kwarto ko. Sa first floor ang kwarto ni mama at Nurse Gil dahil bawal sa matataas na lugar si mama. Hindi naman siya makaka-isip na umakyat ng hagdan dahil nagshut down na ang utak niya.

'Yon ang sakit niya. Nakita kasi niyang pinahirapan ang tatay ko ng mga lasing sa kanto dati. Nakita niya kung paano mamatay si tatay at ang bunso kong kapatid. Napagsamantalahan pa siya nag nagsanhi ng trauma sa kaniya.

Ngayon ay hindi na siya maka-usap. Nakatulala lang siya at nakawheel chair dahil parang nagshut down na ang kaniyang utak. Hindi niya magalaw ang kaniyang katawan ng maayos at pahirapan pa sa pagpapakain sa kaniya.

Pagpasok ko sa kwarto ko ay agad akong nagdive dito. Hindi na ako nakapagpalit ng damit dahil awtomatiko na agad na pumikit ang mga mata ko at nakatulog.

ENGK! ENGK! ENGK!

Napa-ungol ako at nagtaklob ng kumot pero patuloy parin sa pagtunog ang alarm clock ko. Pikit matang kinapa kapa ko ito at pinatay. Nagbabad muna ako ng sampung minuto sa kama bago dahan dahang umupo sa aking kama, sandaling kinusot ang mata at tiningnan kung anong oras na.

Pagtingin ko sa wall clock ng kwarto ko ay agad nanlaki ang mata ko.

"Shit! 6: 23 AM na! F*ck!" Mabilis akong tumayo at nagtatakbo sa aking maliit na walk in closet. Mabilis kong kinuha ang isang skinny jeans at kulay pink na long sleeve saka undies.

Patakbo akong pumasok sa comfort room at makailang ulit pa muna akong muntik na madapa bago makapasok sa C.r. Pinaspasan ko na ang ligo ko, umabot parin ng 20 minutes!

Ugh! Late na late na ako!

Ang sabi pa naman ni Dr. Sivillan ay 4 AM dapat nasa Life Intel na kami! Bwiset! Bwiset!

Bakit kasi ang sarap ng tulog ko?!

Mabilisan kong sinuklay at sinuot ang pink with black sneakers ko at hinablot ang shoulder bag ko. Tiningnan ko ang cellphone ko at napamura nang makitang madaming miss calls! Buti na lang at pinag-impake ako kagabi ni Nay Gil kung hindi ay baka 8 pa ako makarating do'n!

Mabilis kong hinila ang maleta kong dala at nilagay sa compartment ng kotse ko. Kinuha ko ang phone ko at denial ang numero ni Nay Gil, wala kasi sila ni mama sa bahay.

["Oh Rilley napatawag ka?"]

"Nay! Bakit hindi mo ako ginising?! Late na late na late na late na ako! Nasaan kayo ni mama? Ang aga ninyong wala" Inistart ko na ang kotse ko saka inilabas ng gate.

["Nako! Tumawag kasi sa akin si Rylle at sinabing dalhin ang mama mo sa bahay nila dahil nalaman na wala ka sa bahay ng 2 months. Hindi kita ginising dahil akala ko, nakaalis ka na"] Napasabunot ako sa buhok ko sa inis. Kasalanan ko 'to! Dapat hindi na lang ako natulog!

"Gano'n po ba, sige ibababa ko na po."

["Sige"] Nang ma-end 'yung call ay agad na sumalubong sa akin ang tawag ni Harry. Mabilis ko itong sinagot.

"He—"

["Ikaw na lang ang kulang dito! Kanina pa kami dito! Na tour na kami at lahat sa rest house nina Ma'am Alisha wala ka parin? Where the hell are you?!"] Nailayo ko ang cellphone ko sa tainga ko at napangiwi.

"Papunta na ako diyan, ano ba address?"

["Willwood, do'n sa private resort"] Hindi ko alam 'yon. Pero mag-go-g****e map na lang ako.

"Okay, I'll be there in 20-30 minutes" Sabi ko sabay pinatay ang tawag. Nang mabuksan ko ang map ay agad kong pinaharurot ang sasakyan.

MABILIS AKONG BUMABA sa aking kotse at kinuha ang mga bagahe ko. Lakad takbo na ang ginawa ko. May nakilala akong tagapamahala ng beach resort na ito at hinatid ako sa isang malaking mansyon. Siya daw 'yung care taker ng rest house.

Ang ganda dito! May ilang cottage sa paligid malapit sa dagat tapos ang laki pa ng bahay!

"Naghihintay na silang lahat sa'yo sa loob, hindi na kita masasamahan dahil marami pa akong gagawin, pasenya na" Napatango tango naman ako habang pinagmamasdan ang kaharap na mansyon.

"Ahh okay lang po yon, salamat po" Tinanguan niya ako at umalis. Hinarap ko naman ang malaking pintuan at agad na binuksa iyon. Naglakad lakad ako ng konti hanggang sa may ingay akong napakinggan kaya pagpunta ako sa hamba ng pintuan at nakita ko ang mga ka-Team ko.

Naka-upo sa couch at nakasuot ng scrub uniform. Kasalukuyan silang kumakain ngayon at nagkwe-kwentuhan.

"Dr. Sivillan, Ma'am Alisha at Alpha Team sorry I'm very very very late!" Sabay sabay silang napalingon sa akin. Napakamot naman ako sa batok ko at napatungo dahil sa hiya.

"It's okay hija" Nakangiting sabi ni Ma'am Alisha kaya nahawa din ako ng ngiti niya. Buti na lang talaga at mabait ito. Napadako kay Dr. Sivillan ang tingin ko at agad na nawala ang ngiti sa labi ko nang makitang medyo galit na hindi ito.

"Sorry Dr. Sivillan, napasobra ng tulog. Sorry po ulit" Napabuntong hininga naman si Dr. Sivillan.

"Just don't be late again, come here and join us" Nakahinga naman ako ng maluwag, akala ko talaga ay magagalit si Doc sa akin tapos sisigawan niya ako ng ubos ng lakas na abot na hanggang Mars.

Tuwang tuwa naman akong lumapit sa kanila pero hindi pa ako nakakalimang hakbang ay bigla akong natipalok. Nanlaki ang mata ko at napapikit. Siguradong plakda ako nito!

Ilang segundo ang lumipas ay hindi ko naramdaman ang sahig kaya napamulat ako. Nakatayo na ako ng ayos at kita ko sa harap ko ang pag-awang ng labi ng Alpha Team.

No'n din ko lang narealize na may nakapulupot palang braso sa bewang ko mula sa aking likuran!

Dahan dahan kong tiningnan ang may ari ng mauugat at malalaking braso nito at halos maduling at sumabog ang lahat ng brain cells ko nang sumalubong sa akin ang malapit na mukha ni Mr. Alastair Wilson III! Ang gwapo niya sa malapitan!

Nagkaroon kami ng staring contest, blangko lang siyang nakatingin sa akin at gano'n din ako. His eye looks lifeless.

Nang marinig ko ang mahinang pagtikhim ni Ma'am Alisha ay nabalik ako sa katinuan at mabilis na lumayo kay Mr. Wilson. Nagbow ako sa kaniya ng tatlong beses.

"S-Salamat p-po" Hindi ko maiwasang ma-intimidate dahil sa pagtitig niya sa akin at uri ng pagtingin niya. Nakakakaba at nakakatakot ang presensiya niya.

"Son, she's Rilley Villafuerte. Your new personal assistant" Sabi ni Ma'am Alisha. Bahagya naman akong ngumiti at naglahad ng aking kamay para sa shake hands.

"Hi, you can call me Rilley or Rill" Tinitigan niya lang ang kamay ko kaya napapahiya akong ibinaba ito at napasimangot.

"I don't care" Malamig nitong sabi at tiningnan ako bago inirapan saka nilampasan at naglakad papunta sa grand stair case. Bahagya namang napa-awang ang labi ko.

Inirapan niya ako? Tapos sinabi niyang I don't care? Sa akin ba niya sinabi 'yon o sa mama niya? Hindi ko alam, sa akin kasi siya nakatingin.

"Alastair, show some respect" Ma-otoridad na utos ni Ma'am Alisha. Napatigil naman sa paglalakad si Mr. Wilson sa grand stair case at lumingon sa akin.

"To my room Villafuerte"

—Dem Taint