Share
Chapter 103.5
“Ms. Sofia, may naghahanap po sa inyo,” saad ng aking assistant sa akin.
“Let him or her in,” saad ko sa intercom at nagsimula ulit magtrabaho. Marami kasi akong tatapusing mga papeles ngayon. Ilang araw na ang nakalipas simula noong pumunta ako sa kompaniya ng mga Monte Cristo. Mabuti na lang at hindi na ako ginulo ni Travis pa. Maiinis lang ako sa kaniya.
Napalingon ako nang bumukas ng aking pinto sa office. Ngingitian ko na sana ang pumasok na bumisita ngunit agad akong napasimangot dahil sa lalaking nakangiti sa harap ko. May dala-dala itong boquet of roses. Maganda na ang kaniyang postura kumpara noong makita ko siya sa kaniyang kompaniya.
Napairap ako at hindi ko na lang siya pinansin. Bumalik ako sa aking trabaho. Wala akong panahon sa kalokohan niya.
Kaugnay na kabanata
His Suffered Wife Chapter 104.1
Travis POVNapangiti ako ng mapait nang makaalis ako sa opisina ni Dahlia. Agad akong pumasok sa aking kotse at napasandal sa manibela. Sobrang sakit marinig ang mga salitang binitawan niya kanina ngunit kailangan kong tanggapin iyon dahil mas masakit pa rin ang mga ginawa ko noon kaysa sa kaniya.Alam ko may plano siyang saktan ako kaya ng madali itong magbago ng isip. Ngunit hindi ko na lamang iyon pinansin dahil wala naman akong magagawa gusto kong makilala at makasama ang aking mga anak. Hindi ko mapigilang umiyak o maging emosyonal kapag ang mga anak ko na ang pinag-uusapan. Masakit para sa akin na tinago sila ni Dahlia ng mahabang panahon ngunit hindi ko naman siya masisisi dahil sinaktan ko siya, naging masama akong asawa sa kaniya. Subalit lahat ng ginawa ko may rason. Hindi ko ginustong iwan siya, mahal na mahal ko siya sobra ngunit kailangan ako
His Suffered Wife Chapter 104.2
Dahlia’s POV “Mommy, can we go to the mall?” tanong ni Mathilda sa akin at nag-pout. Wala akong masiyadong trabaho ngayong araw kaya hindi na ako pumasok sa kompaniya. Mag-wo-work from home na lamang siguro ako. Wala na akong balita kay Lilac, siguro ay umuwi na iyon sa Spain, good for her hindi siya belong dito. Pasalamat siya walang employee-ng kumakalat sa ginawa niya, kung ‘di bagsak na ang career ang kaniya. “Mommy,” tawag sa akin ni Matthew. “Ah sige, we will go to the mall and eat Jollibe there, want that?” tanong ko sa kanila. Masigla naman silang tumango at niyakap ako. “Thanks, mommy!”
His Suffered Wife Chapter 104.3
Naka-receive ako ng text galing kay Travis na naroon na siya sa harap ng aming mansion ngunit pinagsawalang-bahala ko lamang ito. Bahala siyang maghintay riyan, narito pa ako sa kwarto at naliligo ang kambal naman ay naglalaro.Nag-ring ulit ang aking cellphone, tumatawag na ito ngunit hindi ko lamang pinnsin. Bahala siya riyan, alas tres ng usapan pupunta-punta ng alas dos. Naniwala naman agad sa akin na dapat alas dos ay narito na.Ngumiti ako at uminom ng wine. Marami pa akong gustong gawin kay Travis, na-e-excite na akong makitang nasasaktan siya. Simula pa lamang ngayon. May worst pa akong gagawin sa kaniya. Sunod naman ay si Emery, iyong bruha na iyon, hindi ko man lang nakikita. Natatakot sigurong makita ako, dapat lang na matakot siya ‘no.Tumunog naman ang aking telepono kaya nairita
His Suffered Wife Chapter 104.5
“Daddy, gusto po ni Matthew, mag-baskteball! Marunong po ba kayong maglaro?” tanong ni Mathilda sa kaniyang ama. Kasalukuyan kaming nasa loob ng kotse papunta sa mall. Nasa likod ang dalawang bata at nasa harapan kami ni Travis. Nasa driver’s seat siya at ako naman ay nasa passenger’s seat.“Oo naman baby, favorite ko ‘yong larong iyon,” ngiting sagot ni Travis sa kaniyang anak. Kita ko ang saya ng kanilang mga mukha, ngunit ako? Hindi ko alam. Tila ba wala akong nararamdaman ngayon, parang blanko lamang ang lahat. Tama ba ang ginagawa ko?“Okay ka lang?” tanong ni Travis sa akin kaya napalingon ako sa kaniya.“O-oo okay lang ako, malapit na ba tayo?” tanong ko sa kaniya. Sinilip ko ang nasa labas at tiningnan kung nasa mall na ba kami.&nb
His Suffered Wife Chapter 105.1
Simula noong pumunta kami sa mall ay parating nasa mansiyon na si Travis. Siya na rin ang nagbabantay minsan sa dalawa kung wala ako at si Mary. Hindi naman kasi puwedeng si Manang na ang magbabantay sa kanila dahil sabi ko nga, matanda na si manang hindi na niya kayang mag-alaga sa dalawang kong makukulit na anak.Hindi ako makapaniwalang natitiis kong makipag-usap kay Travis kahit si Mary ay hindi rin makapaniwala. Noong umuwi kami galing mall ay hinatid pa kami nito sa mansiyon. Advice ko nga noon sa kaniya na kami na lang ang maghahatid sa kaniya dahil wala naman siyang dalang kotse. Mahirap ang byahe kapag naka-commute ngunit hindi siya pumayag. Nang makarating kami mansiyon, nakita nga kami ni Mary na kasama si Travis. Tuwang-tuwa naman ang kambal na ikuwento ang ginawa namin sa mall.Bago nga kami natulog ay nag-usap muna kami ni Mary.
His Suffered Wife Chapter 105.2
“Ms. Sofia, may gusto pong kumausap sa iyo,” saad ng aking assistant sa intercom. Napa-roll eyes naman ako.“Sino raw?” tanong ko sa kaniya.“Iyong lalaki po kahapon,” sagot niya.“Pakisabi wala ako, may pinuntahan.”Napakuyom ako ng kamao dahil sa inis. Talagang hindi ako lulubayan ng lalaking iyon. Ilang araw na siyang ganiyan, hindi ko na rin siya pinapabisita sa mansiyon pati mga anak ko nagtataka na rin dahil hindi na nila nakikita ang kanilang ama. Nagawa ko pang magsinungaling para hindi lang sila masaktan. Hayop kasi ang kanilang ama. Wala akong balak na kausapin at pakinggan ang rason niya. Alam ko kasing non sense lang ito at ayaw kong sabihin niya na mas pinili niya ang anak niya sa kabit
His Suffered Wife Chapter 105.3
Halo-halo ang aking emosyon at nararamdaman ngayon. Hindi ko alam kung tama ba ang nagawa ko kanina. Sobra akong nalungkot at nasaktan nang makitang nawalan ng malay ang ama ni Travis. I never planned that, ang plano ko lang naman ay saktan si Travis at Emery . Iparamdam sa kanila ang sakit na dinanas ko noon sa mga kamay nila. Agad akong inuwi ni John sa mansiyon dahil kukumustahin daw niya ang lagay ng ama ni Travis. Gusto ko sanang sumama ngunit hindi siya pumayag dahil baka magkagulo lamang doon. Ngayon ay nakatulala lamang ako sa aming terrace nagmumuni-muni, tulog pa ang kambal kaya walang nangungulit sa akin ngayon. “Penny for your thoughts?” Alam kong si Mary ang nagsalita kaya hindi na ako lumingon. Napahinga ako ng malalim at napapikit nang tumama ang malamig na hangin sa aking mukha. “I am now the owner of Monte Cristo Inc.” “Oh, kumusta naman? Bakit parang namromroblema ka riyan? Hindi ba dapat you have to celebrate?” tanong niya sa akin.
His Suffered Wife Chapter 105.4
Kasalukuyan kaming nagbabyahe papunta sa hospitlal para bisitahin ang ama ni Travis. Kasama ko si Mary at John, nagpupumilit pa kasing itong sumama kahit sinabi ko namang ako na lang ang pupunta. In case kasi raw na baka awayin ako ni Emery roon, may kakampi ako. “Okay ka lang ba?” tanong ni Mary habang hinawakan ang aking kamay na nanginging. Napatingin ako sa kaniya, hindi ko namalayang nanginginig na pala ako dahil sa kaba. “Kinakabahan ako.” pagsasabi ko ng totoo sa kaniya. “Gusto mo bang umuwi na lang muna tayo?” tanong niya sa akin na ikinailing ko. “H-Hindi puwede malapit na rin tayo. Okay lang ako,” saad ko sa kaniya. Rinig ko ang pagbuntong hininga nito.“Oh sige, basta narito lang kami kapag kailangan mo ng tulong,” saad nito sa akin. Ilang minuto lang ang nakalipas ay agad kaming napahinto sa isang hospital where tito admitted. “Tara na, Sofia,” saad ni Mary sa akin. Hindi ko namalayang nasa labas na pala sila at hinihintay na ako.
Pinakabagong kabanata
