That night was warm and steamy but the moment I woke up, it was just a cold feeling. The other side of the bed was already cold; it was already long ago when he left.
Tumayo ako mula sa kama at inayos ito. The space seems getting bigger.
Nang lumabas ako ay nasa hapag-kainan na si Lezzie at Sato. Si Manang Wela ay nasa kusina rin at naghahanda ng pagkain. Tiningnan ko ang malaking orasan sa sala at namalayang malapit na pala ang ala syete.
“Pasensiya na po manang hindi ako agad naka gising, salamat ppo sa paghahanda sa mga bata,” pasasalamat ko kay manang. Kung hindi dahil sa kaniya ay baka mahuli sa pasok ang mga bata. I was too careless.
“Hindi ako ang gumising sa kanila iha, pagkarating ko dito ay handa na ang dalawa,” ngiting pahayag ni manang habang nilalapag ang ulam sa mesa.
“Po?”
“It was daddy who woke us up mommy!” malaki ang ngiting anunsiyo ni Lezzie.
“Dadd
Talaga bang ibinigay niya kay Jane ang mga bulaklak na iyon? Is she the person he was giving it to since then? I wish I could ask him.“Mitchie, I’m going to take a break, ayos lang ba?”“Yes of course Orelia, you’ve been working hard, thank you very much.” Maliwanag ang ngiti ni Mitchie sa akin. It was really obvious that she was a kind girl. I wonder if Lezzie will shine like her when she grows up.Pero imposible siguro dahil madalas seryoso si Lezzie sa harap ng iba, maybe Sato? But nah, Sato is too shy. I just hope that they can shine and smile brightly like Mitchie. Mitchie just looks so happy.“Thank you too Mitchie,” wika ko at dumiretso sa pantry.Kailangan ko ng isang baso ng gatas para kumalma. I guess I was pretty much shaken up by the things that are happening between me and Juancho.Hindi ko na alam kung kaya ko pa bang magtagal, pakiramdam ko ay unti-unti ng lu
“I’m sorry,” muli niyang usal.Itinaas ko ang aking kamay upang mahawakan ang kaniyang pisngi. Tumayo ako mula sa pagkakahiga at hinwakan ng tuluyan ang magkabila niyang pisngi.“You should not stand up yet, you’re not feeling well aren’t you?”“Ayos lang ako Juancho, now that you’re here,” ngiti kong saad.“You’re making me feel really guilty.”“Pwede mo na bang sabihin sa akin kung bakit ka nagkaganon?”“I… receive a death threat,” panimula niya.Tama nga ako, may malaking rason sa likod ng kaniyang mga aksiyon. But if the threats were for him I know he would not act this way, so were the threats…“They were sending threats with you in it.”“You were blackmailed?” gulat kong tanong.“That day, before you went out to go to the flower shop, do you rem
Ilang araw mula ng umamin si Juancho sa tunay na dahilan ng kaniyang pag-iwas, bumalik na ang dating sigla ng aming relasyon. It was like that error did not happen at all.Sa ilang araw na iyon ay patuloy ang imbestigasyon ni Juancho sa head of the board of directors at kay Michael Lorenzo pero hanggang ngayon ay wala parin silang lead na nakukuha. Two of his men have gone missing and the investigators he hired fell victim to the hallucination drug. Lahat ng galaw nina Juancho ay parang alam ng kalaban. Mas lalo pang lumakas ang pakiramdam niyang may tauhan sa loob o malapit sa kaniya ang kalaban.“I think it’s time to seek help from the outside. I need to swallow my pride in order to protect my family,” wika ni Juancho isang araw matapos matanggap ang balitang hindi nagtagumpay ang kanilang operasyon.“Sino ang tinutukoy mo?”“An outside help but would never betray us, my parents.”Hindi na y
“Kakausapin ko na mamaya si Jane,” bungad ko kay Juancho pagkapasok niya sa opisina mula sa isang meeting.He loosened his tie and tiredly placed the documents on the table. Naka-upo ako sa kaniyang upuan, nakakpanibago ang tanawing ito, I was at the other side of the table, the side he was usually sitting in.“Do you really have to do it ma’am?” sarkastiko niyang tanong.“Akala ko ba nakapagkasunduan na natin ito kagabi?”Nang mapagtanto ko ang aking sinabi ay ako na mismo ang umiwas sa aking tingin at tumayo mula sa kaniyang pwesto.“Anyway, kahit kumontra ka ay kakausapin ko si Jane, maaring siya na ang makapagbigay sa atin ng clue.”Hanggang ngayon ay walang progress ang imbestigasyon, hindi na ito maaring patagalin pa.“Sooner or later we will solve this love, trust me. I already called father and Hiskien is beginning to move, he has a track na sinusundan n
“Bakit ka pumayag na makipag deal kay Juancho?”“Isn’t it obvious? Because I like him,”“Pero alam mo ang relasyon naming dalawa hindi ba?”“And you also know that it was him who proposed the deal right?”Alam ko, what I wanted to know was why the righteous and virtuous Jane would stoop so low.“Alam mo rin na may anak kaming dalawa.” Bubuksan na sana niya ang kaniyang bibig ngunit muli niya itong itinikom.“Ms. Estralla, I know I should be sorry about that part. I did not intend to ruin someone’s family, I would never. But ang mga kondisyon na ibinigay sa akin ni Juancho ay hindi ko matanggihan. I know what is going on, I even risked my life, that should be enough to consider as an apology.”She knows, I’m positive she knows something.“So titigilan mo na ba ngayon si Juancho?”“The
“Wait father, you mean this was the same one as 20 years ago?” gulat na tanong ni Juancho sa kaniyang ama.Pinatay ng ama ni Juancho? Ito ba iyong ikinuwento niya noon sa akin? Ang kaibigan niyang naging kaaway? Pero ayon sa kanila patay na ito, ang ama mismo ni Juancho ang makakapagpatunay nito. Kung gayon, ano ang koneksiyon nito sa mga nangyayari ngayon?“They were commonly known as the ‘Yakuza’ here in the Philippines, but their actual name was the ‘Black Bear.’ John Ayasaki was the leader of that group. The rest of the story is just like how you heard of it.”“Pero sigurado po ba talaga na ang yakuzang iyon ay ang black bear?” tanong ko.Paano kung ibang organisayon pala ang involved dito? But would it really be better kung ibang organisasyon ang involved dito o mas mabuting ang kaparehong grupo ang aming kalaban?“You said there was a picture of me right? That sho
“It’s a peaceful day to die huh?” a voice suddenly came from behind.Napatalon ako at agad na napa-ikot upang tingnan kung sino ang nagsalita. And boses ay nagpabilis sa tibok nang aking puso. The words felt like it were directed at me, ang pahayag tungkol sa pagkamatay. But who am I kidding? Bakit naman iyon sa akin sasabihin ni Michael Lorenzo? Wala siyang rason upang gawin iyon, or was there really no reason at all?“Ikaw pala Mr. Lorenzo, ginulat mo ‘ko.” I awkwardly laugh at nginiti ang masama kong pakiramdam.“Hmm, yeah sorry for startling you. But Orelia, bakit hindi mo parin ako tinatawag sa pangalan ko? Do you not really treat me as a friend? Well yeah, hindi mo nga pinakinggan ang warning ko so you really don’t see me as your friend,” malungkot niyang turan.“No, I do treat you as a friend! Hindi lang talaga ako sanay.”Naiilang talaga ako sa kaniya. Dahil ba
“You beast!” I snarled at Juancho.He chuckled and touched my bare legs under the water.“It’s you who stripped in front of me first, love.”“Pero bakit mo ‘ko inatake? I thought you saw my underlying reason! But you just—““Ang sakit ng katawan ko Juancho! This is your fault.”I attempted to get out of the bath tub but Juancho easily pulled me back in.“Bitaw Juancho! Kailangan nating makita ang mga bata,” sigaw ko sa kaniya habang tinatanggal ang kaniyang mahigpit na kapit sa aking beywang.“Don’t worry, they’re with my parents right now, how about you tell me what you were initially planning to tell me?” He sniffed my neck. Kung normal na pagkakataon ay matitigilan sana ako sa ginawa niya pero ngayong nabanggit niya ang dapat kong sabihin ay tanging kaba na lamang ang nakarating sa akin.Should I tell him now?