CHAPTER 14

Ziantynna’s POV

“Satana!” ani Zayleen paglingon nito sa akin.

Ang magiliw at puno ng kasiyahan nitong mukha habang papalapit sa akin ang nagpapaalala kung gaano ako nangulila sa matalik kong kaibigan. Nang makalapit ito sa akin ay agad ako nitong yinakap na siya namang tinugunan ko.

“Buhay ka,” ani ko.

“Thanks to your husband.” Kinalas ko ang pagkakayakap nito at umatras upang tingnan ang mukha nito at magtanong tungkol sa sinabi nito nang mag salita si Zacharias sa likod niya.

“Mas mabuti pa mag-usap na muna kayo ng kayong dalawa lang.” Lumapit si Maverick kay Zacharias at tinulak ang wheelchair nito. Kami naman ni Zayleen ay tumabi upang makadaan ito