Darius’s POVNagising ako sa nakakasilaw na sinag ng araw, agad kong kinapa ang kabilang parte ng kama habang nakapikit. Malamig na iyon tanda na matagal ng bumangon si Lia, kahit ayaw ko pa ay dahan-dahan ko ng minulat ang mata ko.Sinuot ko ang boxer brief at tumayo mula sa kama, “Lia?” Pumunta ako sa banyo para tignan kung naliligo siya, pero wala siya doon.Agad-agad kong hinanap ang cellphone ko at tinawagan siya.“Sorry, the number you have dialed is no longer in service. Thank you!”Pagkapatay palang ng tawag ay agad kong tinignan ang numero kung nagkamali pa ako, pero pangalan niya ang nakasulat sa screen.Muli kong sinubukan na i-dial ito pero paulit-ulit lang ang sinasabi.“Where are you, Lia…” Kinakabahan na tanong ko sa sarili, at inabot ang telepono na nasa gilid. Ilang ring lang naman ay agad itong sinagot ng nasa front desk.“Good day, Sir! Are you going to extend your time today?” Iyon agad ang naging bungad niya sa akin.“Good day, can I ask if you perhaps see the wom
Craig’s POVPagpasok ko palang ng kotse ay sinubukan ko rin tawagan ang number ni Lia ng paulit-ulit, pero tulad ng sabi ni Darius ay hindi na nga ito available. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na hampasin ang manebela, bakit kailangan na si Lia lagi ang agrabyado.Gusto kong magalit kay Darius, ngunit alam ko sa sarili ko na hindi rin naman niya gusto ang nangyayari. Lia and him are both victims of her, ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit pati love life ni Darius ay gusto niyang pakialamanan.It’s been too long since she left them, her own family. Kung kailan naman tumanda at kaya n ani Darius ang sarili ay saka siya lilitaw para guluhin ang buhay ng pinsan ko.Gusto ko man na hanapin si Lia ay wala rin naman akong alam na lugar kung saan siya pwedeng pumunta, bukod sa pangalan niya, tanging parents lang niya ang kilala ko.How can I confidently say those words to Darius earlier, kahit ako naman ay walang magawa para kay Lia ngayon.Dumiretso ako sa hotel para kumuha ng ila
FIVE YEARS LATER…“Honey, huwag kang tumakbo baka madapa ka!” Mabilis kong hinila ang maleta naming dalawa para pigilan sila sa pagtakbo.“Mommy, look there is a big rabbit there!” Pagturo niya sa nagtitinda ng lobo na mascot sa gilid ng daan, “pwede mo po ba akong bilhan ng lobo?”“B-But… Look, marami tayong dala mahihirapan tayong maglakad ng maglakad.” Nag-aalangan na sagot ko sa kaniya.Isang kamay naman agad ang humawak sa mga bitbit ko, “ako na ang magbibitbit ng mga ito, samahan mo na siyang bumili ng lobo.”“Yay, I love you po!” Sigaw niya at nagtatalon.“Careful, Daniel. Huwag kang masyadong malikot ng hindi nag-aalala sayo ang mommy mo, isa pa ay baka mawala ka first time mo palang dito.” Nag-aalala niyang pangaral sa bata.“It’s fine, Craig.” Hinawakan ko ang braso siya para pakalmahin, “masyado lang sigurong excited si Daniel.”Napahinga naman siya ng malalim, “kaya hindi rin talaga sya takot sayo,” umiling-iling pa siya at nauna ng maglakad papunta sa kotse.“Let’s hurry
Nilibot ko ang tingin ko sa loob ng coffee shop pagpasok na pagpasok palang namin, salamat sa lobo na binili namin ay agad ko silang nakita na nakaupo sa gilid kung saan malapit sa bintana.“Daniel!” Tawag ko sa kaniya at nagmamadaling lumapit sa kanila.“Mommy!” Nanlalaki ang mata niya pero hindi siya umalis sa kinauupuan, hindi rin niya binitawan ang hawak niyang tinidor.“Pinag-alala mo akong bata ka, bigla ka nalang nawala.” Niyakap ko siya ng mahigpit, “sa susunod ay huwag kang lalayo sa akin.”Naramdaman ko ang maliit niyang kamay na humaplos sa aking buhok, “Sorry mommy, nataranta kasi ako sa dami ng tao na pumaligid sa atin tapos nakita ko yung kotse akala ko ay atin.”Humiwalay ako sa kaniya at tinignan ang mukha niya, wala akong makitang takot doon kundi tanging mga cream mula sa kinakain niya. Mahina akong napatawa, “gosh, paano ako magagalit sayo kung ganiyan ka ka-cute.”Kinurot ko ang kaniyang pisngi at tumayo, tumingin ako sa babae na kasama niya at ngumiti. “Pasensya n
“Answer me, Lia.” Mas naging mariin ang boses niya, pero hindi pa rin ako nakakibo. Hindi dahil ayaw ko siyang sagutin kundi wala akong maisip na tamang salita para sa tanong niya.Dapat ba na sabihin ko na siya ang am ani Daniel?Iniwan ko siya para makabalik siya sa kung anong buhay ang meron siya bago niya akong maging secretary, kung aaminin ko sa kaniya ang totoo ay magugulo ulit ang buhay niya.“Lia, anong mahirap sa tanong ko?” Mas lalong nangunot ang noo niya, “sino ang ama niya?” gumalaw paangat ang kamay niya at akmang hahawakan ako, mabilis akong umiwas at humakbang paatras palayo sa kaniya.“B-Bakit mo ba gustong malaman kung sino ang ama niya, h-hinihintay na nila ako sa kotse.” Ginawa ko ang lahat para lang maiwas ko ang tingin ko sa kaniya, hindi ko na kaya ang mag stay sa lugar na kaming dalawa lang.Bakit ba walang customer na pumapasok sa coffee shop na ito, please lang… Kahit isa o dalawa lang.“Si Craig ba?” Muling tanong niya na nakapag paangat ng tingin ko sa kan
“Oh gosh, Darius… Wait!” Hindi ko alam kung anong pwesto ang gagawin ko, masyadong masikip ang kotse para sa aming dalawa. “Ah!”Agad akong napatakip ng bibig ng kumawala ang isang impit na ungol ng bigla niyang dakmain ang isa sa aking s*so at lamasin ito, “s-sandali, baka may makarinig sa atin.” Hinawakan ko ang kamay doon at nakikiusap na tumingin ng diretso sa mata niya.“Damn, how can I stop if you’re looking at me like that?” Malalim ang mga hinga niya, doon ko lang napansin na wala na siyang suot pang-itaas. “pinipigilan ko pa ang sarili ko sa lagay na ito, Lia so please don’t seduce and provoke me more.”Ano ba ang ginagawa ko, pinipigilan ko lang naman siya at baka may makarinig sa amin, kahit ba tinted ang salamin ng kotse niya ay nakakahiya at delikado pa rin na dito namin gawin ito…“Pwede ba nating g-gawin ito sa bahay mo nalang, kahit gaano katagal tayong ay siguro naman matitiis mo pa…”“No, Lia. I can’t take it anymore,” Kinuha niya ang kamay ko at pinatong ito sa ibab
Darius’s POVHiniga ko siya ng dahan-dahan pagkatapos ko siyang malinisan at mabihisan, I’m afraid that I will wake her up. Ngayon na nasa bahay na kami ay medyo nakaramdam ako ng guilt, masyado ko yata siyang napagod.Walang salita ang makaka-describe ng nararamdaman kong saya ngayon, sa limang taon na pagtitiis ko na huwag siyang guluhin at hayaan na magkaroon ng tahimik na buhay; kahit minsan ay hindi sumagi sakin na sobra-sobra ang babalik sa akin. Ngayon na kasama ko na silang dalawa, wala na yata akong ibang mahihiling kundi ang kasiyahan nila. Tulad noon, I can do everything for them. Ipaglalaban ko sila kahit sino pa ang magkwestiyon ng aking desisyon ko.Napalingon ako sa side table ng mag vibrate ang cellphone ko, it’s Craig.Agad ko itong sinagot, “Darius, nakauwi na ba kayo? Sorry, hindi ko na kayo nahintay nagkaroon kasi ng commotion sa bar at kinailangan ako.”“It’s fine, tulog na ang bata pagdating namin dito.” Saglit akong tumahimik at ganoon rin naman siya.Suddenly,
FIVE YEARS AGODarius’s POV“Sir, Sir!” Pilit akong pinipigilan ng katulong na huwag pumasok pero wala siyang magawa, hindi ko patatapusin ang araw na ito ng hindi ko siya nakakausap. “Sir, please lang may mga bisita si madam. Pwede po ba na hintayin mo na matapos ang meeting?”Huminto ako saglit at tinignan siya ng seryoso, “let me see and talk to her, or else I will destroy everything here until everyone will come out.” Madiin ko na sabi dahilan para mapatigil siya.“B-but Sir…” Yumuko ang katulong at hinayaan akong maglakad papunta sa kwarto kung nasaan siya, mula sa labas ay rinig ko ang tawanan nila na nakadagdag ng inis at galit na nararamdaman ko.Paano siya nakakatawa pagkatapos niyang guluhin ang mundo ng ibang tao, idamay Lia na inosente sa mga bagay na gusto niyang mangyari?Walang paligoy-ligoy ay tinulak ko ang pinto ng walang pag iingat, lahat sila ay napatingin sa pintuan at gulat na gulat na tumingin sa akin.Mabilis siyang napatayo mula sa kaniyang kinauupuan at pinat