Share
- Chapter fifty-two - CONFRONTATION
Patrick’s POV
Nalaman namin ni Sage na patay na ang tunay na mga magulang ni Melody noong apat na taong gulang palang siya.
Inampon siya ng mag-asawang hindi magkaanak. Dalawang araw ang lumipas mula noong mamatay si Melody napagdesisyunan namin ni Sage na ipalibing nalang siya since mukhang wala namang pakeelam sa kanya ang bago niyang mga magulang.
Noong sinabi ko kasi sa kanila na patay na siya hindi man lang sila umuwi sa Pilipinas kahit isang araw lang sa halip ay mas pinili nilang asikasuhin ang negosyo nila kaysa sa bata, kaya siguro nagkaganoon siya.
Inampon-ampon nila si Melody tapos hindi ‘man lang nila siya inalagaan.
&n
Kaugnay na kabanata
How To Be A Murderer - Chapter fifty-three - OUTWIT
Phoenix’s POV Ngumisi ako habang tinututukan ng baril si Sage tsaka ako tumayo, “Hindi tayo aabot sa puntong ito kung hindi mo tinuloy ang imbestigasyon sa pagkamatay ni kuya!” Galit na galit kong wika na nagpatalim ng kanyang tingin sa ‘kin. “Tell me, did you kill your brother?” Seryoso niyang tanong na naging dahilan upang sarkastiko akong tumawa. “Since you are going to die, I’ll tell you the truth,” Panimula ko sa kanya, “Yes, I killed him! He deserves to die because he ruined my life! Parati niya akong sinasaktan at kaya inatake sa puso si papa at namatay dahil sinumbong niya ako sa kanya na naninigarilyo ako kahit hindi naman, sinisi rin ako ng sarili kong ina because of what happened!” Galit na
How To Be A Murderer - Chapter fifty-four - SAGE
Phoenix’s POV Nakita ko na inilahad ni Sage ang kanyang kamay na para bang gusto niya akong alalayan kaya naman hinawakan ko ito upang makatayo, “Tell me, alam na ba ni SPO2 Patrick Smith ang tungkol sa mga ebidensyang nakalap mo?” Tanong ko na nagpailing sa kanya bilang tugon. “Not yet, if he knows that you’re the culprit he won’t hesitate to arrest you,” Wika niya sa ‘kin, “Do not worry because pagdating niya makukulong ka—” Hindi na niya naituloy ang kanyang sasabihin nang makarinig kami ng putok ng baril kasabay nito ang pag-ubo niya ng dugo at pagbagsak niya dahilan upang makita ko sa kanyang likuran si Sebastian na may hawak ng baril, nakatutok ito sa kanya na nagpangisi sa ‘kin.&n
How To Be A Murderer - Chapter fifty-five - RULE NUMBER FIVE
Phoenix’s POV Bahagya akong tumingin kay Sage na wala nang buhay, naliligo na siya sa sarili niyang dugo tsaka ko ibinalik ang tingin ko kay Sebastian at ibinigay ang baril niya sa kanya, “Umalis kana, ako nang bahala rito,” Utos ko na agad niyang sinunod. Naiwan ako sa abandonadong gusali kasama ang malamig na bangkay ni Sage, “I told you before that you can never defeat me,” Nakangisi kong wika sa kanya. Ilang saglit pa naramdaman ko na may dumating na kotse sa labas ng gusali kaya naman humiyaw ako at nagdrama, “Sage! Magbabayad ang taong pumatay sa ‘yo ipinapangako ko!” Umiiyak kong wika tsaka ako lumuhod. Maya maya pa dumating nasi SP
How To Be A Murderer - Chapter fifty-six - THE NEW BEGINNING
Aira’s POV Iminulat ko ang aking mga mata nang marinig ko ang pagtunog ng aking telepono, palatandaan na may tumatawag, kainis, istorbo, natutulog ako! Kahit na inaantok pa ko bumangon pa rin ako at kinuha ang phone sa itaas ng maliit na cabinet, tsaka sinagot ang tawag, “Hello,” Wika ko sa tumatawag. “Is this Aira Freud?” Tanong sa ‘kin ng tumatawag na naging dahilan upang mapahikab ako, problema nito? Alas tres palang ng madaling araw dito sa America. “Yes,” Matipid kong sagot sa kanya habang pilit na nilalabanan ang aking antok, “Who are you and what do you want?” Tanong ko na naging dahilan upang bumuntong hininga siya. &
How To Be A Murderer - Chapter fifty-seven - HE'S BACK
Aira’s POV Nandito ako ngayon sa condo unit ko, nakaupo ako sa sofa, malalim na ang gabi ngunit hindi pa rin ako dinadapuan ng antok, iniisip ko pa rin kasi ang mga nangyari kanina, mula sa balitang nalaman ko na patay nasi Sage hanggang sa tangkang pagpatay sa ‘kin ni Mantus. Maya maya pa narinig ko nalang na tumutunog ang phone ko palatandaang may tumatawag, kaya naman agad ko itong sinagot, “Hello,” Wika ko. “Hello, Ms. Freud!” Kinakabahang wika ng Amerikanang nasa kabilang linya, “Mr. Mantus Taylor escaped again,” Wika niya na nagpabuntong hininga sa ‘kin. “Don’t worry, I’ll do my best to find him,” Wika ko at pinutol ko ang linya ng tawag tsaka ngumis
How To Be A Murderer - Chapter fifty-eight - HIS MESSAGE
Patrick’s POV Matapos kong ikwento kay Mantus lahat ng nangyari sa kaso ni Nate kabilang na ang biglang pagkawala ni Rafael Lawliet, ibinigay ko sa kanya ang isang papel na ibinigay sa ‘kin ng kuya niya, “What is it?” Tanong niya habang hawak-hawak ito. “Bigay sa ‘kin ‘yan ng kuya Sage mo bago siya mamatay,” Sagot ko sa kanya, “Sinabi niya sa ‘kin na ibigay ‘yan sa ‘yo kapag hindi siya nagtagumpay sa imbestigasyon,” Dagdag ko pa dahilan upang buklatin niya ito. Sinenyasan din niya ako na umupo sa tabi niya upang basahin ang nakasulat dito, kaya naman agad akong sumunod. Nakasulat sa papel ang numbers one to nine, bawat numero ay may mga linya at tuldok na nakapalibot na bumubuo ng is
How To Be A Murderer - Chapter fifty-nine - LETTER
Patrick’s POV Hindi na namin nagawang lumapit ni Mantus sa bahay nang makita namin na nakakandado ang gate nito, “Paano ‘yan naka-lock,” Wika ko na kanyang ikinainis at iritado niya akong tiningnan. “Gumawa ka naman ng paraan, hindi ‘yung lahat ng nakikita mo sinasabi mo sa ‘kin!” Inis niyang wika sa ‘kin kaya naman iginala ko ang aking mga mata upang humanap ng pwedeng tumulong sa ‘min. Sakto namang may dumaang isang matandang babae, kaya naman agad ko siyang kinausap, “Hello po, kilala mo po ba ang taong nakatira diyan?” Tanong ko sabay turo sa bahay. “Hindi, matagal nang abandonado ang bahay na ‘yan—” Hindi na niya naituloy ang kanyang sasabihin nang biglang magsalita si Mantu
How To Be A Murderer - Chapter sixty - UNEXPECTED
Lelouch’s POV 8:00 p.m. na ngayon, nandito ako ngayon sa loob ng aking bahay, nakaupo sa sofa, at wala akong suot na pang-itaas na damit. Inaamin ko na nami-miss ko ngayon si Yvonne, ang tagal na naming hindi nag-uusap simula nang kami ay maghiwalay. Maya maya pa, narinig ko nalang na may nag-doorbell sa pinto kaya naman agad ko itong binuksan. Nakaramdam ako ng matinding saya nang aking makita si Yvonne, ang babaeng pinakamamahal ko. “Yvonne!” Masayang-masaya kong wika sa kanya, “Napadaan ka,” Dagdag ko pa. Nakita ko sa kanyang
Pinakabagong kabanata
- How To Be A Murderer EPILOGUE
- How To Be A Murderer - Chapter sixty-four - RULE NUMBER TEN
- How To Be A Murderer - Chapter sixty-three - RULE NUMBER ONE AND SEVEN
- How To Be A Murderer - Chapter sixty-two - SOCIOPATH VS. SOCIOPATH
- How To Be A Murderer - Chapter sixty-one - REPEAT
- How To Be A Murderer - Chapter sixty - UNEXPECTED
- How To Be A Murderer - Chapter fifty-nine - LETTER
- How To Be A Murderer - Chapter fifty-eight - HIS MESSAGE
- How To Be A Murderer - Chapter fifty-seven - HE'S BACK
