Share

KABANATA 16 — WORDS ARE SHARPER THAN KNIVES.

"Hmm... Spencey, ang aga mo naman atang gumising!" ani Larah sabay binat at hikab.

Nakaupo ako sa gilid ng tent at akap-akap ang dalawa kong tuhod. Nakikinig lang ako ng musika — siguro halos magdamag. 

Hindi kasi ako masyadong nakatulog dahil sa pag-iisip sa nangyari sa amin ni Aaron kagabi.

Magdamag kong iniisip kung bakit nangyari 'yon. O totoo ba talaga 'yun? May nararamdaman din kaya siya sa akin? 

"Spencey, bakit ganyan mata mo. Ba't parang namamaga 'yan?" biglang pansin ni Larah sa aking mata.

"Ha?! Hindi! baka nakulang lang sa tulog. Inaatake na naman siguro ako ng insomnia ko." palusot ko sa kanya.

"Akala ko umiiyak ka eh. Nevermind, hindi ka naman iyakin at ano namang iiyakan mo. Pero kapag nagkaproblema ka ha! Sabihan mo kaagad kami. Resbakan natin aaway sa'yo!" pabirong saad sa akin nito.

Napang
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status