Chapter 3

We're already here sa white room, lugar kung saan pinagbabayad nila mommy ang mga bumabanga sa kanila.

I'm mad! I'm fcking mad!!!

Ang lakas ng loob nya pumasok sa teritoryo namin, tapos maghihimatay himatayan lang!fck this shit.

"Calm down," an angelic voice said dahilan para mapalingon ako sa nag salita, "We don't know who's behind this, but I'm sure they can't harm your kuya." My mom added.

Yeah, she's right kung sino man may gawa neto they just digging their own grave.

"Go back to your room or finish your dinner, I'll handle this" She said in a very calming voice.

"But-" 

putol na sabi ko when she walk away from me, kaya sinunod ko na lang ang utos sya at lumabas sa white room.

Napaisip na lang ako bigla sa inakto ko kanina, why did I do that? She's a total stranger from me, the only advantage lang naman is she's the only one who smile at me in here.

"MERDAA!!" napasigaw na lang ako habang hawak hawak ang buhok ko.

It's only my first day dito sa philippines tapos ganto na? I mean expected ko na may mga mangyayari pero hindi ganto kabilis.

I need to calm my self down and mag isip ng way para matulungan ko si kuya even tho I'm here .

Hindi ko namalayan na hindi pala papuntang  mansion yung dinaanan ko, I just found my self naglalakad papunta sa main gate ng villa. I didn't do anything at tuloy tuloy parin sa paglalakad.

Ring....

"Cavolo!" I swear in shock, tiningnan ko yung phone ko at nakitang tumatawag si kuya kaya agad na sinagot ko.

"KUYAAAAAAAAAAAAA," bungad na sigaw ko sa kanya na maiiyak na.

[ aghh don't shout ] he replied,

"Bakit di naman ako mag shout, am so stress in here!" reklamo ko naman but I heard him giggled [ So you're giving up? ] He ask that make me stop acting like a kid " Why would I? I'm Hera Jac- " he cut what am saying again yaaaa!!!

[ yes you are Here Jace Salviano the older daugther dadadada blabla ] pang gagaya nya sa akin "I hate you!"  I replied and hang up the call.

Hindi ko alam kung may sasabihin ba sya, but I just hang up and di na ulit sya tumawag.

I know that I totally miss my kuya even tho 1 day palang kaso grrrrrrr, kuya Cloud is always there for me since baby pa ako he's the one who named me Jace for the I DON'T KNOW THE FCKING REASON.

Sa gandang kong to pinangalanan nya ako ng Jace?! And guess what, mom and dad agreed.

Even tho ganon si kuya I still want him to be here, hindi ako sanay na wala sya and I can't imagine na mawala sya sa akin, hindi ko kaya...

Ohshittttt napalalim yung pag iisip ko napadpad ako sa labas ng villa what the fckk 

Ang dilim na ng kalsada, wala nang masyadong dumadaan na mga sasakyan, it's already midnight na rin. Hindi ko na alam sa mga paa ko may sarili ng isip,

pwede na kayo ilaga.

Balak ko na sang umuwi ng may bigla akong naapakan, "Shiaaa!" Napasigaw na lang ako sabay talon ng may makita akong maliit na bagay na naapakan ko, inilawan ko yun gamit yung phone ko tska ko nakita na tuta pala kaya agad na kinuha ko.

"Halaaaa sorryyyyy" maiyak iyak na sabi ko kasi mukhang nasaktan talaga sya maliit pa yung tuta parang bagong panganak pa nga lang to sakto palang sya sa isang kamay ko.

"Ano kasing ginagawa mo sa kalsada gabi na?" Parang baliw na tanong ko sa aso kala mo naman sasagot, "sorry talag-" napatigil ako sa sasabihin ng ma realize.

Masyadong maliit tong tuta na to para makaabot dito sa highway ni hindi pa nga nakakalad, kung may nagdala man neto dito siguradong sa gilid nya ilalagay ibig sabihin may naglagay ng sadya sa tuta sa may highway.

"Hindi ko alam kung anong ginagawa mo dito sa labas ng gantong oras." Isang malamig na boses ang narinig ko, kaya humarap ako sa lalaking nag sabi neto.

Hindi na ako nagulat ng bigla nya akong tinutukan ng kutsilyo sa leeg, while showing his demonic smirk "Who are you?" I ask coldly, unti unti naman syang lumapit sa akin at pinanatili ang pressure ng kutsilyo sa leeg ko.

"You're still looking good hera," he said that make my heart skip, "It's been so long." He added but I didn't replied.

Hindi ko alam ang sasabihin ko, walang boses na lumalabas sa bibig ko ang lakas din ng tibok ng puso ko.

"You look good with that polo of yours, but mas bagay sayo yung dress na binigay ko" he said while caressing my face with that knife he has, "I miss you." He whispered thru my ears causing for me to have goosebumps.

"I-" I cut what I'm saying habang tinitingnan ang reaction nya sa pwedeng lumabas sa bibig ko, I know he wants to know what am about to reply.

 "I didn't miss you!!" I shout in his face 

I immediately bring my elbow up and smack his fcking face causing for him to fall.

I heard him laugh habang nasa sahig parin "Di ka parin nag babago" sabi nya sa akin kaya napangiti na lang din ako "Come here" sabi ko sabay abot ng kamay ko kay Drix .

Inantay ko munang abutin nya yung kamay ko bago sya hatakin ulit pababa at humampas muli sa lupa.

"HOW DARE YOU?!!" inis na tanong nya sa akin "Revenge ko yan kasi tinutukan moko ng kutsilyo!" Sabi ko habang tumatayo sya mag isa.

"It's my way to welcome someone!" galit parin na sabi nya kaya natawa na ako sa kanya, "Oo na, pasalamat ka walang sugat kundi susumbong talaga kita kay kuya" sabi ko habang nag lalakad palayo sa kanya habang sya ay halatang hinahabol ako.

"Anong ginagawa mo pala dito it's already midnight na ah?" I ask kasi it's sus, anong oras na andito pa sya. 

"kakabalik ko lang din galing Ice land when I heared from Cadis na andito ka na, kaya dumiretso na ako." He said with a wide smile in his face.

Drix is my childhood friend here in Philippines we still keep in touch kahit mag ka iba kami ng country kung saan tumutuloy kaya nagulat na lang ako andito rin pala sya.

He is the oldest child in his family, Hacovo is one of the biggest bussiness partner ng Family namin marami din silang solo bussiness including their underground works, na hindi lang simpleng illegal products ang dinis distribute pati na rin mga fresh organs of humans.

Nakarating na kami sa bahay ng di ko namamalayan sa sobrang daldal nya, kung ano ano na yung kwinenkwento pati kung pano nya nilibing ng buhay yung sisiw na kulay pink daw.

"San mo naman nakuha yun?Are those kind of manok is nag eexist?" I ask kasi I don't know if my pink bang chicken, natawa na lang sya na kinainis ko "ANONG NAKAKATAWA?!" inis na tanong ko sa kanya. 

" Oo they exist, uri sila ng pokemon" he said pero di ako naniniwala, "Don't try to make fun of me Drix, pokemon doesn't exist!" Sagot ko  sa kanya na mas lalo nyang kinatawa.

Ano bang problema nya?! Hindi naman talaga nag eexist mga kulay pink na sisiw ah!!