Ch. 48

Atanasha POV

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Gusto ko pa sanang matulog pero hindi ko talaga matiis na mapadilat. Nang maimulat ko ang aking mga mata, agad na hinanap ng mata ko si Redemonyo. Napakunot ang aking noo nang makitang wala na siya sa tabi ko. Nasaan na naman kaya nag punta yung mokong na yun at hindi manlang nag paalam?

Inikot ko ang aking panangin at nang hindi ko pa rin siya makita ay tumayo na ako at nagsimulang ikutin ang buong bahay. Ilang minuto na akong naghahanap pero hindi ko talaga siya makita kinabahan na ako at nag madaling lumabas ng bahay para icheck kung naroon pa ba naka park yung kotse niya. Laking pagtataka ko ng makitang pati ang kotse niya ay wala roon.

Kalma ka lang self... Baka naman may pinuntahan lang saglit? Wala naman ata siyang balak iwan ako di ba? Ano ba naman tong pinag iisip ko. Masyado na akong na papraning. Pakakasalan niya nga ako di ba? Kaya bakit niya nama