Cameras flash everywhere. Ngunit ang bawat kislap ng camera ay hindi niya napagtuunan ng pansin. Nakapako ang kanyang tingin sa lalaking naka-upo sa kanyang unahan.
Her heart raced its beat as she and Andres's eyes locked with each other. Sumasabay sa bawat tunog ng pag-click ng camera ang pag-tibók ng puso. Ang titig ng binata ay tila may hatid na isang malakas na enerhiya na humihigop sa kanyang buong kamalayan.Isang malakas na sipol mula sa kung saan ang nagpabalik sa kanyang diwa. She automatically averted her face from Andres and turned her back. Swabe siyang umikot.Having eye contact with her twin fiance suddenly makes her world stop for a moment and it even makes her heartbeat, beat weirdly. Bakit ganon? Bakit ganun ang epekto ng lalaki na iyon sa kanya?Despite the tension in her entire being she still managed to compose herself and do her ramp walk confidently. Pagdating sa dulo. Muli ay humarap siya sa lahat ng panauhin na naroon sa gabing iyon.Lumabas mula sa likuran niya ang iba pang kasamahan na modelo kasama ang sikat na designer na si Luca Bianchi na siyang may obra sa lahat ng damit na inirampa ng mga modelo sa gabing iyon.Napapagitnaan siya ng lahat. Katabi niya si Luca Bianchi. Kapagkuwan ay sabay-sabay na rumampa muli tungo sa gitna. Tumayo ang lahat kasabay ng umalingawngaw na palakpakan.Nagbigay ng speech si Luca Bianchi, ngunit wala sa speech ni Luca Bianchi ang kanyang atensyon. Dahil sa muling pagtayo niya sa gitna, ay nararamdaman niya ang pagtitig ni Andres sa kanya. Titig na tila yumayakap sa kanyang buong katawan.Andres's gaze makes her feel intimidated.Hinihiling niya na sana matapos na ang event. Ramdam na niya ang pangangatog ng mga binti. Hindi lang dahil sa hindi siya sanay sa pag-suot ng high heels at humarap sa maraming tao kundi dahil narin sa presence ni Andres Montefalcon. Malaking factor talaga sa kaba at pangangatog ng tuhod niya ang presensya ni Andres.Isa lang ang alam niyang dahilan kung bakit sobrang nate-tense siya sa presence nito. Kinakabahan siya dahil sa pag-aalala na baka hindi niya magawa ng tama ang pagkukunwari sa harap ng binata ayaw niyang mabuko siya nito ng wala sa oras.Kailangan pa ni Serenity na magpa-chemo. Ayaw niyang matigil ang pagpapagamot ng kambal. Sana lang bago ang nakatakdang kasal nito kay Andres ay bumuti kahit papano ang katawan at pakiramdam nito.Gusto niyang makita itong masaya na naglalakad sa Altar habang nakasuot ng magandang trahe de boda. Sigurado siyang ang kambal ang pinakamagandang bride kung sakali.After the event ay agad siyang dinumog ng mga taga press. Hindi siya tinantanan ng nag-kikislapan na camera. Napapa-pikit siya at napapaiwas ng tingin mula sa nakakasilaw na kislap ng camera.Hindi siya sanay sa ganitong sitwasyon. Ngunit wala siyang magawa kundi ang harapin iyun. Pinalibutan siya ng ilang matitipunong lalaki na sa hinuha niya ay mga gwardiya. The men blocked the press from getting near her.“You made it! Congratulations, Destiny…” pabulong na ani ni tita Catalina.Hinawakan siya ni Tita Catalina sa braso at marahan na hinila. Iginiya siya nito tungo sa dressing room. Akala niya pagdating niya sa dressing room ay wala ng press. Ngunit nagkakamali siya.“Relax, sila ang napili ni Andres na mag interview sayo. Just answer the question confidently, isipin mo nalang na nakikipag-kwentuhan lang ang mga iyan sayo na para lang kayo nasa tabi ng kalsada at nag tsitsismisan.”Upang matapos na ay sinunod niya ang sinabi ni tita Catalina. Humarap siya sa press kasabay ng pilit na ngiti sa mga labi. Malawak ang dressing room na iyon at samu’t-saring bouquet ng bulaklak ang naroon. Mga bulaklak na nanggaling pa sa kanyang mga tagahanga.Tulad ng sinabi ni Tita Catalina. She faced the press with confidence. Ngunit sa loob-loob niya ay tila may libo-libong daga ang nagrarambulan sa dibdib.‘Sana hindi makita ni tiya ang interview na ito. Lalo na ang tiya Rosa.’Piping dalangin niya.Alam niyang pwede siyang magkunwari bilang si Serenity sa harap ng ibang tao. Ngunit hindi sa tiya Rosa at tiya Rina. Siguradong mag-aalala ang mga iyun lalo na si tiya Rosa.“Miss Serenity, totoo ba na ito na ang panghuling rampa mo sa fashion runway?” Tanong ng babaeng reporter.She smiled. “Yes, ito na po ang huli.” Tugon niya na nilakipan ng tango habang nakapagkit sa labi ang ngiti.“Dahil po ba ito sa nalalapit niyong kasal ni Mr. Andres Montefalcon? Hindi na po ba magbabago ang isip niyo? Alam naman natin na isa kayo sa mga modelo na hinahangaan sa ating bansa. Hindi lang sa ating bansa kundi international.” Tanong uli ng isang lalaking reporter.She took a deep sigh and then smiled. She maintains a smile on her face. Ngunit sa totoo lang. Nangangawit na ang mga panga niya. Ang hirap magkunwari. Ang hirap manloko ng kapwa.Ang pagbuka ng labi ay naudlot ng bumukas ang pinto ng dressing room. Iniluwa sa bumukas na pinto ang taong isa sa naging dahilan ng matinding kaba na kanyang nararamdaman.Andress was standing next to the door. Isinara nito ang pinto at sumandal doon. Pinagkrus nito ang mga braso sa dibdib at pagkatapos ay tuwid na tumitig sa kanya.God.Here is her heart again. Bumilis muli ang tibok ng dibdib. Tibok na nagpabagal ng kanyang paghinga. Nanlamig ang kanyang buong katawan at tila muling tumigil ang pagpitik ng orasan at muling tumigil ang pag-ikot ng mundo para sa kanya.Those eyes.Those pairs of icy-blue eyes were so deep, deep as a blue ocean. Tila iyon magnet na humihila sa kanyang kamalayan. She felt hypnotized while staring back at those pair of icy-blue eyes.“Miss Serenity!”Napapitlag siya. Ang pagtawag ng isa sa mga reporter ng pangalan niya ang dahilan upang mapukaw ang na hipnotismong diwa.Umangat ng kusa ang kanyang kanang palad at dumapo iyon sa dibdib sabay marahang hinilot ang dibdib. Naghuhurmintado ang sa pagtibok ng mabilis at malakas ang puso.“S-Sorry!” Utal na hingi niya ng paumanhin.“Forgive my fiance, hindi pa rin siya sanay sa kagwapuhan ng mapapangasawa niya.” si Andres.His voice. His voice was deep and baritone and it sounded euphonic in the ear. Mahina itong tumawa ng hindi inaalis ang pagtitig sa kanya. Maging ang mga mata ay sumasabay sa pagngiti ng mga labi.Ipinilig niya ang ulo at pinilit na iwinaksi ang kung ano man ang nasa-isip. Bakit ba lahat nalang na galaw ng lalaking iyon ay iba ang hatid sa kanyang sistema? Bakit ba siya nakaramdam ng ganito?‘Kinakabahan ka lang, Destiny! Umayos ka, baka mahalata ka na hindi ikaw si Serenity. Umayos ka!’Kastigo niya sa sarili.“W-What's the question again?”Everyone laughs. Umalingawngaw ang tawanan sa loob ng silid na iyon. Nakaramdam tuloy siya ng hiya. Nararamdaman niya maging ang pag-iinit ng magkabilang pisngi.“Halata nga na inlab si Miss Serenity sayo, sir, Montefalcon!” Umiiling na wika ng lalaking reporter na bahagyang nilingon pa si Andres. “Pati tuloy ang tanong ko nakalimutan ko na rin.” Reklamo pa nito na napakamot sa batok.Mas lalo tuloy siya nakaramdam ng hiya.“Kaya po ba kayo tumigil sa pagmomodelo ay dahil po ba sa nalalapit nyong kasal kay Mr. Montefalcon? Hindi na po ba magbabago ang isip nyo?” Muling tanong ng reporter.“Ahmm, I've been in the industry for thirteen years. I started my modeling career at a young age. Mahal ko ang pag-momodelo ngunit mas mahal ko ang pamilya ko.” She pauses for a moment.Lumingon siya kay Tita Catalina at ngumiti. Kapagkuwan ay nilingon niya si Andres na ngayon ay nanatiling nakasandal sa pinto at nakatitig sa kanya. Kung kanina ay nakangiti ito, ngayon ay hindi na. Malamlam ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. Nag re-reflect sa asul na mga mata nito ang matinding pagmamahal at paghanga.Paghanga at pagmamahal para kay Serenity. Deep inside her. Sobrang nagpapasalamat siya dahil mayroong isang Andres Montefalcon na nagparamdam sa kapatid ng tunay at wagas na pagmamahal.“I am a person who is willing to set aside everything for the sake of my family and for the sake of the man I love. They are my real happiness and the most important things in this lifetime.” Sinabi niya ang mga katagang iyon bilang si Serenity at hindi bilang si Destiny.Habang binibigkas ang mga katagang iyon. Nagawa niyang hindi alisin ang pagtitig kay Andres. She saw him swallowed. Kapagkuwan ay malapad itong napangiti.He then mouthed the word. “I love you!”Natapos na ang maikling presscon. Kasabay ng pagkatapos ng presscon ay tuluyang pagbigay tuldok sa modeling carrier ni Serenity.‘Nagawa ko Serenity, nagawa ko!’Piping sambit niya.Lumapit sa kanya si Tita Catalina. Niyakap siya nito. “You did it well, I am proud of you!” Bulong nito sa kanya. “Pagkatapos nito. Babalik na tayo sa bansa, upang makasama si Serenity. Kailan ako ng anak ko. Iiwan na kita sa kanya. Remember. Sa oras na ito. Hindi ikaw si Destiny. Ikaw si Serenity!” Wika pa nito.Halos takbuhin niya si Tita Catalina ng bumitaw ito sa kanya at humakbang palayo. Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa mga oras na iyon.She was left alone with Andres in the room. Nanlamig ang buo niyang katawan. Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa mga oras na ito.Halos magiba ang dibdib niya dahil sa malakas na tibók ng puso ng makitang humakbang papalapit sa kanya si Andres. Gusto niyang humakbang paatras ngunit ang paa ay tila ipinako sa kinatatayuan.“I miss you, love. I miss you so, so bad!”In the blink of an eye. She found herself caged in the arms of Andres. Napahakbang siya paatras habang ito ay pasulong na humahakbang. Hanggang sa ang kanyang likuran ay tumama sa matigas na pader.Bumitaw si Andres sa pagyakap sa kanya. Ngunit ang mga malapad na mga palad ay dumapo sa kanyang magkabilang pisngi. He cupped her face and with a second thought, he claimed her lips.Bigla ang pagtigil muli ng mundo para sa kanya. Naimulat niya ng malaki ang mga mata at tila tuod sa kinatatayuan. Masuyo ngunit may panggigil na hinalikan siya ni Andres. His lips were soft and sweet, marahan nitong s******p ang kanyang labi. He kissed every inch of her lips and nibbled them sensually.Napahawak siya sa magkabilang tagiliran ni Andres. He wanted to push him. “Mali ito. Hindi ito pwede!” Sigaw ng utak niya.Gusto man ni Destiny na itulak si Andres ay hindi niya magawa. There is a voice whispering in her ear. Saying. “Wag, Destiny. Sakaling itulak mo siya, siguradong magtataka siya. Sumabay ka sa agos at isipin ang kambal mo.” Sa halip na itulak si Andres, she chose to close her eyes. Ang mga kamay na gustong manulak ay kumapit sa magkabilang bewang nito. Mahigpit na kumapit sa jacket ng suot nitong three-piece suit.Nanginginig ang kanyang mga tuhod ngunit pilit niya iyong pinatatag, ang mga labi ay nangangatal. Paanong hindi panginigan ng tuhod at pangangatalan ng labi kung itong karanasan na ito ay bago sa kanyang pandama. This kiss was her first kiss. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Andres sucked her lips and erotically bit them which made her slightly open her lips. Andres then took the chance to slide his tongue inside her mouth.A chill feeling runs down her spine, nagsitayuan ang kanyang munting balahibo sa katawan. Andres's warm and wet tongue wandered inside her warm
Natapos na ang hapunan. Lumalalim na ang gabi. Ngunit ang pagkailang at kaba ay nanatiling buhay sa kanyang sistema. Nagulat siya ng sabihin ni Kate na naayos na nito ang kanyang mga gamit sa silid di umano nila ni Andres.Hindi niya alam ano ang gagawin sa mga oras na ito. Gusto niyang gumawa ng alibi upang hindi ito makatabi sa pagtulog ngunit wala siyang mahagilap na pwedeng gawing rason. Pakiramdam niya na sa bawat pagbuka ng labi ay mas lalong nadadagdagan ang kanyang kasinungalingan at kasalanan.Ang hirap. Ang hirap gampanan ang isang bagay na alam mong isang malaking kasalanan. Lalo pa at hindi niya kinagisnan ang pagsisinungaling at panloloko ng kapwa.Hindi humiwalay sa kanya si Andres at tila ito linta na nakadikit sa kanya. Bago tuluyang umalis sa restaurant ay lumingon siya kay Tita Catalina. Nakita niya ang pagkaawa nito sa kanya.Ngunit gaya niya ay wala rin magagawa si Tita Catalina. Isang makapangyarihan na tao si Andres at nagmula ito sa isa sa pinakamayaman na pami
“Love!” Untag ni Andres sa kanya.“Ha?” Walang ibang salitang mahagilap si Destiny na tugon sa tanong ni Andres sa kung bakit may suot siyang bra. Sinadya niya talaga iyon. Ni minsan kasi ay hindi pa niya naranasan na matulog na may katabing lalaki. Ngayon pa lang.“Come on, remove your bra. Let boobies breathe. You covered them all day!” Wika nito habang nanatiling kubkob ng palad nito ang isa niyang dibdib na sinasabayan pa nito ng bahagyang pisil. ‘Diyos ko anong gagawin ko?’ Mariin siyang lumunok habang mariin na kagat niya ang ibabang labi. Ano ang gagawin niya? Hindi niya pwedeng hubarin ang bra niya. Mahawakan nito ng tuluyan ang kanyang dibdib. “A-Andres kasi–”Ang gustong sabihin ay hindi niya naituloy. Sa halip ay nanlaki ang kanyang mga mata at saglitan na tila tumigil ang kanyang paghinga. Andres removed her bra without her being aware of it. Paano nito nagawang hubarin ang suot niyang bra? She did not even feel him unclasp it. Paano nito nagawa iyon sa napakaikling s
Nagising si Destiny dahil sa mainit na hangin na dumadampi sa kanyang pisngi. Marahan na iminulat niya ang kanyang mga mata. Ganun nalang ang kanyang pagkamangha. Himbing na himbing si Andres sa pagtulog habang nakadantay ang isang binti nito sa kanya.Sinuri niya ang kanilang posisyon.Nakatihaya siya habang ito naman ay nakatagilid at nakaharap sa kanya, habang ang mukha ay nakasubsob sa kanyang leeg. Pinakiramdaman niya ang sarili. Naikunot niya ang noo kasabay ng panlalaki ng kanyang mga mata. Ramdam na ramdam niya ang tila bigat sa kanyang kanang dibdib. She lifted her head and her eyes widened in disbelief. Halos mapasigaw siya. Ngunit mabilis na tinakpan niya ang sariling bibig. Uminit ang kanyang buong mukha. Nasa kanang dibdib lang naman niya ang malapad at mainit nitong palad. Huminga siya ng malalim at pilit kinalma ang sarili. Kagat niya ang ibabang labi ay marahan at ingat na ingat niyang tinanggal ang kamay nito sa kanyang dibdib. Pigil niya ang paghinga. Wag lang san
Her mind is screaming, telling her to stop Andress. Ngunit wala ni isang salitang kumawala sa kanyang mga labi. Paano niya ba ito patitigilin, when she even found herself moaning?His kisses were trailing down from her earlobe to her neck. He sensually licked and nibbled her soft skin, habang walang patid ang marahan na paggalaw nito sa kanyang ibabaw.Destiny felt full of inhibitions, delicious inhibitions that filled her whole. Tuluyang nilamon ng makamundong pagnanasa ang buo niyang pagkatao. Ngunit naroon parin ang tinig sa isip na nagsasabing. “Mali ito, tumigil ka. Pigilan mo siya.”Ngunit kahit anong gawin niya ay hindi niya magawa na patigilin si Andres. Nanghihina ang buo niyang katawan. Inalipin ng masarap na sensasyon ang kanyang kaibuturan, ang bawat himaymay ng kanyang kalamnan.She felt so damn weak and helpless at the same time.Andre's hand finds its way down her womanhood. He ran his middle finger on her womanhood slit, taas-baba, marahan at senswal. She still had her
Pagdating sa bahay na kinaroroonan ng kambal ay walang sinayang na sandali si Destiny. Mabilis na bumaba siya ng sasakyan at patakbo na pumasok sa loob ng kabahayan. “Destiny!” Tinig ni Tita Catalina. Ngunit hindi siya nag-abala na lingunin si Tita Catalina. Tuloy-tuloy siya sa pagtakbo tungo sa silid ng kanyang kambal. Nang marating ang silid ng kapatid ay agad niyang binuksan ang pinto.Sumalubong sa kanya ang malamig at tahimik na silid. Himbing na natutulog ang kanyang kapatid. Muli niyang sinara ang pinto at marahan na humakbang tungo sa kama.Hinila niya ang wooden stool chair at umupo sa gilid ng kama. Himbing na himbing sa pagtulog si Serenity, malalim maging ang mga paghinga nito.Her twin sister looks so pale and thin. Maging ang pikit nitong mga mata ay sobrang lalim at nangingitim ang ilalim ng mga ito. Maliwanag ang loob ng silid. Nakabukas ang mga kurtina at tumatagos ang pang-umagang sinag ng araw sa salaming bintana.Marahil ay hinang-hina ngayon ang kambal niya dahil
“Destiny, makinig ka. Hindi ako ang babaeng nararapat para kay Andres, hindi ako ang babaeng dapat niyang pakasalan, at mas lalong hindi ako ang babaeng totoong minahal ni Andres!” Serenity’s voice echoed in her head. Palaisipan para sa kanya ang sinabing iyon ni Serenity. Nagha-hallucinate na kaya ang kapatid niya? Impossible ang sinasabi nitong hindi ito mahal ni Andres. Andres' love for Serenity was pure and genuine. Nararamdaman niya iyon. Simula ng makasama niya si Andres sa Milan hanggang ngayon ay ramdam na ramdam niya ang nag uumapaw na pagmamahal nito sa kanya bilang si Serenity.The way he looks at her, hindi pumapalya ang matinding admiration na nakikita niya sa mga mata nito. Andres never fails to show her and make her feel how much he loves her as Serenity. Bawat kilos at pananalita nito ay kalakip ang respeto at pagmamahal. Andres was sweet and gentle toward her. Kaya paano nasabi ni Serenity ang mga katagang iyon?Napalingon siya kay Andres. Nakatutok ang paningin ni
Pagkatapos ng dinner ay niyaya ni senyor Adriano si Andres sa library. Gusto siyang isama ni Andres ngunit tumanggi siya. Sinabihan niya ito na gusto niyang manatili sa harden at doon nalang ito hintayin. Gusto niya lang naman makalanghap ng sariwang hangin at makahinga ng maayos. Dahil sa buong durasyon kanina ng hapunan ay tila pigil na pigil niya ang bawat paghinga dahil sa matinding tensyon na nararamdaman. Nakaka-intimidate kasi ang presensiya ni Bernadeth at Senyora Edith.Pagkatapos ng hapunan ay tinapunan lang siya ni Senyora Edith ng tingin. Nauna itong umalis mula sa dining kasama si Bernadeth. Nasi-sense niya ang malaking pagkadisgusto sa kanya ni Senyora Edith at galit mula kay Bernadeth, o mas tamang sabihin na panibugho iyon.Hindi maikaila ang malaking pagkagusto ni Bernadeth kay Andres, basi sa mga titig nito. Malinaw pa sa kanyang isip ang eksena kanina sa hapag kainan. Nakita niya kung paano tumulo ang mga luha nito ng hawakan ni Andres ang kanyang palad habang pinag