"Empresa de Importación y Exportación Mejía"
Iyon ang bumungad sa akin pag baba ko ng BMW. Ang sarap sana sa pakiramdam basahin ng paulit ulit 'yong pangalan ng kumpanyang dati ay sa amin.
Ngayon ko lang nakita at narating itong kumpanyang 'to. Kaya naman namangha ako ng makita ko kung gaano kataas ang gusaling nakatayo sa harap ko ngayon. I spend almost of my life living in our Ranch, that no body knows that I'm exist. Now I feel like I was born yesterday. Ito na yon! Iyong buhay na hindi ko kinagisnan, at dapat kong pakitunguhan araw araw simula ngayon.
"Jusko sess ang gwapo pala ng C.E.O natin ngayon!" Rinig kong sabi ng isang babaeng katabi at kasama ko sa loob ng el
"Zafy, inside my office now!" Rinig kong sabi ni Justine sa intercom. Ano na naman bang kailangan ng boss kong 'to? Kanina niya pa ako pinapabalik-balik sa opisina niya. Tapos wala namang ipapagawa o sasabihing maganda mang aasar lang bwisit!"Ano na namang kailangan mo?" Mataray na tanong ko sa kaniya ng buksan ko ang pinto ng opisina niya.Mukha siyang stress at pagod na pagod. Anyare? Parang apat na oras palang naman siyang nakaupo sa upuan niya at nag kukuyakoy, pero na laspag na siya."Zafy lahat ng papeles na kailangan ng perma ko, hindi mo man lang nireview! Tapos ito pa, kailan pa ako naging married? Sa pagkakaalam ko 'yong pakakasalan ko, hindi ko pa na uumpisahang ligawan! Sana naman dino-double check mo muna 'yong mga papel, bago mo sagutan ng kung ano-ano. At higit sa lahat, sa dinami rami ng gagawin ko ni hindi mo m
As morning come's. Ang magaling kong pinsan ay ni hindi man lang ako ginising, habang siya'y payapa at masaganang nanginginain. Oh diba?! Kung 'di baga naman saksakan ng pagiging makasarili ang gagang Lenny na 'to. Bahagya kong hinila ang buhok niya ng makalapit ako sa kaniya, na kalaunan ay umalma naman."Aray huh! Tanghali ka na wala ka bang trabaho?" Maang na tanong niya. At ang lakas pa ng loob mag tanong, alam niya naman palang may trabaho ako. Hindi man lang ako ginising, alas dies pasado na. Mukhang masasabon ako ng boss ko nito."Lenny, ako nga'y 'wag mong ma arte artehan diyan huh! Huwag ka rin mag panggap na para bang wala kang alam! Ni hindi mo nga ako ginising, tapos ngayon kumakain ka na parang walang kasama. Ni alukin man lang sana ako kahit kaplastikan lang ni hindi mo magawa!" Mataray na sagot ko sa kaniya, habang iirap irap at may pa bulong bulong naman ang gaga.Paano ko ba naging
Ganoon ba talaga ka inosente si Zafy kung kayat bigla na lang siyang nawalan ng malay, nang sabihan ko siya ng 'I love you'? Iyon nga ba ang dahilan? Hindi ko alam kung anong gagawin ko kanina, ng bigla na lang siyang nawalan ng malay. Mabuti na lang at nakaupo kami. "Ano bang ginawa mo sa gagang 'yon bakit hinimatay?" Tanong sa akin ni Lenny na kulang na lang ay dukutin ang mata ko sa katuturo niya sa mukha ko. Kaagad kong tinawagan ang pinsan kong si Blue, ng himatayin si Zafy. Habang si Blue naman ay tinawagan si Lenny, bago itong si Lenny naman ay tinawagan si Nico. At ngayon nga'y kompleto na kami dito sa unit nila, pati na rin si Ayesha na halos apat na buwan palang nang nanganak. Lahat sila ay nag-alala sa nangyari kay Zafy. Kahit naman ako'y hindi rin mapakali kung bakit nga ba siya hinimatay. "Nag g
Halos isang linggo na ang lumipas nang pumunta dito sina Justine at mga kaibigan niya. Halos isang linggo na rin akong hindi pumapasok sa kumpanya. Pakiramdam ko kasi'y wala akong mukhang maihaharap pa. Kailangan ko muna yatang dumistansya. Kailangan kong huminga. Pakiramdam ko kasi hindi na ako 'yong dating ako. Ito ba ang kapalit ng kalayaang hinahangad ko?Nang mahiga ako sa kama at kunin ang aking cellphone, nakita ko ang sulat na mula kay Pauline. That letter is almost one week and I'm still confuse wether I read it or not. May karapatan ba akong basahin at malaman ang nilalaman ng sulat na 'to? Inabot ko ang sulat at binasa ng marahan ang nakalagay sa harap nito. 'Huling paalam'Para bang napakasakit ng salitang iyon. Nahihirapan tuloy akong mag-isip kung ano
Normal pa rin na lumipas ang araw, ngunit para sa tulad kong sawi sa pag-ibig, daig ko pa ang nagluluksa. Ilang beses na rin akong nakatanggap ng salita kay Lenny. Hindi naman kasi siya sanay na mukha akong matamlay araw araw. Tulad ngayon, heto na naman ako't nakaupo lang sa kama at nakatitig sa lapag. Bakit naman kasi binasa ko pa ang sulat na iyon. Hindi ko na tuloy alam kung ano ba ang dapat kong gawin."Zafy ano ba? Paiinitin mo na lang ba talaga yang kama? Aba daig mo pa ang naglilimlim na manok ah!" Agad na bungad sa akin ni Lenny ng pumasok siya sa kwarto ko.Hindi ko rin naman gusto na ganito na lang ang mangyari sa akin araw araw. Pero hindi ko rin mautusan ang sarili ko na magpakasaya kahit na sa loob ko'y nasasaktan ako. Oo, nasasaktan ako! Nakakahiya mang aminin pero iyon talaga ang nararamdaman ko."Lenny," bahagya
Kanina sa kumpanya ang tapang tapang ko. Pero ngayong narito na ako sa harap ng pinto ng unit nila Zafy, parang nabahag ang buntot ko. Ni hindi ko maitaas ang kamay ko upang mag door bell. Nawala nga rin ang mga gusto kong sabihin sa kaniya."I can do it!" Pagkukumbinsi ko sa sarili ko. Ano ba naman ito! Kakatok lang hindi ko pa magawa. "Hey! What are you doing here?" Mula sa kung saan ay bumungad sa akin si Nico. "Ikaw anong ginagawa mo dito?" Balik tanong ko sa kaniya. Nagtatakang sinuri ko rin ang ayos niya. Kung tutuusin ay hapon na ngunit nakapagtatakang nakasuot pa rin siy xa ang damit pantulog. "Since our friend Janrick and his wife move to MGS, I bought his unit." Baliwalang sagot niya. So dito na pala nakatira ang isang ito ngayon, talagang matindi ang tama niya sa pinsan ni Zafy na
Halos dalawang linggo na ang lumipas, ngunit hindi ko pa rin alam kung nasaan si Zafy. Ni hindi niya rin ako binigyan ng abiso, na hindi siya papasok sa kumpanya sa loob ng halos dalawang linggo simula ng mawala siya. Alam kong may kinalaman 'yong sulat na galing kay Pauline kaya bigla na lang siyang hindi pumasok. Ilang beses ko na rin siyang tinawagan pero laging cannot be reach o kaya naman ay nakapatay ang phone niya. I also ask Lenny about Zafy, but she's too busy. Tinanong ko na rin si Blue kung alam niya ba kung nasaan si Zafy, ngunit pare-pareho lang sila ng sagot sa akin. Wala at hindi ko alam, iyon lagi ang sinasabi nila. Mababaliw na ako kaiisip kung ano bang nangyari at kung nasaan ba si Zafy. Kahit si Nico ay walang alam, samantalang katabing unit niya lang naman. Ngayon nga'y narito ulit ako at naghihintay kay Lenny. Halos ilang oras na rin akong nakaupo dito sa tabi ng pinto ng uni
"Ano kaya mo pa?" Lenny asked me as we continue walking in the middle of the rough road, under the bunches of trees.Parang napakatagal ko ng nag tutulak at ramdam ko na talaga ang pagod. Kahit na malilim sa bahaging ito ng sinasabi nilang Hacienda Mejia, nakakapagod pa rin kung lalakarin dahil napakalawak pala ng lupain nila. I cant believed that Zafy my one and only nanny owned this place. "I need to take a rest for a minute. Ikamamatay ko na ang uhaw at pagod kapag nag patuloy pa tayo. Is there any river here or a falls, anything that contains water? Uhaw na uhaw na ako." Mahabang reklamo ko kay Lenny.I've been in province before, particularly in Zambales because of my friend Janrick. Doon kasi sa lugar na iyon nakatayo ang family house nila. Ngunit hindi tulad nito ang daan papunta sa kanila. If Lenny leads me into the nicest way or r