"Hala, mukhang lantang gulay pa rin siya!"
"Malamang 'to nadiligan ng bongga kagabi!"
"Halaman lang?!"Kanina ko pa naririnig ang mga nag-uusap na 'yon. Gusto ko pa sanang matulog at mag pahinga ng matagal, dahil sa sobrang pagod na nararamdaman ko gawa ng nangyari kagabi. Pati ang buong katawan ko ay masakit, pakiramdam ko nga ay magkakasakit ako.
"Daming marka ni ateng."
Kinurap ko ang mata ko at dahan-dahang idinilat. Ngunit ganoon na lang ang pagsakit ng ulo ko ng tumama sa akin ang sikat ng araw.
"Hoy Seniorita! Aba tanghaling tapat na! Ano? May balak ka pa bang bumangon riyan o wala na?" Tinakip ko ang unan sa mukha ko ng marinig ko ang napakatinis na boses ni Lenny.
Sa totoo lang hindi siya nakakatuwang pakinggan sa umaga. Daig niya pa ang palakang hindi ma ire sa kabubunganga!"Langya Zafy! Nakaila
Days had gone fast, sa sobrang bilis ng araw ay hindi na namin namamalayan na malapit na pala akong manganak. Ngayon ay nasa pitong buwan na ang tiyan ko. Dalawang buwan na lang ay isisilang ko na ang unang anak namin ni Justine.Dito na rin kami namamalagi sa MGS, sa kagustuhan na rin ni Justine. Hindi pa kami pwedeng magpakasal pero naayos na namin ang lahat ng papel. Mula sa damit na gagamitin, sa mga iimbitahin, pagkain na ihahanda at pati na rin kaliit liitang ditalye ay ayos na. Kaming dalawa na lang talaga ni Justine ang hindi pa ayos.Matapos kong amoyin ang niluluto kong paksiw na bangus ay pinatay ko na rin ang kalan. Mukha namang masarap at maayos ang pagkakaluto. Tulad nga ng sinabi ni Ayesha, kailangan kong matutunan ang ibat ibang putahe, bago ako maging putahe sa gabi!"Love, tikman mo na ang niluto ko
"Oh I remember, Mom gave this picture to me before." Lahat ng iniisip koy parang nag laho bigla ng sabihin niya iyon. "Nakalimutan ko na kung kailan, pero matagal na panahon na rin ng bigay niya sa akin 'to. Bakit ba? Sa iyo na lang gusto mo?" giit niya pa. Umiling na lang ako ng iniaabot niya sa akin 'yon. Siguro ay may larawan si tita Carmelita no'n dahil hinahanap niya rin ang kapatid kong nawawala. After all she was my father's only sister. Napabuntong hiningang niyaya ko na siya upang bumaba para kumain na rin. "Love!" sigaw ko habang pababa ng hagdan. Tinikman niya kaya ang niluto ko? "Justine nasaan ka?" muli ko pang sigaw. "Zafy 'wag kang sumigaw! I can hear you." sagot niya naman mula sa kusina. Nang makalapit kami roon ni Lenny ay kaagad na nag paalam sa amin si Lenny.
It was the most happiest moment that happened to my life. Ang makita ang anak ko. Mahawakan ang munti niyang mga kamay. Masilayan ang ngiti sa kaniyang labi. Ang lahat ay nakuha sa akin ng anak ko maliban sa mata niyang kakulay ng kay Justine."Jaira Mejia Cortes. My first born. A beautiful baby girl." bulong ko bago gawaran ng halik ang anak ko.Lahat ng sakit na nadarama ko kanina ay kaagad na nag laho. Ngunit... Nasaan ba si Justine?Nang nilipat ako sa private room, halos lahat ay narito na. Ngunit kanina ko pa napapansin na wala si Justine. Nasaan ang hudas na iyon? Mukhang pinabayaan na yata kami ng anak niya rito!"Where's Justine?" kuryosong tanong ko kay Blue. Wala rin si Lenny, ngunit narito ang mga magiging byanan ko."Iyong tukmol mong hilaw na asawa?" ngingisi-ngising balik tanong sa akin ni Blue. "Naroon sa emergency room. Hinimatay ang gago!" giit niya pa bago tumawa
Mabilis na lumipas ang araw ang dating isang buwan ay naging dalawa hanggang sa ngayon ay tatlo na. Masaya, kuntento at simple lang ang pamumuhay namin dito sa Rancho. Dahil tulad ng napag-usapan namin ni Justine, dito kami sa Rancho Mejia tutuloy.Wala rin naman naging problema sa pamilya niya. He can also work from home. Habang ako naman ay heto, nagmamaganda biro lang! Kung abala ang lahat, syempre abala rin ako. Tinututukan kong muli ang koprahan. Tinutulungan ko rin si Justine sa Import and Export, at higit sa lahat ay ang kasal namin.Ilang araw na lang ang bibilangin at magiging ganap na kaming mag-asawa ni Justine. Nakakakaba, nakakasabik at nakakatuwa rin. Halo-halo ang emosyong nadarama ko sa nalalapit naming pag-iisa."Ano ba?! Diba sabi ko bumaba ka?! Napakamulala mo talagang tukmol ka!"Dinig ko ang malakas na sigaw ni Justine habang nakahiga siya at nakadapa naman ang
Tatlong buwan bago ang araw ng kasal namin ni Zafy ay personal naming i-pinamahagi ang lahat ng imbitasyon para sa aming kasal. I also send an e-mail to Pau about my wedding day. It wasn't a big deal for me at all since I already get over with her. But still, I'am looking forward to see her again and personally talk to her. I know Zafy will understand because I never miss a single details that she need's to know about me and Pau. And now the long wait is over. Because I'am here standing in the middle of the aisle while waiting for Zafy na dahan dahang nag lalakad patungo sa akin. "Dont you dare look at her as if you're the groom! Kahit pangarapin o isipin man lang yan wala kang karapatan." Pabulong ngunit may diin kong singhal kay Nico. Nico is my best man since Blue can't go on time. Sa kinakaharap na
Nairaos namin ng maayos at matiwasay ang aming kasal. Ngunit ang hindi ko napaghandaan ay ang honeymoon! Putakte bakit ba nawala sa isip ko na may honeymoon nga pala pagkatapos ng kasal?!"Love ready ka na ba?" Kulang na lang ay umatras ako ng marinig ko ang boses ni Justine sa likod ko.Hindi namin napag-usapan ni Justine ang honeymoon matapos ang kasal namin. Ngunit ngayon ay papunta kami sa isang island dito sa Zambales, na kung tawagin ay Anawangin Cove. Naiwan na muna ang anak namin na si Jaira sa pangangalaga ng pinsan ni Justine na si Blue."Bakit hindi natin isinama ang mga kaibigan mo dito?" balik tanong ko naman sa kaniya, habang lulan kami ng bangka.Mula kasi sa Pundaquit na siyang pinaka lugar ay sasakay ng bangka upang makarating sa Anawangin Cove. Ng
"Love, wake up!"Gustuhin ko mang imulat ang mata ko'y hindi ko magawa. Pakiramdam ko kasi ay kapipikit ko palang. As expected, we had a rough night. Ni hindi man lang ako pinagpahinga ni ni Justine kagabi. Kaya pala kailangan kong kumain ng marami, dahil uubusin niya rin ang lakas ko kinagabihan."Love, are you tired? Uuwi na tayo." Kahit ayaw ko'y pilit kong iminulat ang mga mata ko. May gana pa talaga siyang tanungin ako kung pagod ako?! Siya kayang halos mag circus kagabi, kung hindi siya makaramdam ng pagod!"Ako Justine tigil tigilan mo ha! Matapos ng mga pinaggagagawa mo sa akin kagabi, ang lakas pa ng loob mong tanungin ako ngayon!" Dahan dahan akong umupo bago muling humarap sa kaniya. "Ang sakit sakit ng pempem ko." Kulang na lang ay maiyak ako, ngunit ang loko-loko ay tinawanan lang ako."You want me to massage your
Makaraan ang ang isang araw ay narito na nga kami ngayon sa MGS. Ngayon din ang araw ng pag punta rito ng may-ari ng Vallejo's Interior Design, upang tignan ang bahay namin.Sinabihan ko na rin si Nay Meling na papasukin si Pauline sakali mang dumating siya. Ayon kay Ruby, Pauline Vallejo was the owner of Vallejo's Interior Design, na siyang paparito ngayon sa bahay. Nasa pangangalaga ng magulang ni Justine ngayon ang anak namin kung kayat ayos lang din na ngayon pumunta rito si Pauline.Matapos kong maligo ay iniwan ko na muna si Justine sa aming silid na abala sa pagtitipa sa computer niya. Narinig ko rin si Nay Meling na tinatawag ako, dahil narito na nga ang titingin ng bahay. Pagkababa ko'y bumungad kaagad sa akin si Nay Meling kasama ang babaeng pamilyar sa akin. Parang nakita ko na siya, hindi ko lang alam kung saan at kailan.