Chapter 38

Alessia's POV

BAWAT patak ng tubig ay naririg ko kahit saan man dako. Ngunit wala akong makitang ibang bagay maliban sa walang katapusang kulay puti na kapaligiran. Pakiramdam ko ay nakakulong ako sa isang dimensyon na walang labasan o pasukan. Nakaramdam ako ng agam-agam dahil pakiramdam ko ay matagal na akong nakakulong dito sa lugar na ito. Hindi ko masabi kung paano ngunit ganoon ang pakiramdam ko. I feel tired, and seeing the endless white makes me feel sucked to somewhere deep.

Humakbang ako at pilit kong magsalita at tumawag ng kahit na sino para sakaling marinig ako ngunit walang lumalabas na boses sa aking bibig. Sinubukan kong pwersahin ang sarili ko na magsalita ngunit sumakit lang ang lalamunan ko dahil doon. It feels like something is stopping me to make any noise.

Tumakbo ako ngunit walang katapusang puti ang nakikita ko. Nagsimula akong matakot dahil hindi ko alam kung nasaan ako. Ramdam ko rin ang lamig sa ilalim ng aking mga paa. Tanging patak ng tubig lang ang aking