Share
Chapter 20
Kaugnay na kabanata
In The Name Of Love Chapter 21
Dumating na nga ang araw na pinakahihintay namin ni Venice. She give birth sa pinakamalusog at pinaka-cute na sanggol. Paglipas ng ilang araw na pananitili sa hospital, umuwi na rin kami sa bahay ko. Hindi mawala-wala ang ngiti sa mga labi ko habang pinagmamasdan ang anak ko na ngayon ay mahimbing na natutulog. "Oh god! I can't imagine myself as a daddy now!" natatawa nitong wika. Hinaplos ko ang kamay ng sanggol at kapagkuwan, tumitig ako sa pinakamagandang babaeng nakilala ko. "I promise that I will be a good father to our son, and a good husband to you," "Will you marry me?" dahil sa sinabi ko, gulat na napatingin sa akin si Venice. Inilabas ko ang singsing na kabibili ko lang kamakailanlang. Humahanap lang ako ng magandang tyempo at sa tingin ko, ito ang pinakamagandang pagkakataon para magpropose. "Gusto ko munang ayusin natin ang lahat bago tayo magpakasal. Let's talk your parents first." nag-aalalang tugon nito habang nakatitig sa hawak kong singsing. "Okay, If you want
In The Name Of Love Chapter 22
Mom and Uncle Bernard did not let us go back to Philippines. They suggested me and Venice to be married earlier. The invitation was limited only to their friends here in America. Siyempre dahil sa sobra kong pananabik na maging legal kami ng babaeng mahal ko, hindi na rin ako nagdalawang-isip pa. We got married in just a simple wedding. Gusto ko man ng bonggang kasal, ngunit, para kay Venice, hindi na daw mahalaga kung gaano kasimple ang aming kasal. Sapat na raw para dito na maging legal kaming mag-asawa at ang pinakaimportante sa lahat, ay mahal namin ang isa't-isa. Siyempre hindi nakalimutan ni Venice ang kaniyang nakatatandang kapatid na si Veron mula pa Canada na imbitahan sa aming kasal. Hindi na rin namin ipinaalam ang kasalan sa mga kaibigan at katrabaho namin doon sa Pilipinas. Nakikita ko ang sobra-sobrang pananabik ng dalawang magkapatid. "Sana hindi na kayo bumalik ng Pilipinas. Mabuti na lang at saktong free ako this week," nakangiting saad ng ate Veron nito. Hindi
In The Name Of Love Chapter 23
Habang tumatagal na paninirahan namin ni Daniel dito sa america na kasama sina Anna at Diego sa iisang bubong, ay napapansin ko naman ang pagliit ng mundo sa pagitan ng magkapatid.Nandito ako sa island kitchen dahil maghahanda lang sana ako ng pagkain ngunit, binulabog ako ng sigawan ni Daniel at Diego mula sa sala.Wala ang parents ng mga ito dahil maagang umalis patungo sa kanilang trabaho at si Anne naman ay may pinuntahan sa labas."Past is past, Diego! Married na kami ni Venice at may anak na rin kami!""I don't care! Nagsisisi na ako! Everyday kinakain ako ng konsensiya ko! Bakit nagawa kong ipagpalit si Venice? I found myself longing for her love as my wife just like the old times!"
In The Name Of Love Chapter 24
Nagising ako dahil sakit ng ulo ko. Mabilis kong sinulyapan ang wall clock. Alas dose na ng gabi. Kunot ang noo ko habang inililibot ang paningin ko sa paligid. Wala ako sa kwarto namin ni Daniel. Nandito ako ngayon sa bakanteng room na katabi sa room nina Diego at Anna. Pero bakit ako nandito? Bakit dito ako dinala ni Daniel noong malasing ako? Bakit hindi niya ako ideneretso doon sa Kwarto namin? Bigla kong naalalang, ganoon ako kabilis nalasing kagabi. Parang may kakaiba sa alak na ininom ko. Pero bakit ko naman pagdududahan si Daniel gayong asawa ko naman ito? "Tell me! Anong ginagawa niyo sa bakanteng room na iyan?" Napakunot ang noo ko dahil sa narinig kong boses ni Daniel mula sa labas ng kwartong kinauukupahan ko. "I'm sorry, pareho kaming lasing ng asawa mo kagabi." Boses naman iyon ni Diego. Tila biglang umahon ang kakaibang kaba mula sa puso ko ng marinig iyon. Mabilis akong tumayo ngunit, bigla akong napahinto ng mapag-alaman kong hubo't-h***d ako. Nanginig ang
In The Name Of Love Chapter 25
Chapter 25Tatlong buwan na simula nang makauwi ako pabalik ng pilipinas. Sa loob din ng tatlong buwan na iyon, walang oras at minuto na hindi ako umiiyak at nagmumukmok sa kwarto ko.Ang sakit-sakit lang isipin na hindi ko na makakasama ang anak ko. Ang sakit na pati si Daniel ay hindi ko na makausap dahil pinalitan nito ang kaniyang cellphone number. Maging ang telephone number nito ay hindi ko na matawagan. Hindi ko maiwasang malungkot dahil alam kong hindi na ito babalik pa ng pilipinas. Wala na akong pag-asang bumalik pa ang lahat ng magagandang pinagsamahan namin.Naisipan kong bisitahin si Joy sa kaniyang bahay. Gusto kong may mahingan ng bigat sa dibdib dahil pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko dahil sa matinding problema at pangungulila sa mag-ama ko.
In The Name Of Love Chapter 26
Chapter 26Pagkatapos kong ilabas ang lahat ng hinanakit ko, inayos ko ang aking sarili sa harap ng tented na salamin ng isang kotseng nakaparada sa parking lot.Alam kong hinahanap na ako ni Joy dahil halos kalahating oras akong nawala sa loob.Naghigit ako ng isang malalim na buntong-hininga at matamang tumitig sa salamin ng kotse ngunit, laking gulat ko na lamang ng biglang bumukas iyon at hindi ko inaasahan ang makikita ko sa loob.Hindi ko malaman kung ano ang mararamdaman habang nakapukol ang aking paningin sa dalawang taong naghahalikan at ang nakakapanghilakbot, ay kapwa hubo't-hubad ang dalawa. Tila wala silang pakialam na makita ng ibang tao."Oh
In The Name Of Love Chapter 27
Chapter 27Siguro mga ilang oras kong pinakatitigan ang calling card na ibinagay sa akin ni Daniel kagabi. I'm undecided if I will take his offer. Pero gusto kong makasama ang anak namin. And I'm still hoping na magkaayos kaming dalawa.Later on, I found my self dialing the number he has given me. Ilang sandali lang ay may sumagot sa kabilang linya."G-good morning," nag-aatubili kong bati. Pinakinggan kong mabuti kung anong sasabihin niya."Decided ka na ba?" diretsahang tanong nito na hindi pinansin ang pagbati ko.I bit my lower lips and tries to hold back my tears. Ang sakit na nagkakaganito na kami sa isang iglap.
In The Name Of Love Chapter 28
Chapter 28I woke up without Daniel by my side. Hindi ko maiwasang malungkot dahil, kahit inangkin niya ulit ang katawan ko, alam kong hindi nagbago ang damdamin niya sa akin. He still hate me.Dahan-dahan akong bumangon mula sa I ibabaw ng kama at mabilis na pinulot ang nagkalat kong damit sa sahig.Nagtungo agad ako sa banyo at naglinis ng katawan. Hindi ko malilimutan ang mga nangyari kagabi. Sa paraan ng pag-angkin niya sa katawan ko, ay alam kong wala na siyang natitirang na pagmamahal ni katiting.Pagkatapos kong maligo, kaagad din akong bumaba at nagtungo sa sala. Gusto kong kausapin si Daniel dahil hindi naman namin napag-usapan ang kasunduan naming dalawa dahil sa nangyari.
Pinakabagong kabanata
