Share
Kabanata 57: Pagkabuhay
HINDI pa rin maalis sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni Marcus nang nagdaang araw tungkol kay Amang Trevor, na buhay daw ito. Pilit kong iniisip kung posible ba iyong mangyari pero bakit ako kinakabahan? Bakit pakiramdam ko'y may hindi magandang mangyayari? Natatakot ako sa pwedeng maging resulta ng lahat. Mas naging kumplikado ang bawat sitwasyon sa maraming bagay na lumilitaw.
Bumuntong-hininga ako habang nakahalukipkip at nakatayo sa harap ng bintana. Umihip ang hangin na naramdaman ko sa balat ko. Saglit akong pumikit, saka pumihit at naglakad patungo sa sofa. Nanatili akong tahimik, nakatingin sa kawalan. Ang daming bagay na gumugulo sa isip ko. Mga tanong na hindi ko makuha ang sagot.
"Syrie, are you ok?"
Napakurap ako at agad na nag-angat ng tingin kay Vernon nang marinig ko ang boses niya. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin. Umupo siya sa bakanteng sofa sa tapat ko. Mayamaya pa'y dumating naman si Trina galing sa kung saan. Nagtatakang tiningnan
Kaugnay na kabanata
Into The Dark Kabanata 58: Paglabas ng Ukit na Buwan
HINDI KO ALAM ang iisipin ko sa mga narinig ko mula kay Rossa at Marcus nang iligtas nila ako mula sa mga lobong iyon na gusto akong patayin. Hindi ko lubos maisip kung paano mabubuhay si Amang Trevor gayong tandang-tanda ko pa kung paano siya pinatay ng mga lobong iyon at hindi ko iyon makalilimutan. Nagkaroon noon ng paglusob ang mga lobo sa mansyon, kabilugan ng buwan noon nang sumiklab ang labanan sa pagitan ng mga bampira at lobo at natalo ang mga bampira dahil sa taglay na kagamitan at husay ng mga lobo sa pakikipaglaban. Sinubukang lumaban ni Amang Trevor at Inang Viola sa mga lobo at muntik nang mapatay ni Amang Trevor ang marami sa mga lobong iyon pero dumating ang ilan pang mga lobong iyon na may dalang mga armas. Nakipaglaban si Amang Trevor at si Inang Viola habang nakatago ako sa likod ng aparador kung saan nila ako itinago. Wala pa akong gaanong kakayahan para lumaban at alam nilang mapapahamak lamang ako kung lalabas ako para makipaglaban. Pilit na lum
Into The Dark Kabanata 59: The Moon
HINDI PA RIN ako makapaniwala sa nakita kong ukit na buwan sa kanang braso ko nang nagdaang gabi. Lalo lamang nagulo ang utak ko ng maraming tanong na alam kong si Marcus lamang ang nakakaalam ng mga sagot na lalo kong gustong marinig ngayon. Gusto kong maintindihan ang nangyayari sa akin na animo ba'y alam niyang lahat iyon. Mabilis akong lumabas ng bahay matapos kong isuot ang itim na leather jacket. Hindi ko alam kung ano'ng maririnig ko at malalaman, maging ang mararamdaman ko pero gusto kong malaman ang katotohanan sa likod ng ukit na buwan na lumitaw sa braso ko. Hindi ko iyon pwedeng balewalain dahil alam kong may malaking parte iyon sa pagkatao ko. Kailangan kong mabuo ang sarili ko sa mga bagay na iyon at baka sa pamamagitan niyon malaman ko kung kaninong panig dapat ako naroon at nagtitiwala. Hindi na ako nagsayang pa ng oras, binilisan ko ang pagtakbo ko para mas mabilis akong makarating sa village ng mga lobo kung saan alam kong doon ko mahahanap ang mga
Into The Dark Kabanata 60: New Beginning?
"SERYOSO ka ba sa sinabi mo, Syrie? Na mayroon ka ring ukit na buwan sa kanang braso mo?" gulat na tanong ni Vernon habang nanlaki naman ang mga mata ni Trina nang sabihin ko ang lumitaw na ukit na buwan sa kanang braso ko nang magkaroon ng full moon."Paano mangyayari iyon, Syrie? Hindi ba't ang ukit na iyon ay ang ukit na mayroon din si Marcus?" usisa naman ni Trina.Malungkot at marahan akong tumango sa kanila. "Tama kayo, ang ukit na nasa braso ko ay ang ukit na mayroon din si Marcus at ang iba pang mga lobo. Ang ukit na buwan sa kanang braso ng piling mga lobo ay tanda na mataas sila sa lipunan ng mga lobo at mas malalakas. Sinasabi rin nila na mayroon din nito si Savanna ang aking inang lobo," paliwanag ko sa kanila.Gulat na nagkatinginan ang magkapatid na bakas pa rin ang gulat sa kanilang mga mukha. "So ibig sabihin isa ka sa matataas at malalakas na lobo kaya mayroon ka ng ukit na iyon?" tanong ni Trina."At bakit ngayon lang lumabas ang ukit sa
Into The Dark Kabanata 61: Please!
NAPAHINTO AKO habang tahimik akong naglalakad palabas ng mansyon. Animo'y may kung ano akong naramdaman nang madaanan ko ang lumang silid na iyon kung saan inukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. May enerhiya akong naramdaman sa bahaging iyon, kakaibang enerhiya at alam kong mayroong nilalang doon.Dahan-dahan akong pumihit paharap sa hallway na iyon at humakbang papalapit sa silid na iyon. Nakaramdam ako ng pananabik na muli kong mapasok ang lugar na iyon na naging tahanan din ng maraming kong alaala kasama si Amang Trevor at Inang Viola. Napalunok ako. Nandoon pa rin ang enerhiyang nararamdaman ko.Dahan-dahan kong hinawakan ang doorknob ng pinto habang nararamdaman ko ang kaba sa dibdib ko sa hindi ko malamang dahilan."Syrie, what are you doing here?"Napapitlag ako nang marinig ko ang boses ni Tiyo Freud. Saglit pa akong napapikit bago humarap sa kaniya. "I just felt something inside this r
Into The Dark Kabanata 62: Pagpapanggap
"MAY NALAMAN ba kayo sa loob ng mansyon, Vernon?" seryoso kong tanong habang nakaupo kami sa sofa kasama si Trina. "May kahina-hinala bang nangyayari roon?"Nagtinginan ang magkapatid na bakas sa kanilang mga mukha na may kakaiba silang nararamdaman. "Sa totoo lang, Syrie wala kaming nahanap na anumang impormasyon sa mansyon. Limitado ang bawat galaw namin sa loob niyon. Ni hindi kami makapasok o makalapit man lang ng basta sa silid ni Volter. Bantay sarado kami dahil alam nilang nasa panig mo kami. Pero ang pinagtataka namin ni Trina, ang silid na inuukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. Noon ay walang bantay roon pero ngayo'y may mga bampirang nandoon sa labas ng silid at masusing nagbabantay roon. Hindi rin kami pinapalapit doon at walang gustong sumagot sa amin. Nakita ko rin na pumasok doon si Volter dala ang mga bihag nilang mga lobo," pagkwekwento ni Vernon.Kumunot ang noo ko nang maalala ko ang naramdaman ko sa silid na iyon at
Into The Dark Kabanata 63: Ang Silid
NAGULAT NA lang ako nang pagmulat ko ng aking mga mata nasa gilid na ako ng batis kung saan palagi kong pinupuntahan. Katulad nang nakita ko noon, ganoon pa rin ang lugar. Madilim ang pigid, animo'y may apoy na gumagawa ng usok na kumakalat sa paligid. Tahimik din ang lugar at tanging huni ng kuliglig at iba pang mga insekto ang naririnig ko. Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar at napako ang paningin ko sa dalawang iyon na nakatayo 'di kalayuan sa kinaroroonan ko. Isang babae at lalaki iyon na alam kong kapwa parehong mga lobo. Dahan-dahang humarap ang dalawa habang pigil ko ang aking paghinga. Siya na naman! Napaawang ang bibig ko ng makilala ko ang babaeng iyon. Siya ang palaging nakikita ko sa lugar na ito na kamukha ko pero sino ang kasama niyang lalaki? Bumaba ang tingin ko sa mga kamay nila at nakita iyong magkahawak. "Syrie, anak!" Nanlaki ang mga mata ko sa narinig
Into The Dark Kabanata 64: Unity
"ANO'NG GAGAWIN natin ngayon, Syrie?" nababahalang tanong sa akin ni Trina. Kahapon lang ay pinagtabuyan kami ng mga bampira sa mansyon dahil sa kapangahasan namin at hindi ko rin alam kung ano'ng sunod na hakbang ang dapat naming gawin. Ito na ba ang panahon para lumapit ako sa mga lobo at makipagkaisa sa kanila? Pero paano?"Hindi ko rin alam, Trina. Hindi ko alam ang sunod nating gagawin. Hindi ko alam kung paano lalapit sa mga lobo dahil alam ko ang ginawa kong kasalanan sa kanila," malungkot kong sagot kay Trina. Alam ko kasi kung paano ko sila nasaktan nang pinagbintangan ko sila at pinagdudahan at ngayong kailangan ko sila saka ako lalapit?"Wala tayong magagawa sa ngayon, Trina kung 'di ang maghintay sa sunod na mangyayari, sa sunod na hakbang na gagawin nila Volter. Nararamdaman kong malapit ng lumabas ang itinatago nila sa atin," segunda naman ni Vernon."Sa tingin niyo, tuluyan na ba tayong itinakwil ng
Into The Dark Kabanata 65: Happy Together
HINDI KO maipaliwanag ang sayang bumalot sa akin nang muli akong makatapak sa village ng mga lobo. Para akong naging bagong nilalang na binabalot ng espirito ng pagiging isang ganap na lobo. Naramdaman ko rin na may bahagi sa akin na napunan. Ito na ba 'yong pakiramdam na buo ako? Na buo ang pagkatao ko? Ang sarap pala niyon sa pakiramdam, na maramdaman mong buo ka na dahil kilala mo na kung sino at ano'ng pinagmulan mo, kasabay ng pagkilala mo sa iyong sarili.Hindi naman nahirapan si Trina at Vernon na makisalamuha sa mga bampira, ang totoo nga nito animo'y madali nilang naibagay ang kanilang sarili sa lugar at sa mga lobo rito. Nasa kabilang bahay sila tumutuloy at pinagsisilbihan ng mga lobo.Simula nang makabalik ako sa village, halos ayaw nang humiwalay sa akin ni Yena dahil daw na-miss niya ako ng husto at ganoon din naman ako sa kaniya. I miss her so much. Lahat sa village na ito pinanabikan ko. Tahimik kong pinagmamasdan si Yena na
Pinakabagong kabanata
- Into The Dark Finale
- Into The Dark Kabanata 68: Digmaan pt.2
- Into The Dark Kabanata 67: Digmaan pt.1
- Into The Dark Kabanata 66: Kalaban
- Into The Dark Kabanata 65: Happy Together
- Into The Dark Kabanata 64: Unity
- Into The Dark Kabanata 63: Ang Silid
- Into The Dark Kabanata 62: Pagpapanggap
- Into The Dark Kabanata 61: Please!
