Chapter 35: Hurts Me even More

NATIGIL ako sa paglalakad at hinarap siya.

I simply shrugged. "A-Ayos naman. Masaya."

Imbes na mas humarap sa kanya, napaiwas ako ng tingin at ipinagpatuloy ang paglalakad patungong hagdan. Mukhang sinabihan na siya ni Maestro.

"Sandali. Kinakausap pa kita."

Natigilan ako sa seryoso at may diin niyang wika. Bigla na naman akong nalungkot. Mamimiss ko ang tono ng kanyang pananalita niya kapag kasal na sila ni Arabella.

However, who am I to be part of his life? Especially when he married that feeling mas maganda sa akin?

Dahan-dahan akong nakayukong humarap sa kanya. Medyo nabigla ako nasa harapan kko na siya ngayon.

"Bakit kay Maestro ka lang nagpaalam? Ayaw mo ba sa akin?"

Kusa akong humarap sa kanya at napalunok ng tatlong beses sa tanong niya.

What in the world did he just ask?!

"A-Ano? Ano'ng ayaw ko sa'yo?"

"Ayaw mo bang magpaalam sa akin? May problema na naman ba tayong dalawa?"

I clenched my fists. Nagagalit ako sa mga tanong niya. Paasa level 999999!

I just shook my head. "W-W