41-Troublesome

(Ian POV)

Lapag man sa kalooban ko pero di ko talaga kayang harapin si Nate, kaya buong lakas ko siyang pinaalis! Ayaw kong magmukha pang masa kawawa sa harapan niya.

Pagkaalis na pagkaalis niya ng bahay ay sinara ko agad ang pinto at tumakbo papunta sa silid ko.

Sobrang sikip ng dibdib ko at nanghihina ako.

Kahit pala lalaki ka kapag niloko at pinaasa ka, ang sakit din pala.

Sinalampak ko ang nanghihina kong katawan sa kama at nagtalukbong ng kumot, pilit kalimutan ang lahat.

Nanigas na ang mga mata ko at wala ng luhang lumalabas. Natuyo na gaya ng labi ko.

Napangiti ako. Tsss nakakabaliw ang sakit. Hayop!

Napabangon ako dahil sa ingay ng doorbell na kanina pa tunog ng tunog.

Nate?

Nate!

Damn! Buksan ko ba?

Wala akong lakas para bumangon, pero kailangan kong tingnan.

Napabuntong hininga ako at pilit bumangon.

Mabigat ang mga paa kong humakbang pababa ng hagdan para buksan ang kung sino