SAPPHIRE HAS been observing Sunny the whole time of their class. Naka-tungo lamang ito sa kaniyang upuan, malungkot at tahimik. She's trying to call her for recitation after their storytelling but she only shook her head and never tried to participate. She's not really fine. Pagkarating nang uwia'y sinubukan niya muling lapitan ang bata para kausapin, she's been worrying much and she can't let her go without knowing why she's suddenly changing. Hindi naman sa nais niyang panghimasukan ang buhay ng bata, subalit marahil ay sapat nang dahilan na estudyante niya ito at nag-aalala siya para rito.
She chased Sunny on the long hallway, sa dami ng nagdaraanang bata ay hindi maka-singit si Sapphire. And when Patrick made her phone rang once again, she completely lost Sunny from the sea of children. Disappointed niyang itinapat ang speaker ng kaniyang cellphone sa tainga niya.
"Hey,
MAALIWALAS na umaga sa harap ng pa-sikat na araw nag-umpisa ang araw ni Sapphire. Naka-hilig siya sa barandilya na nagkukulong sa kanilang roof deck habang ini-enjoy ang napaka-gandang tanawin mula roon. Sa kaniyang kamay ay ang recorder na matagal na niyang pinakatatago at ini-ingatan.It was her father's voice recorder, she found this when she once tried to organize her father's things back in the states. Kinailangan na kasing itapon ang ilan doon kaya't siya na ang nagpresintang umayos sa mga itatago at itatapon na, and later on she found this voice recorder. She was stunned to find it from his things, wala naman siyang paggagamitan doon. Her father isn't a musician or singer or what?Subalit mas nabigla pa siya nang mag-play roon ang isang voice record, recent entry iyon at boses pa ng kaniyang Daddy. Maybe he recorded it back when he's still alive.&n
PAGKALIPAS NG halos isang oras na biyahe'y bumungad sa paningin ni Sapphire ang isang malaking bahay na ang estruktura ay hindi tulad ng kanila subalit kung titingnang maigi ay mukhang komportable naman sa loob. Tumuloy sila hanggang sa tanggapan, mula roon ay sinalubong sila ng isang matandang naka-duster ng matingkad na berde.May bakas ng pagtataka nitong tinitigan sa mukha si Sapphire, tila napapantastikuhan ito sa nakikita. Nang maka-bawi ito at bumalik sa pag-iisip ay tsaka niya lamang binati ang dalawa upang imbitahan sa loob.Ipinaliwanag ni Sapphire rito ang dahilan ng paghatid niya kay Sunny nang maka-upo na sila sa loob, ipinaliwanag niya ring tila may lakad si Will kaya't siya na ang naghatid sa bata. Ngunit sa palagay niya ay nagsasayang lamang din siya ng laway dahil mukhang hindi naman interesado ang matanda sa mga sinasabi nito. She's staring at her the whole time but she'
MARAMI PA siyang gustong i-dagdag ngunit nawawala ang mga salitang naka-pila sa kaniyang isip sa tuwing napapa-titig siya sa namumulang mga mata ni Will. They are like kryptonite, she's getting weaker just by staring at those. Para bang gusto niyang bumitaw sa mga plano niya't yakapin na lamang ang binata upang patahanin. Hindi bale nang siya ang masaktan."That's it? Hindi ka pa rin ba marunong mag-sorry hanggang ngayon. Ubod pa rin ng taas ang tingin mo sa sarili mo? Hahayaan mo’kong saktan kita para ano, para quits na tayo? Para ma-satisfied 'yang konsensiya mo na dahil sinaktan kita ay pantay na ang kasalanan natin sa isa'-isa? o baka naman wala ka talagang konsensiya?"That's double kill for her. Kailan pa naging ganito katabil ang dila ni Will? She used to know him as a very silent person, tipong sa tingin kalang niya papatayin at hindi sa mga salita. Pero ngayon, both of his
PAGKARATING SA bahay ay dumiretso kaagad si Sapphire sa kaniyang kwarto, sabik at nanghihina itong lumusong sa kaniyang kama. She hugged her pillow so tight as her tears remains streaming down from her eyes, sinubukan niyang ipikit ang kaniyang mga mata ngunit wala siyang ibang nakikita kun'di ang mga mata ni Will.His anger that boils down into solemnity, his broken heart, ang pag-iingat nito despite his vulnerability, his caressed, his being gentle. Holy shit! Mas nagdagsaan ang mga luha niya dahil sa panibagong sakit na dumadagan sa puso niya...Dahil sa late nang naka-uwi't hindi na rin lumabas pa si Sapphire sa kwarto nito nang gabing 'yun ay hindi na rin natuloy pa ang lakad nila ng kaniyang mommy. Guilty tuloy siyang bumaba pagka-gising niya sa sunod na araw. She's planning to talk to her mother just to apologize, minsan na lamang itong magyaya ay hindi pa niya ito na-pagbigy
"ANG TOTOO ay, araw-araw ka niyang dinadalaw sa hospital noong hindi ka pa namin dinadala sa states." Napa-hawak sa kaniyang sentido ang Ginang at dahan-dahan niya 'yung minasahe. "He's begging to see you even just for a while but because my anger took over the rest of me, hindi ko siya pinagbigyan ni minsan. Araw-araw ko siyang ipinatatapon sa labas ng hospital. He's also the very reason. . .why I brought you to the states. Gusto kitang ipagdamot sa kaniya para maramdaman niya ang sakit ng mawalan ng minamahal. We lost your dad because of them."Ngayon, hindi na alam ni Sapphire kung paano pa patitigilin ang mga luha niya sa pagbagsak. Napaka-kapal pala ng mukha niya para lokohin pa si Will. Napaka-sama pala niya para tratuhin ito nang gano'n when in the first place ito ang tanging biktima sa lahat ng nangyari. Si Will ang pinaka-nasaktan!"He ashamed me for how many times... He called m
THE WARM AFTERNOON air approaches Sapphire as she's currently walking down the hallway holding her things with both of her hands. She's sporting a wide and genuine smile, she feel like shes walking down the cloud nine. Ilang araw na siyang naglalakad sa ulap at nagugustuhan na niya ito. She ramped in different runways, in expensive carpets but this is her favorite.Her cherry lips curved more when her eyes caught him— standing there with his dark blue uniform and dark slacks, leaning against his car with his sun glasses on.Despite their distance and the sun glasses that's covering his eyes, Sapphire is very certain that his captivating eyes looking at her straight the whole time. In his lips plastered a smirk which makes Sapphire's knees wobble. Kailan pa siya kinabahan nang ganito sa mga mata ni Will? Hindi ba't ito ang ultimate dream niya simula noon?
DISAPPOINTED MAN sa pagkaing naka-hain sa hapag ay pinilit niyang kumain at ngumiti kahit pa hindi nito gusto ang lasa ng pritong talong at bagong na may kamatis. She doesn't know how will her tummy react after this, but it doesn't matter anyway. What's important is maka-sundo niya sina Sister Rosita at ang mga bata."Kumusta?" tanong ni sister sa kaniya.Naiilang na ngumiti si Sapphire. "Masarap po."Napalingon siya kay Will nang haplosin nito ang likod niya, he gave her a tiny smile. "Do you want me to cook something else? Hindi mo gusto, alam ko," he whispered."No, I like it. Ayos na ako rito. Kumain ka nalang din." She once again forced a smile and eat with her bare hands...Pagkayari nang hapuna'y kinaladkad ng mga bata si Will patungo sa kanilang silid para sa kuwento nito. He t
MGA MAPANURING mata ng mommy ni Sapphire ang nagpa-igting sa tibok ng kanilang mga puso nang mga sandaling aminin na nila sa kaniyang ina ang tungkol sa relasyon nila ni Will. The dinner she prepared for them is an intimate one, she served special dishes for the five of them. Kasama sina Sean, Will, Sunny at sila ng kaniyang mommy.It's really shocking for her mom to meet Will again. Hindi pa nito alam ang tungkol sa relasyon nila ni Will at heto ipakikilala na rin nila si Sunny sa ina."I guess, there's no point of keeping secrets anymore. Kung tatanggapin po ninyo si Will ay sana gano'n din si Sunny despite of the history... She's innocent and sinless. But if not—""Are you really sure about this, Sapphire?" Ang mga mata nito'y nanatiling naka-dikit kay Sunny na nasa tabi ni Sapphire at kumakain ng candy na bigay ni Sean. "It's not li