LOVELY’S POV~
I still can't believe that night was so epic-ly heartbreaking yet turned out a little fun. At least after a long time of pretending being someone I never was, I finally breakout from my shell. I have told Jake my dirty little secret and I know it was still hard for him to believe it. After he walked out from his own party, we also left from there as well.
But I know even Jake made fun with us after the revelation, I can sense his devastation and disappointment on what happened. I feel so sorry for him.
Habang iniisip ko pa rin ang mga nangyari noong nakaraang araw, hindi ko rin naman inaasahang makita si Jake ngayong pagpasok namin sa school.
"Jake! Wait!" pagsigaw ko pa at pumatakbo papalapit sa kanya.
"Hey!" bati naman niya ng lingunin ako at nakitang papalapit sa kanya. Huminto rin siya sa paglalakad.
Nahinto rin ako sa harapan niya at sa totoo lang, parang hindi ko alam kung anong mukha pa ang ihaharap ko sa kanya. "Wow, you look so -- clean."
Nge? Bigla kasi akong nautal ngayong kaharap ko na siya. Ngayong humaharap na ko sa kanya bilang ako, at hindi ako na pinagpapanggap nila.
Napatawa naman siya ng bahagya at napayuko, tiningnan niya rin ako ulit. "Thanks. You look pretty clean yourself." pagngiti pa niya sa akin kaya nangiti na lang din ako sa kanya.
Sa totoo lang, hindi ko alam kung dapat ko pa ba siyang kausapin. Naiilang na ko ngayon kaharap siya.
"Ahm, you know what, I shouldn't have thrown you that cake." nahihiya ko namang saad na lang dahil nagi-guilty rin ako. Lalo na sa ginawa kong pagpapanggap.
"Love, stop. I deserve the cake, okay? And, mahirap man din paniwalaan, pero mula ngayon, magsasabi na rin ako ng totoo." tila pagsigurado niya pa sa akin kaya nangitian ko na lang din siya. "I mean it."
"Ah, o -- okay. That's great." pagsang-ayon ko naman sa kanya at pagngiti ko na lang din.
Sana naman din maka-move on na kami parehas sa nangyari na ito. Alam kong makakahanap pa rin naman siya ng taong magiging totoo sa kanya at mamahalin siya.
"So? Friends?" hindi ko naman din inasahan ang sinabi niyang ito. Aminado akong kinatuwa ko iyon.
Inihaya niya pa ang dalawang kamay niya na parang gusto niyang yumakap sa akin kaya, gayun na lang din ang ginawa ko.
"Oo naman."
Kaso --
"Aww!"
"Oh? Mas lalo akong natauhan ah?" pagbibiro niya pa at himas sa noo niya. Nagkaumpugan na naman kasi kami kaya hindi natuloy ang pagyakap namin.
"Parang ako rin." at nagkatawanan pa kaming dalawa. Hinihimas ko rin ang noo kong tumama sa kanya.
Inabot na lang niya ang isang kamay niya sa akin na gustong makipag-shake hands. Inabot ko na lang din ito.
"See you around." at pagngiti pa niya.
"Sure. Good luck."
At tumalikod na siya sa akin sabay naglakad palayo.
Nakahinga naman na ko ng maluwag ngayong nakapag-sorry na ako sa kanya at mukhang ayos na rin naman sa kanya ang lahat. Mas magiging maayos na rin siguro ang buhay ko nito dahil hindi ko na kailangan magpanggap or what.
"Love!"
Pagtawag sa akin ni Prim ng makita kaagad akong pumasok ng building. Hinaya pa nila akong tatlo kaya lumapit rin ako sa kanila.
Nagkaayos na rin kaming apat at nagkahingian na rin ng sorry sa isa't isa. Sobrang na-miss ko sila at gayun din sila sa akin. Simula na rin yun, hindi na kami halos mapaghiwalay na apat.
Sila lang din kasi ang kauna-unahang naging kaibigan ko talaga na alam kong mapagkatiwalaan at maasahan ko. Tanggap namin kung ano ang bawat isa at talagang masaya kaming magkakasama. Kung may maganda man naging dulot nitong si Jake sa akin, ay yun nagkaroon ako ng kaibigan na kagaya nila.
"Feeling ko hanggang ngayon ang lagkit pa rin ng buhok ko!" pagtingin pa ni Agnes sa mahaba niyang buhok.
"Me too. Naubos ko yata ang supplies ng shampoo sa grocery." saad pa ni Prim
It also took me 12 bottles of shampoo in three days to strip out the cake out of my hair. Whew!
Nagkatawanan naman kaming tatlo.
"Hey?"
"Hi."
Rinig naman namin na si Stephen pala na lumapit kay Irma. Nag-kiss pa muna silang dalawa ng makalapit sa isa't isa.
"Oh, oh! Ang aga pa!" pagsuway naman ni Agnes sabay irap pa sa mga ito.
Natawa naman ang lovebirds sa tabi namin na halos nakamagkayakap.
"Ingatan mo yan Stephen ah, baka gusto mong ikaw ang sumunod sa kapalaran ni Jake.” pabiro pang pagbanta ni Prim. At tuluyan kaming nagtawanan.
"Nako, wala akong balak magloko! Takot ko lang dito." pagtingin niya pa kay Irma at halik sa ulo nito.
"Buti alam mo." saad pa ni Irma at tila kinikilig pa.
Masaya ako para sa kanya, sa wakas nahanap na rin niya ang taong magmamahal sa kanya.
Naglakad na kaming lakad patungo sa mga klase namin.
"Love!"
Rinig ko na namang tumawag sa akin mula sa hallway kaya napalingon ako kung saan yun. Nakita kong papalapit sa akin si Blake kaya huminto ako. Alam kong huminto rin sila sa likuran ko.
"Hey." bati ko pa sa kanya. "Wait lang ah." pagpapaalam ko pa sa mga kaibigan ko at lumapit rin ako kay Blake. "Hi." paglapit ko naman din kay Blake.
Alam kong nagkatampuhan rin kami noong nakaraan, sinubukan kong mag-sorry sa kanya thru text nga lang pero hindi naman siya nag-response sa akin. Kaya nakakagulat rin ngayong tinawag niya pa ako.
"Hi. Ahm -- so things did not quite work out for Dan and I -- Ahm.. Tinry naman namin ng maayos pero -- "
"Bakit? Nakasunog na naman kayo?"
"Hindi. Hindi naman. Pero -- ahm.. Na-warningan ko naman siya eh, pero --"
"Hala ka?!"
At pareho pa kaming natawa. Alam kong binibiro niya lang ako tungkol roon. Hehe.
"Ahm, pero sa totoo lang, chemistry does really sucks without you, Lovely." saad niya pa sa akin at napatingin naman ako sa kanya.
Hindi ko alam pero bakit parang nagpipigil ako ng kilig?
"So, lab partners? Again?"
"Ah, are you sure?"
"Yes. Sigurado ako. -- You're perfect, Lovely."
Hindi ko talaga alam pero bakit kinikilig? Aminado akong nabigla ako sa narinig ko kaya hindi ko talaga napigilan ang reaksyon ko sa kanya.
Tila natauhan naman yata si Blake sa sinabi niya sa akin.
"Ah kasi -- syempre mas matalino ka sa akin and -- not flammable?" para naman siyang nauutal. Inayos niya pa ang pagkakabitbit niya sa bag niya at hindi ko rin talaga maiwasan hindi kiligin na.
"Hehe.."
Blake is really adorable and cool. Nakikita ko talaga ang sarili ko rin sa kanya. No wonder na mabilis kaming nagkasundo noong una palang namin pagkakilala.
"So, see you later." pagpapaalam niya pa at nginitian ko lang din siya.
Humarap at lumapit na rin ako ulit sa mga kaibigan ko.
"May crush ka dun kay Blake noh?!" bungad kaagad ni Agnes pagkalapit ko sa kanila.
"Ay sus! Yung ngiti mo abot batok! Kilig much?!" pangaasar pa ni Prim.
"Mukhang kailangan mo na naman ng tulong namin ah? Na-upgrade ko pa naman na yung boob cam ko at --" - Irma
"Ah, Ah! No! Hindi na kailangan okay?" pag-awat ko pa sa kanila.
"No need girls, mukhang dapat si Blake ang tulungan niyo para kay Lovely." dagdag pa ni Stephen na halos hindi na maihiwalay sa pagkakaakbay kay Irma.
Nagtawanan naman kaming lahat.
"Hindi na kailangan girls, okay? Netflix and chill na lang tayo mamaya." saad ko pa
"Can I join?"
"Nah ah? Girls night only!" saad pa ni Agnes at tila nanghinayang pa si Stephen. Pinagtawanan lang din naman namin siya.
Naglakad na kami ulit sa hallway patungo sa mga klase namin.
"Masyado kayong malapit na dalawa, baka magkapalit na kayo ng mukha." saad pa ni Prim sa paglalakad namin.
NAGPATULOY naman ang friendship naming apat at ngayo'y tinulungan pa namin si Stephen na isurpresa si Irma sa monthsary nila. Sobrang inggit naman sina Agnes at Prim pero umaasa pa rin naman silang makakahanap sila ng lalaking mas higit pa kay Jake.
Kahit sobra akong natutuwa sa relasyon nila Irma at Stephen, pero hindi ko rin maiwasang hindi rin kiligin pagdating kay Blake. Yes, I admit. I think I have a crush on him. Sa totoo lang, mas attracted ako sa kanya kaysa kay Jake noon pero hindi ko alam kung yun na ba ang tawag dun kasi parang napakaimposibleng mapansin niya talaga ako kung hindi lang kami naging magkaklase. Feeling ko PBB teens ako kapag magkasama kami, ni hindi ko kayang aminin yun kahit sa tatlo.
And then-- he finally asked me out. Hehe.
At si Jake?
Ayun, nagkakabatian pa rin naman kami kapag nagkakasalubong sa school or somewhere. We don't talk much but I think ganun pa rin siya. Totoo ngang ginawa na niya ang sinabi niya sa akin na magsasabi na siya ng totoo. Hindi na siya nagsinungaling sa kahit na sinong babae. Kaya naman --
"Hi baby." paghalik pa nito sa pisngi ng girlfriend niya. "I want you to become open-minded and keep your eyes opened. Just an honest communication." saad pa nito habang nakaakbay sa girlfriend niya at naglakad sila patungo sa isa pang babaeng nakaupo. "Jillian, this is Jenica. My other girlfriend." pagakbay niya rin sa isang babaeng hindi rin inaasahan ang paglapit niya at ng isang babaeng kaakbay niya. "I think we can make this work?" confident namang saad pa ni Jake at naglakad na silang tatlo.
"What?!" halos hindi naman maipinta ang mukha ng mga girlfriend niya at hindi makapaniwala sa nangyayari.
And to the girl made Jake Carter fall in love?
Well, alam niyo na. I've become a legend.
The End...
----------------------------------------------------------------------------------------------
All Rights Reserved @ 2021
Irah Punzalan (Koolkaticles)
IT IS A typical day. The day I always wake up for.Just an ordinary girl in an extraordinary world. I don't want more. Has a name that will surely makes everyone feel alive but I don't think it suits me.I was in seventh grade when I realized that I was an invisible.Well, not that invisible like having a super power that you can make yourself disappeared. But it's like that everyone doesn't even notice me.It's like having trouble of getting everyone's attention.I remembered when I was in a fifth grade; joining and participating school contests are so hard to succeed -- always a loser on everything."Okay, Ms. Mendoza, will you spellAnonymous..."I went to the center of the stage and face the mic when I heard the beautiful name of mine in this Spelling Bee Contest. Nah, kidding."Anonymous. A-N-O-N-I-M-O-U-S. Anonymous." I proudly answered."I'm sorry but that is wrong.
OKAY. AANOTHER TOWN, another school. But this time, I think this was the longest stay we've been to. A year and months of two.I've learned so many things about this university, one of the greatest schools with international high-standard quality of education. It is the best I guess in all the schools I have been to while still taking up my major in Psychology course. The students, the teachers and other colleagues.And that thing is, they all doesn't pay attention to me. Well, the good side of this, my life has less complications. And if will continue this until I graduated, it would be my greatest achievement. Yey!"Ay sorry, may tao pala dito." saad ba naman ng isang lokang babaeng umupo sa akin."Ay wala. Guni-guni mo lang ako." sarcastic ko namang sagot. Kung hindi ba naman bulag eh noh? Naliliitan ka ba sa akin hah teh?!Nagtawanan naman lang sila ng kasama niya sa akin bago umalis. Aba't talagang –After that, papasok na sana ak
KINABUKSAN NANG mag-duty ulit ako sa cafe nakita ko ulit si Jake na nasa table 5 na mukhang may iniintay ulit. Hmm.."Good afternoon." binati ko yung pumasok sa shop pero dedmabels lang sa akin at dire-siretso siya sa paglalakad sa -- woah? Scratch that!Jake Carter hastwo girlfriends?Nakita kong pumunta siya sa table ni Jake and then they pecked a kiss on the cheeksMaybe of course guy like Jake doesn't impossible to have a two girlfriends. Yikes.Hinayaan ko muna silang magusap saglit at baka maghalikan din sila kagaya kahapon kay Irma.Well, this girl is also my classmate in one of my subjects. She's Agnes Ventura.Agnes is also one of the most popular girl in university like Irma because she's the Head Cheerleader like a very S-E-X-Y and P-R-E-T-T-Y lady!Hindi ko naman maiwasang ipagkumpara ang dalawang babaeng nakita kong kasama ni Jake. I mean si Irma brains and beauty, si Agnes beauty and body. Parehong
THIRD PERSON’S POV~"Nasa ospital ngayon si coach Sarenas dahil inatake ng heart burn. Unfortunately, mga bata, pagsasamahin natin ang klase ko sa klase niya." sigaw ng kanilang gym teacher."Ahhhhww!" sigaw naman ng mga estudyanteng tila mga nadismaya."I know, I know. We all hate each other.""No! We hate you!" sigaw naman ni Agnes ng palihim."Okay, let's start a team. Lea, Kendall, Jobelle, Phobe, Elena, Romelyn on the left side!""My name is Romela." pagreklamo pa ng isang estudyante pero hindi siya pinansin ng prof nila."On this side, I want Florenz, Melma, Irma, Agnes, Prim at Lorie!""It's Lovely po.""Pareho lang yan.""Hi? Prim right? I'm Lovely." pagbati nito kay Prim nang dumaan sa harapan niya."So?” sabay irap pa sa kanya ni Prim nilagpasan lang siya."Okay ladies, let's play ball!"Pumuwesto na ang mga estudyante sa kani-kanil
SA PAGUUSAPNILANG iyon ay napatingin si Lovely sa may labas ng bintana at natanaw ang taong dahilan ng lahat ng nangyayari sa kanya ngayon. Si Jake Carter.Nakita niyang may kausap itong babae at halatang nakikipaglandian siya rito."Ugh.." pag-make face na lang niya na parang disgust sa nakita. Nasaksihan naman ni Blake iyon."Well, that's not the usual reaction he gets to girls." pagsingit ni Blake at napatingin naman sa kanya si Lovely."What do you mean?""The usual isAhhh.. Uhhmm.. Ahhh.." tila pagungol naman ni Blake."Hahaha? Okay, jerk is not my type." natatawa na lang niyang sagot."Well, Jake is the every girl's type. But still can't decide for his own.""You talk like you seem really know Jake huh?" she teases."Yeah. We're close. He's my childhood best friend.""Oh? So you're also another player?""What is that? Another "Jerk Carter"?" nag-aayos na ng mga gamit niya."Oh no
"YOU JUST RELAX baby, Bruno is my mom's friend. He's so comfortable to work with. In fact, ever since, he took all the photos of us. He even took photos for Candy, Vogue and FHM magazines." panguuto pa ni Prim kay Jake habang inaayusan niya ito ng buhok.She convinced Jake to pose for a famous sports men magazine. She even hired her personal photographer to do as they planned. At syempre dahil alam ni Jake para sa exposure niya rin ito, pumayag siya sa alok ni Prim."I'll relax baby. Just stay there." then nag-kiss pa sila sa lips.Prim stepped away from half-naked body of Jake Carter that turned a pose near at the tree in an open field near at their school. Seemed weird with gayish photographer Bruno thought that Jake would be easy."Alright Jake, just relax. We can make this really easy." Bruno said. "Now smile for me Jake! Oh I love you, I love you." the outcry that shocked Jake, but he did and pose it according to what the photographer has said.
WE ARE STILL here at home dahil simula ng magumpisa nga ang revenge plan nila laban kay Jake Carter, kung hindi sa lumang journalism room kami nagmi-meeting, dito kami lagi sa bahay nagkukumpulan at nagba-bonding na rin."Ano ba yang pinagkakaabalahan mo dyan babae?" na-curious naman ding sita ni Agnes kay Irma na kanina pa parang busy na busy sa laptop niya."Nothing. Just my lists. Normal stuff just like everyone else. My goals list, observation list. And - I just recorded the status of our next plans. Normal stuff." proud namang sagot ni Irma. Ni Calendar at Alarm clock lang yata may pakinabang sa akin."Yeah. Normal stuff. Nerd!" saad pa ni Agnes habang nakaupo sa dining table at si Prim naman ay nasa kitchen Bar.Tiningnan pa ni Irma si Agnes ng masama saka umirap. "Well at least I am not medicated!" pangaasar naman niya."It's not a medicine, 'key? It's all natural beauty supplements." depensa naman ni Agnes habang hawak ang isang pill.
BASKETBALL GAME ...Habang nakaupo sa pagkakahiwalay ng pwesto ang apat na dalaga, tila nagtitinginan lang sila bigla senyales. Nanonood sila ng laro ngunit hindi lang yun, binabantayan din nila kung anong maaring mangyari kay Jake sa ginawa nilang patibong."How many times do I have to flush you to get you away?" pangaasar pa ng kalaban na binabantayan ni Jake habang nag-dribble ito ng bola sa harapan niya at pasimpleng nagiging marahas sa kanya."Play safe dude." saad pa ni Jake na pasimpleng humimas sa dibdib niyang bahagyang nasiko ng kalaban"I'm sorry princess, I do not know that you should actually pay tribute.""Hey!" tila ikinapikon na ito ni Jake kaya sinandya niyang itulak ito kaya nakatawag pansin sa kanya ng foul. "He has gone before! He's being mean!""Time out!" sigaw naman ng coach nila.Tinipon naman ng coach nila ang team nila. "Jake? Are you okay?""Yeah! I'm fine! I'm totally good? Why do I look not