Chapter 31

LARA VIA

Napa ngiti ako ng maisuot ang heels ko nakahanda na ang bag ko nakapatong ito sa kama ko. Today I will use my prada bag na binigay sa akin ni Lola nung nasa spain pa ako. Napatingin ako sa pigura ko ng humarap ako sa salamin. Dumako ang mga mata ko sa kwintas na nasa leeg ko. Hindi ko magawang itago ang ngiti na kusang kumakawala sa labi ko tila may sarili itong buhay.

It suits on me, kahit na anong gawin kong tanggi na hindi ito isuot ay hindi ko magawa dahil mapilit sya. And I can say that this was legit, it has all access to his houses even to his wealth. Hindi ba ito natatakot na iwithdraw ko paunti unti ang pera nya. Kunsabagay mukhang hindi naman ata nauubusan ng pera ang isang iyon. Sobrang lakas kumita ng mga branches ng wine company nito, and his not just a business man he was also an Engineer napakarami nitong alam na profession.

Samantalang ako, I was just an Architect. That's why I still don't know and it still not clear why he keep insistin