LARA VIA
NAGPAKAWALA ako ng malalim ba buntong hininga pagkatapos kong isilid ang mga damit ko sa dalawang maleta. Alam ko namang mangyayari ito kaya pinaghandaan ko na. Alam ko naman na kahit kailan ay hindi nya ako magagawang mahalin, mahal nya ako oo pero alam ko biling KAPATID lang. Pinilit ko pa rin kahit alam ko na, pinilit ko pa rin kahit ilang beses na nya akong pinagtulakan pinagsabihan ng masasakit na salita.
Pero kahit ganun itong lintik kong puso mahal pa rin sya. Hindi aya basta basta mo na lamang makakalimutan kapag gusto mo nasasaktan ako kasi wala akong lakas na ipagpatuloy itong pagmamahal ko. Mahirap kalabanin ang tadhana kahit sabihin mong gaano ka kalakas.
"Are you sure about this princess?" Napairap na lang ako dahil sa sinabi ni kuya lennox.
"Kuya may i remind you kayo kaya yung nagtutulak sa akin noon na tigilan ko na ang kahibangan ko sa kaibigan nyo at magkalayo layo na lang dahil masasaktan lang ako. Heto na sobra na akong nasaktan kahit gusto mo pang lumaban eh game over na. Don't worry about me mga kuya's magiging okay ako sa Europe" matagal na talaga akong papuntahin nila kuya sa europe pero dahil baliw ako sa kaibigan nila ay wala silang nagawa ng manatili ako sa pinas. Nasa europe ang lola ko at mga magulang ko kaya gusto nila akong paalisin.
"We are just worried princess, always take care"
"Sure mga kuya's"
"What about a-aiden" napahinto ako sa pagsasarado ng maleta ko dahil sa sinabi ni kuya logan. I don't know! Hindi ko alam basta ang alam ko lang ngayon, i need to heal myself gusto ko na syang burahin sa sistema ko. I also want to be happy, pagod na ako ang humahabol nag mamakaawa, there's a lot of guys who's more deserve to be loved.
"L-lets not t-talk about h-him" i heard them all sigh, alinlangan pa nilang kinuhab ang maleta ko at nilagay sa kotse. Katabi ko ngayon si kuyan Landon sa backseat. Kuya lennox was assign to drive while kuya logan was on passenger seat.
"W-what?" Nagtataka ko silang tinignan ng pagmasdan nila akong tatlo.
"D*mn! Bat ba kami nasali sa gulo nyong dalawa"
"You both look mess!"
"I think you really both need time for yourself. Maybe it wasn't the right time for the both of you"
"Yeah we are not in the right time and we are not for each other. Someday we can also find the person that really for us" kita ko ang lungkot sa mga mata nila bago mag umpisang mag drive si kuya lennox. Naging tahimik ang byahe namin, hanggang sa nakarating kami sa airport ay wala silang imik.
"So i think this would be the last time mga kuya's na makikita ko ang mga gwapo nyong mukha, thank you mag kuya's for taking care of me mamimiss ko talaga kayo!" Hindi ko maiwasang pangilidan ng luha ng makita ko ang pangingilid ng luha ng tatlo kung kuya. Siguradong ma miss miss ko ang pag sermon sa akin nilang tatlo. Bihira kasing umuwi ang mga ito sa Europe dahil sa negosyo dito sa pinas kaya madalas ay kami ang bumibisita sa kanila dito sa pinas.
"T-tsk stop being dramatic!" Natawa ako dahil sa inasta na kuya logan ang madalas seryoso sa kanilang tatlo. Patago pa itong nagpunas ng luha na binatukan ni kuya lennox kaya natawa kami.
"Let's group hug guys!" Niyakap nila akong tatlo, hindi ko maiwasang humikbi dahil mangungulila ako sa kanila. Hindi ko ba alam kung namamalikmata ako ng may napansin akong isang pamilyar na pigura sa madilim na bahagi ng airport. Halos matumba ako ng maaninag ko ang mukha nito.
Aiden!
He was wearing a blue hoodie and that hoodie was my birthday gift to him. Akala ko ay tinapon nito iyon dahil iyon ang sinabi nya sa akin. Mas lalong lumakas ang hikbi ko dahil kita ko ang pagtalikod nya kasabay ng pagyugyog ng balikat nito.
Umiiyak ba sya? Baket?
"We will miss you princess" nakatanggap ako ng h***k sa noo mula sa tatlo kong kuya. I start to walk away at kasabay nun ang pagtulo ng mga luha ko. Hindi ko kayang makitang mahina sa harap ko. Napahampas na lang ako sa d****b ko dahil sa kirot na nararamdaman ko roon.
Ang sakit sobrang sakit! Bakit kasi sa maling panahon pa! Minahal ko sya ng sobra. Natatanaw ko na ang eroplano na sasakyan ko bumabagal ang paglalakad ko hindi ko alam kung bakit hanggang sa may naramdaman akong mahigpit na bisig na nakayakap mula sa likuran ko. Rinig na rinig ko ang paghikbi nito, sabay sabay nagsituluan ang mga luha ko.
"A-agape" i can still remember the first time he call me agape. Napakasaya ko ng araw na yun ng marinig iyon sa kanya. Im just a fifteen that time it was my birthday. Hinarap ako nito mula sa kanya bago saluhin ang pisngi. Nanginginig ang mga kamay nito habang pinupunasan ang luha ko, ngayon ay kitang kita ko na ang kabuuan ng mukha nito.
This will be the last time i can see his face this close. Can i be selfish this time?
His eyes that fulls of emotion, nangingibabaw ang sakit at takot roon at ang mabilis na pagbagsak ng mga luha nito na tila hindi nya alintana.
"A-amore" i can help but to touch his face for the last time. I stroke every inch of his face trying to memorize his perfect features.
"I-i l-love you agape" halos kapusin ako ng hininga dahil sa binitawan nitong salita. Rinig ko na ang pagtawag sa akin ng tauhan ni lola. Pero binalewala ko ito. I just felt his lips touch mine, it was the first time he kiss me! Gusto kong magwalan sa kilig pero andun yung lungkot na this will be the first and last kiss of us. Gusto kong manatili sa tabi nya pero alam ko mas masasaktan namin ang isat isa kapag ginawa ko iyon. Nag bitaw ang mga labi namin ng kapusin kami ng hininga.
"I-its fvcking hurt agape! Ang sakit! I cant bare this pain. The image of you with another man in the future are keep bagging me! I want you, i love you so much!" Napahagulgol ako dahil sa ipinapakita nitong mga emosyon, hindi ako sanay. The aiden i use to know is strong, cold, and emotionless pero itong nasa harap ko ay kabaligtaran nya. His eyes are full of regret, afraid and loneliness.
"I-im so sorry for h-hurting you amore! If i could just distance myself on you h-hindi sana m-mangyayari ito. Kung sana sa iba na la-----"
"No! No don't say that, i love you okay mas nasasaktan ako kapag sinabi mong nagsisisi kang nakilala at minahal mo ako. No don't say that p-please. Y-you are the greatest thing that happen into my l-life" gusto ko na lang lumubog sa kinatatayuan ko at layuan. I don't wanna see him on that state, his so weak so fragile!
"Y-yes, your right"
"W-what do you mean?"
"I-i r-regret loving you!" Ayokong bawiin ang sinabi ko kahit hindi totoo dahil alam ko hindi ito titigil at matatauhan.
"N-no! Y-your j-just joking right?" Tinabig ko ang kamay nito na dapat ay hahawakan ang kamay ko. Kita ko ang panginginig ng kamay nya at pagdantay ng sakit sa mga mata nya.
"CAN'T YOU HEAR ME! I REGRET LOVING YOU COLE AIDEN! I HATE YOU! NO I LOATHE YOU FOR HURTING ME!"
"I-im s-sorry, i-im s-sorry!" Ang mga hikbi namin ang maririnig mo rito sa airport gladly it was own by one of my kuya's bestfriend.
"I-i l-iove you so much that's why u hurt you, natatakot ako na baka ako ang dahilan upang hindi mo maabot ang mga p-pangarap mo"
"I don't want to hear your rants! Just go away i don't wanna see you again!" Ang mga mata nito ay biglang nawalan ng emosyon, hindi ito nagsalita at pinakatitigan lamang ako.
"Y-you hate me t-that much huh, well i deserve it. The girl i love is burying me on her mind. I deserve this fvcking pain. I-i know you will find a better man than me. No I'm not better, cause i just bring pain on you. Kahit sa anong anggulo ko tignan YOU WILL NEVER BE MINE" Unting unti na lang ay mauubusan na ng lakas ang mga paa at tuhod ko, hinang hina na ako pakiramdam ko ay kakapusin na ako ng hininga. Napakarami ko ng niluha ngayong araw na ito.
"A-always take care of yourself. I love you. You will be the only girl that i love. You, JUST YOU" pinagmasdan ko ang pigura nito habang papalayo ng hindi ko na ito natanaw ay syang panghihina ng tuhod ko upang mapaluhod ako. Agad akong dinaluhan ng mga tauha ni lola at inakay na makapasok sa eroplano.
Waalng tigil sa pagtulo ang luha ko habang nasa himpapawid na kami, wala akong maramdamang sakit at pagod pakiramdam ko ay namatay ang katawan ko at tuluyang namanhid. Naramdaman ko na lamang ang pagsuko ng talukap ng mga mata ko at binalot ng kadiliman ang paningin ko.
"MADAME, MADAME we are already arrive, madame?" Napaungol ako ng makaramdam ng sakit sa katawan ko, nananakit ang mga mata ko ng imulat ko ito. Alam ko ang pagkapaga nito dahil sa kakaiyak ko magdamag. Napakagat na lang ako sa labi ko ng mag badya nanamang tumulo ang mga luha ko. Kailan ba sila titigil sa pagbagsak!
"Madame don't cry baka po akusahan kami na pinaiyak kayo"
"I-im sorry. I need to retouch" hindi ako pwedeng makita ng parents ko sa ganitong lagay lalo na si lolo at lola paniguradong hindi ako tatantanan ng mga iyon. Pagbaba ko ng eroplano ay halos manibago ako dahil sa katahimikan kung sa NAIA ako ngayon paniguradong tilian ang maririnig ko dahil sa mga tao. Pero ngayon halos mabingi ako sa katahimikan. Hindi ako sanay, pero kailangan kong sanayin ang sarili ko dahil rito na ako maninirahan.
Naka pag retouch na ako at hindi na gaanong halata ang namamaga kong mga mata. We are now on our way home. Nagpakawala ako ng malalim na hininga ng makitang malapit na kami, just relax and be calm lara via! Kaya mo yan, live your life to the fullest you can live without him! Sanayin mo na ang sarili mo na may sinusyo ka sa umaga at may nag susungit sayo. You are already in the europe pero sya pa rin ang iniisip mo!
"Thhnk you" agad akong bumaba ng kotse ng pagbuksan ako ng isa sa mga tauhan sila ang may dala dala ng maleta ko.
"Mommy! Daddy! Lola!" Nangningning ang mga mata nila ng makita ako, dali dali nila akong sinalubong ng mainit na yakap. Hindi ko maiwasang hindi maluha namiss ko sila...
"Lara anak! Miss na miss ka namin"
"I miss my lovely parents too"
"Welcome home apo/anak!" Sabay sabay nilang sabi.
Yeah this is where i really belong....they are my home....my family...nabulag ako sa pananaw na sya ang tahanan at buhay ko
Maybe we are really not meant for each other.
LARA VIA"HAPPY NEW YEAR!" malakas sigawan mula sa tao ang narinig ko kahit ako ay hindi mapigilang mapangiti lalo na ng mag umpisa na ang ibat ibang kulay na paputok sa kalangitan! Napakaganda nakaaliw tignan!"Feliz año nuevo!""Feliz año nuevo" ngumiti ako kay lola at hinalikan ito sa pisngi. Nandito kami ngayon sa Puerta del Sol in Madrid, it was the central square in Madrid. Thousands of people gather every New Year's Eve below the clock to celebrate the arrival of the new year, transforming the square into a huge shared party. Dumadagdag ang sigawan ng mga taong nagbabatian sa mga paputok."Happy New Year princess!" My kuya's said in unison. They are here in Madrid to celebrate new year kahit na gusto ng mga ito sa pilipinas mag celebrate wala silang magawa dahil nasa pamilya nanamin ang sama samang mag celebrate."Happy New Year mga kuya's!" Binigyan n
LARA VIALola was smiling at me widely when she saw me. I can't help but to smile at her too."So, how was it? Did your date go well? What kind of man is he? Did you two kiss? Oh my god! Is he a good kisser, what kind of kiss did you two do!? How does it feel to be kissed with a hot doctor? Ghad tell me now lara i'm so freaking curious!" I can't help but to rolled my eyes, she's over thinking again. Mas mapagkakamalan mo pa syang bata base sa gawi ng pananalita nya. She's more millenial than me the way she acts! And i find it cute."Lola stop being 'OA' okay? We didn't kiss, our date go well, his a gentleman type and i find him cute than gorgeous. And lola his sizzling hot! And i can say that we can make this work out!""Oh my god! I can't believe this im so happy for you apo! I can't wait to have grandchildren's with you!" She ran towards me and give me a warm hug, niyakap ko pabalik si l
LARA VIAI let a heavy sigh for a lot of times pero hindi ko pa rin magawang kumalma. I'm still feel nervous ang bilis ng tibok ng puso ko pakiramdam ko ay ano mang oras ay maluluha ako dahil sa kabog ng dibdib ko."Relax princess your shaking" kuya lennox said with humor on his face. Pinagtatawanan sya ng mga kuya nya na ngayon ay nakapalibot sa kanya. Jesus christ i'm so nervous, ganito pala ang pakiramdam ng gragraduate.Yes today is her graduation day, everyone in the mansion was wearing their sweetest smile at me. I can see through their eyes that they are happy and proud of me. Kaya sino ang hindi magiging emosyonal kung napapaligiran ka ng mga taong positibo na mula sa umpisa at wakas ay naniwala sayo na makakaya mo ang lahat. Sila ang nasa tabi ng panahong gusto ko ng sumuko they cheer me up and help me to stand again."I'm so proud of you apo! Finally gragraduate kana magkaka------""Lola wag mong batiin baka ma jinx!" Everyone laugh
LARA VIAI attack him with my lips with so much hungered. I miss him so much. He kiss me back kaya mas ginanahan ako. Hinila nito ang batok ko para mas mahalikan akong mabuti. Ipinulupot ko ang kamay ko sa leeg nya, he bit my lower lips it a sign that he wants me to open my mouth. So i open it and welcome his tongue to roam on my mouth."Hmmmmm" i moan when he caught my tongue and suck it. His hands was now on my right boob, caressing and pinching my tit kaya napapaungol at napapaliyad ako sa sarap na nararamdaman. His lips down to my neck i can hear the way he suck and lick my sensitive part there. I know it will also leave marks. Nakikiliti ako sa tuwing nararamdaman ko ang paglandas ng dila nito sa leeg ko at sa tenga ko. It tickles for pete sake!."L-lara ohhhh!" Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng mapakinggan ang pamilyar na boses na iyon. Agad akong kumawala sa hawak nito at napatayo. It was drake and not cole! Fvck what i have done i just give him
LARA VIAThe week has passed at napakaraming nangyari, kinakausap na muli ako nila kuya lennox at landon madalas na rin nila akong asarin. I am still waiting for the result at ngayon ko na malalaman iyon. Kanina ko pa hawak ang laptop ko at nilapag sa may lamesa. Pero hanggang ngayon ay wala parin akong lakas na buksan ito. Pakiramdam ko sasabog ang dibdib ko sa kaba."Oh ano tititigan mo na lang yan buong maghapon""Lola naman can't you see i'm nervous my hands are even shaking""Alis nga dyan ako magbubukas!" Ng akmang bubuksan ni lola ang laptop ko ay pinigilan ko ito. Binigyan ako nito ng isang masamang tingin walang ibang nagawa si lola kundi ang umupo sa tabi ko. Pareho kaming nakatitig sa laptop ko, kanina pa nagsabi sa akin si kuya lennox na naka post na raw ang results pero hindi pa nito tinitignan hihintayin nya lang raw na ako ang mag announce sa lahat.Hindi ko alam kung paano ako nakaraos ng buksan ko ang laptop ko agad akong pumunta s
LARA VIAHindi ko ba alam kung papalakpak ako sa view ngayon na nakikita ko. Basta ang alam ko lang nahinto ako sa paglalakad at hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko. Maging ang mga mata ko ay hindi ko magawang alisin roon. What a nice welcome at may pabulaklak pa sya huh ano iyon sasalabungin ang patay!"Hey are you okay lara? Is there's something wrong?" Doon lang ako natauhan ng pumunta sa harapan ko si drake kung kaya't naharang nito kung ano man ang tinitignan ko kanina."Y-yeah i'm just not feeling well i think""Lets go then i will give you a ride para makapagpahinga ka" tuluyan nawala ang atensyon ko sa eksena kanina ng pagdikitin ni drake ang mga noo namin. I was a on the state of shock ng lumayo na sya sa akin."Hindi ka naman mainit. But still you need to rest. Lets go my car was already here""Okay" hindi na ako tumanggi ng hawakan nito ang kamay ko. Mas magandang ipakita na lang sa kanya na kahit ako kayang maghanap ng iba.
LARA VIA"K-kuya.....aiden" fvck i don't know why it feels disgusting everytime i call him 'kuya' gusto kong masuka sa tawag ko sa kanya. I heard him chuckle for a little bit kaya napataas ang kanan kong kilay."Really huh......KUYA" he emphasize the word kuya. Pilit kong nilabanan ang tingin nya kahit napapaso ako sa tuwing titignan sya ng diretsuhan. I can't see any emotions on his eyes. He was really good at hiding, i can't even read him but why the heck he can easily read me! Hindi ko magawang gumalaw man lang dahil nakasandal ako sa refrigerator at napakalapit pa nya. Ang pareho nyang kamay ay nakaharang sa gilid ko. Ganun nya ako kabilis kornirin."It disgusting! Calling me kuya gives shivers to me. Do you know that?""I don't care about you, can you please stay away from me your being too close baka magalit ang BRIDGETTE MO!" i don't know why i sounded like a jealous girlfriend. I saw his smirk and move close to me more. Malapit ng tumama ang dibdi
COLE AIDEN"Sa susunod na magpapakamatay ka wag mong isama ang mga kaibigan mo. At advice ko lang kung magpapakamatay ka doon sa lugar na hindi ka makakaabala ng iba!" Pakiramdam ko ay nalagutan ako ng hininga sa mga narinig ko. I can't believe that she can say that to me.She really change and that beacause of me. Kasalanan ko ang lahat. Naramdaman ko ang pagtakip sa balikat ko ni lennox para itong nanghihingi ng dispensa sa nasabi ng kapatid.Tila may kung anong tumarak sa dibdib ko habang sinasabi niya sa akin yun. Ganun ko ba siya nasaktan para kamuhian niya ako ng ganito. Alam ako nagkamali ako sa paggawang pagtaboy sa kaniya sa panahong iyon, pero para rin naman sa kaniya iyon! I'm not good to her I can't be able to tell her how I care and love her kasi natatakot ako sa mga posibilidad na magagawa ko baka magpadalosdalos kami sa mga desisyon namin at pagsisihan namin sa huli, kung kaya't mas pinili kong mapalayo siya sa akin para sa ikakabuti nito.