Share
Chapter 8.1
Verania's Point of View
Masaya ang naging araw namin kahapon sa resort marami kaming nilibot at syempre nakakapagod, hapon nang maisipan na namin ni Ares na umuwi na rito sa mansyon nila dahil sinabi niya may check up siya.
Maaga akong napabalikwas sa aking higaan dahil nga ngayon ang appointment namin sa ospital na magche-check sa mga binti ni Ares.
As usual naka-t-shirt at track pants lamang ako. Pinartneran ko lamang ito ng rubber shoes nang maiayos ko ang sarili ko, gumora agad ako sa kwarto ni Ares para sunduin siya roon.
Pagbukas ko ng pinto ay bumungad si Ares na pilit itinatayo ang sarili. Napangiti ako nang masilayan na medyo malaki ang improvement niya. Nakakatayo na siya kahit papaano ang kaso kailangan niya pa rin ng guide.
"Morning, Ares. Tara na," pagyaya ko at walang alinlangan siyang sumalampak pabalik sa kanyang wheel chair at sumunod sa akin.
Bago ang lahat nag-agahan muna kami at nang matapos ay dumampot p
Related chapters
Just a Job Chapter 8.2
Verania's Point of View"Tapos na ba ang mga tanong mo?" tanong ni Alder sa isang malumanay na tinig.Pinatama ko ang mga mata ko pabalik sa kanya at halos malusaw ako nang magtama ang mga paningin namin. His eyes were on fire. Hindi ko alam kung naiinis, nagagalit o ewan. Basta, hindi ko maintindihan. I was lost for a moment then I heard the door swung open.Ako ang naunang umiwas ng tingin para silipin kung si Ares ba ang lumabas. Tama nga ako ng hinala dahil nang ilipat ko sa kanya ang paningin ko ay agad na nagsalpukan ang mga titig namin. His eyes were innocent but after seeing who am I with it turned cold. Hindi ko maintindihan pero simula pa noong magkita sila ni Alder noong unang araw na magpunta kami rito ng magkasama, ramdam ko na ang ibang tensyon sa kanila.I don't know what it is pero dahil makulit ako I want to know what it is."Verania, let's leave. Oras na ng check up ko," kaswal na pahayag ni Ares kaya
Just a Job Chapter 9.1
JOB 9Olivia's Point of ViewAgad na napaikot ang mga mata ko nang maupo sa tabi ko si Verania. Sa harap niya ay si Kuya Ares na dala na lamang ang kanyang saklay.Kasalukuyan kaming nasa dining room lahat. Yes, narito rin si Mom and Dad. Tahimik lamang akong kumakain at sumusubo ng akin pagkain sa aking upuan at alam kong ganoon rin sila."Ehem," si Dad kaya agad na naglakad sa kanya ang atensyon ng mga mata ko.Why did he call for our attention?"Since we finally got the time to eat together, naisip ko na simulan na ang topic na 'to. Ang bagay tungkol sa kasal nina Ares at Verania," malumanay na pahayag ni Dad sa amin nang makuha na nga niya ang atensyon niya.Nagkusa naman ang leeg ko na lumingon sa direksyon ni Kuya Ares matapos kong makapakinig ng sinabi ni Dad. Kitang kita ko sa reaksyon ng nga mata niya, gulat siya sa sinabi ni Dad.Kahit naman ako magugulat kapag nalaman kong ikakasal n
Just a Job Chapter 9.2
Verania's Point of View"So, what can you really say about this?" tanong ni Ares sa akin matapos niya akong higitin palayo sa hapag kainan. Ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay pigilin ako sa pagkain ko lalo na kapag nasa harapan ko na."About what? The marriage?" tanong ko na umarko pa ang isang kilay."Ano pa ba?" asar na wika ni Ares nang itanong ko sa kanya ang obvious na sagot."Ahh, iyon ba? Ayos lang naman para sa akin," sagot ko habang tamad ang binabatong titig sa kanya.Habang nakatingin ako sa kanya pansin ko na naasar yata siya sa sinagot ko. Aba, ano bang nais niya na marinig sa akin?Kamuhian ko ang kasal? Kapag sinabi ko 'yon hindi namin maitutuloy ang plano! Dapat ang maging pag-arte ko rito ay ang pabor na pabor talaga sa kasalan!"Anong okay lang? Kasal 'to at may girlfriend ako! This is a serious matter, maging seryoso ka naman kahit minsan!" naiinis na sambit ni Ares sa akin kaya mas lalo ko siyang pinag
Just a Job Chapter 10.1
Verania's Point of View Mukhang seryoso si Ares sa pagtanggap ng agreement niya sa akin. Dahil simula noong araw nang mapag-usapan namin iyon, mukhang naging extra sweeter siya kay Clara. Which I found so annoying! Imagine everytime na ihahatid namin si Clara pauwi (sinusundo at hinahatid na rin kasi namin si Clara, iyon ang ang utos niya) hindi niya nakakalimutan humalik kay Clara! Oo sa lips! Sawang sawa na ang mata ko! Ilang araw na rin kaming ganoon, actually halos isang linggo na rin
Just a Job Chapter 10.2
Verania's Point of View"Kasi, para tayong magnet. Ako ang positive at ikaw ang negative kaya talagang magdidikit tayo. Charot!" natatawang saad ko at mula sa sentro ng aking paningin ay napansin ko ang pagngiwi niya.Nang magsawa, itinigil ko na ang pang-aasar ko kay Ares at napansandal na lamang sa aking kinauupuan habang hinihintay ang pagdating namin sa sinasabi ni Tita Charlotte na venue na talagang ipinaayos niya pa.
Just a Job Chapter 11.1
Verania's Point of ViewTila isang lantang gulay akong tumayo mula sa aking exercise mat matapos ang nakakapagod na exercise. Dalawang araw kasi ang nakalipas na hindi ko ginagawa ang ritwal ko na 'yon kaya medyo heavy talaga ang ginawa ko ngayon, parang parusa ba dahil hindi ko nagawa nang maayos ang ritwal ko, tsk.Didikit na sana ang palad ko sa aking inuminan nang may kumatok sa pin
Just a Job Chapter 11.2
Verania’s Point of View"Ayos lang naman, ikaw ba kamusta ang barracks?" sagot at tanong ko pabalik."Ayos naman, pero marami sa katrabaho natin ay miss ka na raw," natatawang pahayag ni Gab."Pati raw ang mga minsan mo nang binantayan sa training nila. May balak pa nga raw manligaw sa 'yo roon," natatawang sagot ni Gab sa akin kaya napailing na lamang ako habang may bahid din ng ngisi sa labi."So, kamusta naman si Alder?" mapang-asar na katanungan ni Gab kaya napakamot batok ako at mula sa front mirror nakita ko ang hindi maayos na hilatsa ng mukha ni Ares nang marinig niya ang tanong ni Gabriella na iyon."Eh? Bakit sa akin mo tinatanong ako ba si Alder?" tanong ko na nakalayo ang pares ng mga mata mula kay Gab. Pero kahit iwas ang mga mata k
Just a Job Chapter 12.1
Verania's Point of ViewHinihila pa rin ako palayo ni Ares mula kay Alder. Wala akong pagpoprotestang ginawa pero ganunpaman punong puno ng pagtataka ang isipan ko kung ano ba talagang nangyayari.Nang makalayo kami at matapat sa ilalim ng punong kastanyas ay doon lamang dumalo sa aking isipan na makapagtanong sa kanya.
Latest chapter
