Share
CHAPTER-54
Kaugnay na kabanata
KIDNAPPED CHAPTER-55
ROBIE "Mainit yata ang ulo natin?" agad akong napalingon sa pinto. Nakasandal roon si Manu at nakangisi sa akin. "Anong ginagawa mo rito?" sita ko.Bakit ba lagi na lang siyang dumarating sa tuwing umaalis si North Sinister?"Thinking, maybe you need someone else's company while your husband, my dear friend North Sinister is away," I firmed my lips. Tumiim ang titig ko sa kaniya. There may be something with these two. Pakiramdam ko. Let me find it out, my dear husband. I evilly smirked. "A-ano bang n-nilagay mo r-rito?" lango niyang sabi. "Feels good, baby." wala sa sarili niyang sabi. Namumungay ang mga mata niya. I smirked as I watched him slowly depower from the drug. We talked and had a little drink. Nang malingat siya'y agad kong nilagyan ng strong party drug ang inumin niya. Derederitso niyang nilagok. Ilang sandali pa lang naramdaman ko na. Tumatalab na sa katawan niya. Nakikita ko na ang resulta. "It really feels good, mm?" mapang-akit kong tanong. "Y-yeah... w-w
KIDNAPPED CHAPTER-56
HOPE"Si Daniel?" tanong ko sa isang tauhan na nadaanan ko. Kanina pa ako naglilibot sa loob ng bahay pero hindi ko ito maispatan. "Nandito lamang po 'yon Young Miss. Baka po nasa likod bahay, laging nakatambay 'yon do'n e. Teka lang po at tatawagin ko- "Huwag na." agad kong pigil. "Pupuntahan ko na lang siya." Nakangiti kong sabi. "Ah, e, sige po, kayo po ang bahala." Nakangiti rin niyang sabi. Nagpasalamat ako bago tumalikod Agad akong nagtungo sa likod bahay dala ang libro ko, notebook at ball pen. Papalapit pa lang ako sa sliding door glass ay dinig ko na ang iritadong boses niya. Nakita ko siyang nakatalikod sa akin. Nakaharap siya sa swimming pool. "Nag-uumpisa ka na naman Sin, sa akin na naman ang sisi?" namewang siya at base sa nakikita kong expression sa mukha niya ay napipikon na. "Bakit kasi hinihintay mo lagi na siya ang lumapit sa 'yo? Magkusa ka naman kaysa ako na naman pinagdidiskitahan mo!" ramdam ko ang matinding inis sa boses na iyon ni Daniel. I was hold
KIDNAPPED CHAPTER-57
HOPE Samo't saring emosyon ang itinamin sa dibdib ko ng mga salitang binitawan niya sa akin. Naramdaman ko ang kahalagahan namin ng pinagbubuntis ko sa buhay niya. Saglit kong nakalimutan ang estado niya bilang lalaking may asawa. Hinayaan ko lang siyang yapusin ako magdamag. May pagkakataon nga na gumaganti rin ako sa yapos niya. Kapag ginagawa ko iyon mas humihigpit ang yakap niya sa akin. Panay rin ang haplos niya sa tiyan ko na para bang, pinaparamdam niya sa batang nasa sinapupunan ko ang pagmahahal para rito. Nakuntento lang kami sa gano'n. Tahimik. Walang nangyari sa amin pero parang satisfied na kami sa yakap ng isat-isa. Na para bang ang tanging mahalaga lamang nang mga sandaling iyon ay magkasama kaming dalawa--tatlo. Kinabukasan, nagising naman ako ng napakaaga pero hindi ko pa rin siya nadatnan.Nakaramdam ako bigla ng lungkot at panghihinayang. Nilingon ko ang banyo. Madilim din at tahimik. I glanced at the space where he slept last night. Kita ko at langhap
KIDNAPPED CHAPTER-58
HOPE "Puwede bang dumaan muna tayo sa pinakamalapit na mall?" nagkatinginan silang tatlo. Tinanguan ng pinaka-driver ang mga kasama. Tila nanghihingi rin ng sagot kung puwede o hindi. Maya maya pa'y may kausap na ang isa sa kanila sa wireless headphones nitong suot. Base sa pagkakarinig ko, kausap kausap nito ang amo, si Kuya Sin. Tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyang lulan at hinanap ang isa pang sasakyan kung saan nakasakay naman ang iba pang tauhan. Ganito lagi ang buhay ko araw-araw, tatlong bodyguards ang kasama ko sa lulan kong sasakyan at may lima pang bodyguards ang nakasakay sa sasakyan na laging naka-convoy sa amin.Bumaling sa akin ang isa, siya iyong kausap ni Kuya. "Mahigpit po ang bilin ng Young Master sa amin, Young Miss. At 'yon ay ang iuwi kayo deritso sa bahay," ang mahinahon na paliwanag nito. Nasa parking lot pa kami ng school at kakasakay ko pa lamang nang sabihin kong gusto kong pumunta ng mall. Sa mall lang naman e. Saka kailangan na kailangan k
KIDNAPPED CHAPTER-59
HOPEDaniel coped up my face and examination every corner of it. "May masakit ba saiyo?" nag-aalala pa rin siya. Umiling ako. Tinitigan niya ako. Muling nanginig ang labi ko. Ayaw pa rin humupa ng kaba sa dibdib ko. He hushed me. "Everything will be okay now, Young Miss. You're already safe..." masuyo niyang sabi. Napayapos akong muli sa kaniya at humagulgol. Ayaw ko nang humiwalay pa sa kaniya. Malamlam ang mga mata niyang pinatahan ako at niyakap din. I was like a scared child who found safety in his arms. Nakakaramdam pa rin ako ng takot. Akala ko talaga katapusan ko na. Sa isang bahagi ng mall ay natagpuan daw ang mga bodyguards kong pawang mga walang malay.Sadyang hindi nga biro ang tangka ng mga kalaban.Hindi sila nag-aalangang umatake kahit pa nga sa mga mataong lugar. At kung hindi dumating si Daniel ay baka kung ano nang nangyari sa akin. "How did you find me?" "Hindi na iyon mahalaga, ang importante I arrived on time." Napatango ako ng marahan. He's right. "Da
KIDNAPPED CHAPTER-60
THIRD PERSON POV "Matagal pa ba?" inip at iritado niyang tanong sa babaeng doctor na iyon. Tinanggal niya sa pagkakawit ang mamahalin niyang bag mula sa kaniyang balikat at pinatong iyon sa kaniyang kandungan. She crossed her legs as she leaned on the backrest of the comfortable seat but it doesn't help to make her feel comfortable. Kinakabahan siya. At the same time, naiinis at naiirita siya dahil pakiramdam niya napakabagal ang kilos ng doctor na umaasikaso sa kaniya. She did various tests to find out what exactly was the problem and why she hadn't gotten pregnant up until that moment.Hindi mabilang na beses at sunod sunod pa na may nangyari sa kanila ni North pero bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nabubuntis?Ilang sandali pa ay lumabas na rin ang resulta. She was shocked. Parang nagunaw ang mundo niya. All her plans. Her dream to be a devoted wife and mother was suddenly scattered by the test results. Nanlulumo siyang umalis sa kilalang ospital na iyon pagkatapos
KIDNAPPED CHAPTER-61
DANIEL Napansin ko ang medyo pamamaga ng kaniyang mga mata. She's trying to avoid my gaze. Parang tinatago pa nga niya. Nakalugay kasi ang buhok niya ngayon na kadalasan ay nakatali kapag nasa bahay lamang ito.Obviously, hinayaang niya iyon na nakalalad para bahagyang matakpan ang mga mata niya pero napansin ko pa rin. I prepared her favorite foods for breakfast. Pero para siyang walang buhay at wala sa sarili na kumilos.She was so quiet the whole time.Hindi siya nagtanong kung nasaan ang Young Master Sin. One thing that wasn't unusual. Possible bang nagising ito kagabi at narinig niyang-"A-Are you okay, Young Miss?" Pilit ang ngiti niya sa akin, saka tumango ng marahan. "Okay lang ako Daniel, medyo masakit lang ang ulo ko. Siguro ipapahinga ko na muna."Tumayo na ito. Malamlam ang mata kong sinundan siya ng tingin. Kadalasan, magana itong kumain ngunit ni hindi man lang niya nakalahati ang pagkaing nilagay ko sa kaniyang pinggan. Hinayaan ko itong makapagpahinga pero nan
KIDNAPPED CHAPTER-62
ROCCO Kinakalabit ako ni Manu habang hindi mapuknat ang tawa nito pero hindi ko siya pinapansin. " Basahin mo reply ni Abno? Galit na galit," humalhak siya. Hinawi ko ang kamay niyang may hawak ng cellphone sa harapan ko. "Grabe seryoso, ah?" aniya pang tinulak ang likod ng balikat ko. Simaan ko siya ng tingin. "Napakasuplado." Aniyang binalik ang mga mata sa hawak nitong cellphone. I roamed my eyes in front of the stage. Tapos na ang performance ni Hope. Ang alam ko bumaba na siya e, pero bigla na lang nawala ito sa aking mga mata. Nakita ko rin ang alarmang naka-rehistro sa mukha ni Daniel. Nilapitan ko siya. "Did you see her? bumaba na siya kanina, ah." Ang sabi ko kay Daniel."Susundan ko," ang aniyang tinungo na ang harapan ng stage. Narinig kong muli ang halakhak ni Manu. "Tingnan mo, galit na galit na naman si Abno! Sigurado inggit na inggit ngayon ang gagu!" Sinaway ko na siya,"You shut the fvck up!" Kung wala lang talagang maraming tao, nasuntok ko na 'to e. Kawa
Pinakabagong kabanata
