Ika apatnapung kabanata

“Mommy!” Ang matinis na boses ng isang batang babae ang bumulabog sa tahimik na lugar na kanilang kinaroroonan habang ang batang lalaki ay mabilis na naitakíp ang kanyang mga kamay sa magkabila nitong tainga na wari mo ay naririndi dahil sa malakas na sigaw saka mariin na pinikit ang kanyang mga mata. Dahil ayaw niyang makita ang pagbagsak ng kapatid mula sa mataas na puno na inakyat nito.

“Shit! Hmp…” naibulalas ko ng wala sa oras bago mabilis na tumakbo sa kinaroroonan ng kambal. Pakiramdam ko ng mga oras na ito ay parang mahuhulog na rin yata pati ang puso ko dahil sa matinding takot. “Hmp!” Isang daîng ang nanulas sa bibig ko ng bumagsak sa mga bisig ko ang makulit na si Zevi. Pagkatapos ko itong masalo ay pabagsak na napaupo ako sa damuhan kaya nakaramdam ako ng matinding kirot sa aking balakang.

“Mom, are you okay? Does it hurt? I’m sorry mommy.” Naluluha na tanong ng aking anak marahil ay natakot ito ng makita ang expression ng mukha ko.

“Mommy is fine, Sweetie, you don’t need