Chapter 8

Muli siyang naalimpungatan, may marahang humihimas kasi sa kanyang buhok. Parang balak siyang gisingin talaga.

Hindi niya alam na nakatulog pala siya ulit, kahit wala siyang balak na mangyari iyon.

Hindi muna siya nagmulat ng kanyang mga mata, nakiramdam lang siyang mabuti at hinayaan na umagos sa kanyang isipan ang lahat ng mga kakaibang nangyari sa kanya. Gusto niyang isipin na isang masamang panaginip lang ang lahat. Na magigising din siya at naroroon na siya sa kanyang sariling kwarto at kasama ang kanyang ina.

Nadama niya na mayroong matitipunong braso na nakayakap sa kanya, kumilos kasi iyon. Gusto niyang magwala sa galit. Amoy pa lang ng katawan ay nakatitiyak siya na si Cedrix iyon at wala ng iba.

Hindi niya siguro magagawang kalimutan ang amoy nito kahit pa nakalipas na ang walong taon.

Nagmulat siya ng mga mata, kaya tama siya ng hinala na napakadilim na naman. Wala man lang siyang ideya kung anong oras na.

“Bitawan mo ako!” Pasinghal na utos niya sa lalaki. Hindi niya