Chapter 21

Lola's POV

Para akong masusuka nang wala sa oras.

I was hurting myself for letting my eyes witness such scene.

Bakit nga ba ganito? Alam ko naman na babaero si JD e. Alam na alam ko ang likaw ng bituka niya pero bakit sobrang hirap huminga? Para akong mabubugtuan ng hininga habang pinagmamasdan ko silang nagyayakapan.

If this was a movie, it will be the only movie that will hurt me the most. Sa sobrang sakit ay hindi na ako makakabangon pa.

Para akong pinagsakluban ng langit at lupa. Bakit ganito? Bakit masakit? Wala naman akong karapatan na masaktan, 'di ba? Wala akong karapatan na umiyak. Wala talaga.

Pero bakit ang kulit ng puso ko? Bakit mas gusto niyang masaktan? At sa lahat pa ng lalaking mapipili ay bakit si JD pa?

'Magising ka nga, Lola!' saway ng isipan ko. 'Fake lang ang lahat sa inyo ni JD. Iyan ang tatandaan mo! Huwag mong kawawain ang sarili mo. He's not worth of your love!' I kept on reminding myself.

Pero walang saysay ang mga iyon. The moment was too cruel for me pero