CHAPTER 35|THIRD PERSON POV|INILIBOT ni Dawn ang tingin sa loob ng silid hanggang sa huminto iyon kay Nathan at sa mga kaibigan nitoPawang mga walang malay ang mga ito na nakahiga sa sahig at nakatali ang kamay at paa“You guys are brave aren't you?” Baling niya sa limang lalaki na ang paningin ay nasa attache case na kanyang dala“Ofcourse, with this age of our there's nothing we should be afraid of.” One of the man said“Hmm...” Ipinatong niya ang magkabilang siko sa attache case na nasa harapan upang humalumbaba at pasadahan ng tingin ang mga ito“Nothing to be afraid of, huh?” Aniya tsaka marahan na tumango tango“Joel Lopes, Wilbert Gaspar...” Sambit niya habang nakatitig sa dalawang matanda na nasa gilid bago balingan ng tingin ang dalawa pang nasa kabila naman“Bernard Gatchalian, Lorenso Romero.” Banggit niya sa pangalan ng mga itoBago ituon ang tingin sa matandang nasa kabilang dulo ng lamesa at mukhang may pakana ng lahat.“Last but not the least, Kristoffer Balagtas.”
CHAPTER 36:|THIRD PERSON POV|Nang mawala ang usok ay wala na rin sila KristofferNapitan niya sila Nathan na hanggang ngayon ay wala pa ring malay despite of what already happened in their surroundings.Mabuti naman dahil ayaw niyang makita ng mga ito ang gagawin niya.Mukhang matagal pa ang epekto ng pampatulog na nalanghap ng mga ito.“Troublesome,” She whispered bago mabilis na bumaling sa pintuan ng silid na kinalalagyan.Mabilis siya doon na tumakbo upang salubungin ang mga lalakiHinugot niya ang nag-iisang baril na dala tsaka binaril ang mga lalaking akmang magpapaputok sa direksyon niya at ng makalapit sa mga ito ay agad niyang nilaslas ang kanilang mga leeg gamit ang dagger.Nathan's and his friend will be in danger if those men pull the trigger of their gun while she's inside the room.And she can't afford that to happen.Nang mapatay ang mga ito ay muli siyang pumasok ng silid at lumapit sa lamesaNapa-iling nalang siya ng makita na wala ang isa sa mga attache case.The o
CHAPTER 37:|THIRD PERSON POV|NAPABANGON si Nathan kasabay ng pag-hawak sa kanyang ulo ng kumirot iyon.“He's awake,” Inilibot niya ang paningin sa paligid matapos marinig ang boses ng mga kaibiganAnd there he saw them and their parents na bakas sa mukha ang pag-aalala sa kanila.“Kamusta ang pakiramdam mo son? May masakit ba sayo?” Her mom asked worriedlyMabilis naman siyang umiling.“I'm okay mom,”“That's good to hear.”Tiningnan niya ang mga kaibigan na mukhang maayos lang rin naman.“We already know what happened, you guys shouldn't leave your school kapag hindi pa uwian.” Muling sambit ng inaMukhang sinabi na ng mga kaibigan ang nangyari.Actually nasa daan na sila no'n papunta sa bar pero bigla na lamang may humarang na mga sasakyan sa kanilang harapan dahilan para mapahinto sila.And because of annoyance ay lumabas sila ng kanilang sasakyan na agad rin nilang pinagsisihan dahil mga armadong lalaki ang bumungad sa kanila.They tried to go back inside their car pero huli na
CHAPTER 38:|THIRD PERSON POV|AGAD na napadilat si West matapos marinig ang sasakyan na papalapit sa kanya.Nakita niya naman ang mga tauhan na lumabas mula rito.She told them to meet her outside her house dahil paniguradong magtataka ang anak at kapatid kung anong nangyayari.Mabuti na nga lang at nasa underground si Kalem at may inaayos.“Good evening queen,” Sabay sabay na sambit ng mga itoTumango lang siya.“Lady dawn told us to give it back to you.” Tinanggap niya ang attache case na inaabot nito habang naka-kunot ang noo“Where is Dawn?” Taka niyang tanong“We do not know queen. After she told us to bring back those kids to their parents she leave.” Mas lalong nangunot ang kanyang noo dahil sa narinigSaan namang kaya pumunta ang kanyang anak?“Is she alright? Does she have any wounds?” Muli niyang tanong“There's none Queen. She look well but those people, she killed them all brutally.” Natigilan siya.Alam niyang hindi lang siya ang nagtataka kung hindi maging ang mga ito
CHAPTER 39:|Saitan POV|“Aish! Kailan ba darating ang master niyo? Kanina pa ako dito. Nagsisimula na akong mabagot.” Sambit ko tsaka tamad na binalingan ng tingin ang dalawang tao na nakatayo sa harapan koIt was them.Pasakay na dapat ako no'n sa motor ko but these two person get in my way and told me to come with them because their Master want to talk with me.I come with them like what they asked since mabait ako.Smirked.“Huwag ka ngang mag-reklamo! Maghintay ka nalang.” Inis na sigaw ng babaeng may violet na maskaraInikot ko naman ang mata. I don't like this girl, she's too noisy.“Kanina pa ako naghihintay dito. Alam niyo inaantok na ako kaya kung hindi pa darating ang Master niyo, Aalis na ako.” Sambit ko at akmang tatayo na ng magsalita 'yong lalaking may itim na maskara“Just wait for a few minutes more,” Malamig na sambit nito kaya napairap ako tsaka nagcross arms “Alright, mahihintay pa ako ng ilang minuto.” Sambit ko at inirapan naman ako no'ng babae samantalang tuman
CHAPTER 40:|THIRD PERSON POV|NAPADILAT si Dawn at agad na napa-bangon. Inilibot niya ang paningin sa silid na kinalalagyan at napabuntong hininga na lamang ng makita na pamilyar ito.Hindi na siya magtataka kung paano siya nauwi rito. Malamang ay dahil iyon sa kanyang ina.“Mabuti at nagising ka na.” Speaking of her mother.Naka-dequatro itong nakaupo sa sofa habang naka-cross arms. Seryoso rin itong nakatingin sa kanya.Hindi niya naramdaman na naroon pala ito.Doon ba natulog ang ina?Hindi na lamang siya umimik at hinawakan na lamang ang pisnge na may band aid.Ang mom niya ang nag-lagay no'n obviously, ito lang naman ang naroon.“Ano sa tingin mo Dawn ang ginawa mo?” Kalmado ngunit may diin na tanong ng inaNanatili siyang tahimik.“Answer me! Are you out of your mind? No you are crazy Dawn! Do you know how dangerous it is to fight that person?!” Ang kaninang kalmadong ina ay napasigaw na. “Alam mo bang napaka-delikado ng ginawa mo Dawn?! Hindi natin kilala si Saitan pero nak
CHAPTER 41:|THIRD PERSON POV|NAIWAN si Nathan sa hallway dahil mabilis na tumakbo si Hara palayo sa kanya matapos niya itong balingan ng tingin samantalang pumunta naman na ang mga kaklase at ka-schoolmates sa kanya kanya nilang classroomMariin siyang napapikit matapos maalala ang nangyari kanina.He didn't expect to be saved like that.Nakagat niya ang ibabang bahagi ng labi. Hindi niya alam kung dapat ba siyang mainis o mag-pasalamat sa babae dahil sa ginawa nitong pag-salo sa kanya.But seriously? It's so awkward like hell!"Nakakahiya ka Nathan," Aniya sa sarili"Uy dre!" Napalingon siya sa dalawang kaibigan na ngayon ay papalapit sa kanya"Anong nangyari sayo? Bakit ang tagal mo naman sumunod?" Tanong ni JustinePinauna niya na kasi ang mga kaibigan sa kanilang classroom dahil nga balak niyang hintayin at kausapin si Hara ng sila lang dalawa but hara really don't want to be involved with him anymore."It's nothing, bakit kayo nandito?" Aniya"Susunduin ka sana namin, Malapit
CHAPTER 42:|THIRD PERSON POV|“What you've said is correct,” Ani Dawn “But how about the remaining letters? Letter P,M,Q,Y,J,C,Q?" Sambit niya kaya namutla ang babae“P for R, M for O, Q for S, Y for A, J for L, C for E and Q for S. Combined them again and it will become ROSALES.” Patuloy niya pa“Masyado kang naging panatag Hara, kaya isinulat mo ang bawat letra ng iyong pangalan sa bawat sulat na ipinapadala mo kay Nathan dahil akala mo walang makakapansin no'n but sad to say you are wrong.” Ngising aniya kaya isang matalim na tingin ang ipinukol nito sa kanya“T-totoo ba 'yon H-hara?” Tanong ni Nathan na alam nilang hindi rin makapaniwala sa nalaman“Hahaha! Wala naman ng dahilan para mag-sinungaling pa ako, kaya OO! Totoo ang lahat ng sinabi niya, ako nga ang nagpapadala ng mga Death Threats sayo! Dahil manloloko ka! Kayong dalawa ni Arah!” Galit na sigaw ni Hara habang nanlilisik ang matang nakatitig kay Nathan at Arah“Dahil sayo NAGPAKAMATAY ANG KAKAMBAL KO! DAHIL SAYO NAGPAKA