Share
Chapter 64
Kaugnay na kabanata
Love Me for Who I Am Chapter 65
Nagwawalang tunog ng mobile phone naman ang nakapagpagising kay Daniella mula sa mahimbing na pagtulog, feeling niya napagod siya ng buong magdamag at kailangan niya ng napakaraming tulog upang macharged ang katawan. But her phone keeps on ringing kayat pupungas pungas siyang bumangon upang hagilapin ang kanyang telepono only to find out na wala siyang anumang saplot sa katawan. Agad naman niyang hinila ang blanket at ipinulupot sa kanyang kahubdan kasabay ng pag-alala sa matamis nilang pinagsaluhan ng kanyang asawa sa buong magdamag. Speaking of asawa, ibinalik niya ang paningin sa higaan ngunit wala na doon si Wolverine, maging kaluskos nito sa buong bahay ay hindi niya marinig. Sinulyapan niya ang orasan, alas nuebe pasado na pala at sigurado siyang pumasok na ito sa kanyang upisina marahil ay hindi na siya nito ginising upang siya ay tuluyang makapagpahinga. Isa pa baka ito na nga ang tumatawag sa kanya kung kayat excited niyang lumapit sa kinaroroonan ng cp. Nakaukit pa ang mapak
Love Me for Who I Am Chapter 65
“Daddy!”, si Danielle na agad hinagilap ang kamay ng ama pagpasok niya sa private room nito sa hospital. Halata namang sumigla ang mukha ng ama pagkakita sa kanya sa kabila ng panghihina.“Where’s Wolverine?”, saad nito sa mahinang boses. Hindi niya inaasahang hahanapin agad ng kanyang ama ang binata at saglit siyang napatigil.“Hindi siya nakasama ngayon dad, may importanteng inaasikaso sa tower pero susunod po siya kapag natapos niya po yung ginagawa niya.”, saad niyang pinasigla ang boses upang hindi mahalata ang kanyang pagsisinungaling. Hindi pa niya nakakausap ang binata simula nong sumiklab ang problema ng kanilang mga kompanya at wala siyang idea kung ano ang mga iniisip nito sa ngayon.“It’s okey, I understand his situation.”, turan ng kanyang ama at tumango siya habang hinahaplos ang kamay ng ama. Ngayon lang niya mahawakan ng ganito ang kamay ng daddy niya, ang lambot at ang gaganda ng mga daliri nito. Sa pakiwari niya, sa ama niya namana ang kanyang kamay na kahit wala siy
Love Me for Who I Am Chapter 67
Pinagbuksan siya ni Wolverine nang makalapit sila sa nakapark na sasakyan nito sa hindi masyadong kalayuan. Hinintay pa siyang makalulan at makaupo sa harap bago isinara ang pinto at umikot para makaupo din sa driver seat. This time hindi niya ininsist ang sarili upang humawak sa manibela bagkus ay pinakiramdaman niya ang kasama kung saan siya nito dadalhin. Pagkasuot ng binata ng seatbelt sa katawan ay inapakan na ang gas upang tuluyang umalis sa bakuran ng SMC. Napatingin siya dito ng hagilapin nito ang kanyang kamay ngunit inilapit lang nito sa kanyang bibig at hinalikan. Napangiti siya sa ginawa nito ngunit kinimkim ang bibig pagkatapos ay pasimpleng ibinaling sa harap ang paningin. Hindi na rin binitawan ng binata ang hawak na kamay hanggang ihinto nito ang sasakyan sa harap ng favorite nilang grocery store.“Pick whatever you want.”, turan nito ng makapasok sila sa loob at tinungo ang area ng mga pagkain. Hilig nito ang pagluluto at hindi siya magtataka kung ibat ibang mga sangk
Love Me for Who I Am Chapter 68
Kinabukasan ay hinatid siya ni Wolverine sa SMC bago ito tumuloy sa Tower. Narecharged ng positive energy ang kanyang isip at katawan because of the time spent with her man; and she’s again ready for battle.“About this.”, bago bumaba sasakyan ay turan niya sabay labas sa bulsa ng kanyang coat ang demand letter na galing sa company nito.“What’s that?”, clueless ang mukhang wika ng binata ngunit biglang nalukot sa pagkakakunot noo ang kanyang mukha ng buksan iyon at mabasa.“Forget about this one.”, pahayag nito pagkatapos ay isinuksok ang papel sa bulsa ng suot na suite.“Naintindihan ko naman, the thing is I cannot give you concrete explanation yet but SMC did not stop of finding ways to solve the problem.”, saad niya habang rumehistro sa mukha ang pag-aalala. Kahit gaano kagusto niyang masolusyunan ang kasalukuyang crisis na pinagdadaanan ng kompanya ay tila hirap ang buong team na ihandle ito.“It’s okey, baby. Don’t stress yourself too much, okay? My team is also doing its best
Love Me for Who I Am Chapter 69
“Lorin, can we talk?”, si Wolverine sa kanyang PA kinahapunan. Pinauna na niyang pinaalis si Claire at nagsend siya ng message kay Danielle na malalate siya sa pag-uwi. Gusto niyang kausapin si Lorin tungkol sa demand letter na naforward sa SMC. Hindi niya naisip na bigyan ng letter ang SMC at nagtaka siya kung bakit may ganoong natanggap ang kompanya.“Of course, how about making us a drink first?”, saad nito na hindi na hinintay ang kanyang sagot at tinungo ang mini bar ng upisina. Sinundan niya ito nang tingin sapagkat parang naamoy niya dito ang amoy ni Daniella.“I made a special tea for you. You’ve been stressed for these past days and tamang tama ang tea na ito para saiyo. Kung saan saan ko pa yan hinanap, here tikman mo.”, turan nito pagbalik habang hawak hawak ang umuusok pang tasa ng tsaa. Hindi siya mahilig sa mga tea pero nakakaengganyo ang aroma nito. Parang totoo ngang nakakawala ng stress sapagkat amoy palang nito ay tila nawawala ang kanyang pagod at gumagaan ang kany
Love Me for Who I Am Chapter 70
After 4 years.“Don’t you think it’s time for you to visit home?”, turan ni Vladymir kay Danielle pagkatapos magpaalam sina Kebjin at Adrean upang umuwi na naman sa kani kanilang mga pamilya. Natagalan ang ginagawa nilang project sa Germany ngunit binibigyan naman sila ng pagkakataong umuwi sa kani kanilang mga bansa at magbakasyon. Ngunit para kay Danielle ay tila kinalimutan na niya ang bansang sinilangan at mas ineenjoy na niya ang buhay niya sa Germany.“Oh, don’t talk nonsense, Germany is my home.”, saad niya sa kaibigan at napailng iyon. Maya maya lamang ay bumukas ang pinto pagkatapos ay patakbong lumapit sa kanilang kinaroroonan ang isang cute na cute na paslit.“Mommy!”, ang bata at nakangiti siyang yumuko upang salubungin si Logan.“Where have you been again, my little bunny?’, halos manggigil si Danielle ng mahawakan ang anak at pisilin ang matambok nitong mga pisngi.“Mommy, are we not going home too? I saw Uncle Kenjin and Uncle Adrean, they are going home again?”, turan
Love Me for Who I Am Chapter 71
“Danielle!”, masayang pagbati ni Assistant Rey sa dalaga habang nakabukas ang mga bisig para yakapin siya. Wala namang pag-aalinlangang yumakap siya dito sapagkat itinuring din niya itong pangalawang ama. “You look great!”, hindi pa rin makapaniwalang saad nito habang nanibago sa kanyang itsura malayo sa simple at walang kamuwang muwang na Daniella. She’s now wearing formal dresses which shows her perfect curve; high heels kung kayat nagmukha siyang modela dahil mas lalo siyang tumangkad sa height niyang 5’4. She also wears make up and lipsticks that perfectly blend to her beautiful face. Her blonde hair is too short but it makes her look more expensive, mature and drop dead gorgeous. “Thank you, kayo rin po; looking younger and younger.”, nakangiting pahayag niya dito lumawak ang pagkakangiti nito kasabay ng pag-iling. “Mapagbiro ka pa rin, anyway, let’s get inside?” turan ni Assisstant Rey habang iginaya ng isang kamay nito ang direction papunta s loob ng SMC. “Sure, I’m excited
Love Me for Who I Am Chapter 72
Mula sa mahabang katahimikan sa pagitan nilang dalawa ay tumunog ang cellphone ni Danielle na nasa loob ng hawak na puting clutch bag. Napatingin pa sila sa isa’t isa bago nito binuksan at tignan kung sino ang kanyang caller. Nang makita ang number ng ina ay kinompos pa muna niya ang sarili bago sinagot.“Yes, mom?”, bati niya sa kanyang ina ngunit bigla siyang nag-alala ng marinig ang tila umiiyak na anak.“Mommy, where are you?”, narinig niyang turan ng anak at kumpirmado ngang umiiyak ito. Tulog pa kasi ito kaninang umalis siya at biglang sigurong nag-alala ng hindi siya makita.“Mommy is just in the office, baby. Why?”, malambing niyang pag-aalo sa anak.“I want you mommy, why did you leave me here.”, nguynguy ng anak at hindi niya naiwasang mapangiti.“Okay, stop crying na. Mommy will be home now.”, turan niya sa anak at bigla nga iyong tumahan.“Really? You will go home now? As fast as a cheetah?”, wika ng anak at mas lalo siyang napangiti.“Yeah, as fast as cheetah. I’m off now
Pinakabagong kabanata
