Kabanata 23

Kinaumagahan ay nagising ako sa malambot na sofa. Kagaya ng inisip ko ay dito na nga talaga ako iniwan at pinatulog ng hinayup*k kagabi matapos niyang pagsawaan ang katawan ko.

Nakaramdam ako lalo ng panliliit sa sarili. Ngunit ano nga ba ang panlaban ng isang kagaya kong mahirap pa sa daga? Na wala man lang magawa para maipagtanggol ang sarili. Para bang ang isang kagaya ko ay alikabok lang sa mundo ng makapangyarihang tao kagaya niya.

Nagsimulang manubig ang aking mga mata kaya't agad ko rin itong pinunasan. Masyado pang maaga para maging emosyonal. Napakarami ko pang trabahong gagawin sa malaking pamamahay na ito.

Kaya't naisipan ko na lamang na kumilos nang sa gayun ay matuon ang atensyon ko sa ibang bagay. Nang di ko maisip ang mapait na sitwasyong kinasasadlakan ko ngayon.

Ramdam ko pa ang kirot sa aking kaselanan at sa iba pang parte ng aking katawan na masyado niyang pinanggigilan. Nag-iwan pa ito ng iilang marka at pasa.

Kahit pa-ika ika at pagod na pagod ang aking katawan a