Chapter 25

---CAFÉ---

Dumating ako sa café na grabe ang kaba sa dibdib. Akalain mo ba naman na humaharurot ang takbo ko upang hindi ako ma-late sa oras na itinakda ko mismo. Kapag nalaman niya kasi kung saan kami nagshoot which is sasabihin ko naman sa kanya later, siguradong interrogation mode nanaman iyon imbes na siya ang unang magkwento.

Pagpasok ko sa loob ng V.I.P room na kadalasan ay tambayan namin, nakita ko si Princess na mukhang kalmado pa. Lumapit ako sa upuan na kaharap niya. Tiningnan ko siya kung nakita niya akong dumating.

‘Mukhang lutang nanaman isip nito.’ Bulong ko sa sarili ko. Dahan-dahan kong hinila ang upuan. Halatang napaiktad si Princess at tumingin sa direksyon ko. ‘Great.’

“Hey Bessie. Nariyan ka na pala. Kakarating mo lang ba?” Tanong ni Princess sa akin.

Tumango ako bilang sagot ko sa kanya. I crossed my fingers dahil alam ko ang susunod niyang sasabihin. &lsqu