chapter 26

Lumipas ang mga araw na naging ganun ang trato sa kanya ng amo. May mga araw pa nga na halos maghapon na siya sa silid ng binata.

Minsan madaling araw ay ipapatawag siya kay mrs. Belle at papaupuntahin siya sa silid nito dahil hindi daw ito makatulog.

Minsan maglalambing na kantahan niya minsan naman magja jam sila. Minsan ay yayayain siya nito sa garden sa hapon at doon sila magrerelax o magmemeryenda habang tomotogtog ng gitara.

At habang lumalakad ang mga araw ay lalong lumulubog sa kumunoy si Trisha. Lalong lumalalim ang pagmamahal niya sa binata.

Minsan natatagpuan na lamang niya ang sariling umiiyak sa gabi o sa madaling araw dahil sa labis na pagmamahal dito na alam naman niyang malabong magkaroon ng katuparan.

Ang ilusyun niya ang humahatak sa kanya pailalim na nagbibigay naman sa kanya ng kakaibang lungkot. Sino ba kase ang manhid na hindi maiinlab sa binata.Tapos palagi ka pang yayakapin, palagi kang pangingitiin , palagi kang inaalala at higit sa lahat, hobby na yata ang pa