"Bilisan niyo nga kase! Ang kukupad niyo kumilos eh!"
Napabuntong hininga na lang ako sa lakas nang sigaw ni Fiona mula sa labas. We still have 15 minutes before the game will start but she wants us to prepare already. Akala mo naman siya ang leader eh assistant lang naman siya. Duh.
"Pasensya na ho, madam ah? We don't have any special powers so we're taking too long to get dressed," pabalang naman na sagot sa kanya ni Mau na kasama ko dito sa loob ng tent at nagbibihis.
"I know but we're not going to attend a party. A simple outfit will do," irita niya pang sambit.
Nagmadali na lang kami ni Mau na mabihis bago lumabas. Mainit ang panahon kaya naka-loose crop top lang ako na may sports bra sa loob dahil 'yon ang suhestiyon ni Mau. I'm not so comfortable while wearing it.
"Grabe ah! Akala ko nag-gown kayo dahil ang tagal niyo. Gosh! It's so hot and then you let me expose under the heat of the sun!" reklamo niya nang makalabas
"Are you guys ready for our last game?"They all nodded in response, looking so excited. Kung sila halos tumalon sa saya ako hindi. I'm so freaking nervous about this activity. Takot ako masyado sa sobrang dilim lalo na't nasa kagubatan ang laro. And what scares me the most is that we're going to play this game together. It means all the sections were grouped altogether. Kaasar!"Are you sure that you can do it, Shara? Kung hindi pwede namang sabihan ko si coach Landiman na exempted ka dahil alam mo na. You might be in danger."Ngumiti ako ng pilit kay Mau at hinawakan ang kamay niya."Nah. It's okay. Kaya ko ang sarili ko. Madali lang naman siguro 'to matatapos kaya titiisin ko na lang.""Hmmm, sigurado ka ah."Ipinaliwanag ni coach ang mga kailangan naming gagawin sa laro. Each group will be given a map to guide us whenever we get lost. Dapat din isa-isa kaming may dalang flashlight para kung sakaling mahiwalay kami sa grupo ay may mag
"Anak, anong nangyari sa field trip niyo?"Tipid akong ngumiti kay Mama."It's fun, Ma. Akyat muna ako sa taas para makapagpahinga."When I finally reached my room, I immediately closed the door and changed my clothes. Nang dahil sa'kin ay mas napaaga ang pag-uwi namin imbes na mamayang hapon pa and I'm blaming myself for it. Ang hina ko kase eh.I just lied on my bed, thinking about some what if's. Kung hindi ba ako nakita ni Caseth ng mas maaga, ganito pa ba ang kalagayan ko ngayon o mas lumala na? I can't help but to think of it.Sinabi pa sakin ni coach Landiman na dapat daw ay hindi na lang ako sumama sa treasure hunting dahil alam ko naman daw na sakitin ako. It's just that nakakapanghina talaga na isiping marami akong hindi pwedeng gawin. The reason why my parents were too protective because they don't want me to suffer in pain.Good thing they didn't call my parents para ipaalam ang nangyari. I'm surely a dead meat if that
"Anak! Shara may naghahanap sa'yo sa labas! Bilisan mo d'yan!"I'm not yet done magsipilyo kaya hinayaan ko lang sa bibig ko ang toothbrush at hinanap si Mama. Shocks! Ang aga pa tapos nagsisigaw na siya. Nakakahiya sa mga neighbors namin."Ma naman! Hindi pa ako tapos di---What are you doing here?!" Tinanggal ko ang toothbrush sa bibig ko dahil sa gulat na makita siya rito.Dumating si Mama galing sa kusina dala ang isang tray ng ensaymada. Pinanlakihan niya ako ng mata senyales na asikasuhin ko raw ang bisita ko kahit na hindi ko naman 'yan inimbitahan dito. She even smiled at him and offered to eat.Hindi naman siguro siya nakikipag-plastikan sa kanya 'di ba?"Ah, Shara. 'Yong bula na nasa bibig mo, tumutulo na."Napahawak ako sa bibig ko at agad na tumakbo papunta sa CR. Naghilamos ako at tinitigan ang repleksyon ko sa salamin. Ano bang kailangan niya rito?! Hindi pa rin ba siya nadala sa ginawa ko kahapon?!
"Malapit na ang Intramural. Anong plano niyo?" Napatingin kaming lahat kay Josh nang magtanong siya. Hindi kami pinasukan ng pangalawang subject teacher bago mag-recess kaya libre kaming gawin kung ano ang gusto namin. Most of us were even eating our snacks, so as me. "Tayo ang seniors kaya alam na nating tayo ang aatasan ng event na 'to. I heard that they changed the rules. Hindi pa nga lang sinabi kung ano," Jelo answered. "If we'll going to talk about the booths, what do you prefer? Dapat majority wins kase kung konti lang ang boboto sa pinili niyong booths, wala kang kasama do'n. Hindi rin benta sa mga junior high students." Mau didn't bother to chew the foods on her mouth and swallowed it directly. Pustahan, sasakit ang tiyan niyan mamaya. Tinaas naman kaagad ni Fiona ang kamay niya."I want to choose Photo booth. Alam niyo naman ang mga kabataan ngayon na hilig ang pagte-take ng pictures. That's why I'll choose it and I'
"Sure ka? Limang pagkain lang talaga ang ibebenta natin?"Kanina pa siya tanong ng tanong sa'kin kung hindi ko ba raw dadagdagan ang pagkain na ibebenta sa Food booth namin. Sa susunod na araw na ang Intramural kaya ngayon free kami para paghandaan ang araw na 'yon. That's why we're both here in the grocery store to buy some ingredients for the foods that we're going to cook."Magkakasya ba ang pera natin? Sigurado ka bang maraming bibili sa booth natin? What if masayang lang ang mga lulutuin natin?" sunod-sunod kong tanong sa kanya.Hinampas niya naman ako."Wag ka ngang nega, Shara. Kapag ayaw may dahilan. Kapag gusto may paraan. Just think positive, we can do it."It's not that wala akong tiwala sa kanya. Kinakabahan lang kase talaga ako at hindi ko maiwasan 'yon. Though, it's not new for me to serve food for my costumers pero pa rin kase 'tong gagawin namin eh. Kami nang dalawa ang magluluto at kami pa rin ang magbebenta."Mau,
"Let's enjoy the Intramural for three days, most especially the Senior High students. It's their last year in this Academy so I hope that this will be your best experience in your highschool."Everyone clapped their hands after hearing what our principal said. Napuno rin ng hiyawan ang buong covered court dahil sa sobrang saya nila. I'm also happy for this day except for the fact that I'm wearing this high-waisted shorts and a loose crop top.I really hate this outfit! Bakit nga ba napapayag ako ni Mau na magsuot ng ganito?!"Bakit nakasimangot ang magandang si Shara? Bhe, smile ka na." Kung straight lang siguro si Kyla baka napangiwi na ako sa sinabi niya.Actually, if you're going to describe him, he looks like a real guy. Hindi naman siya kagaya ng ibang bakla na nagma-makeup o 'di kaya'y nagsusuot ng mga seksing damit. Pwera lang sa kumekembot siya kung maglakad."Kase naman eh! I'm not comfortable with this outfit! Hind
"Mau! I can't do this! Alam mo namang hindi ako pwedeng mapagod, 'di ba?"I shook my head because of disapproval. Ilang beses na akong tumanggi pero parang wala lang naman sa kanya. Hindi naman sapilitan ang pagsali sa mga games na 'to pero si Mau kase eh!"Shara, may grades 'to at saka hindi naman mahirap talaga. Si Jelo naman ang partner mo kaya 'wag kang mag-alala."Anak ng tilapia naman oh! Paanong hindi ako mag-aalala eh ang mga larong 'to pang Senior High students lang naman pala. It was the said surprise of our principal na akala namin para sa Junior High students. Ang sabi pa, its is for us to enjoy this day so that this will be one of our best unforgettable memories ever.Kaso nga lang bakit sa ganitong game pa ako sinali?! Kung saan partners pa rin ang girls at boys na talaga namang kinaiinisan ko sa lahat. I don't even understand this game. Nakatali ang sintas ng sapatos ko sa sintas ng sapatos
"Alam mo anak, napapansin ko na mabilis maubos ang mga gamot mo. Hind ba't isang beses ka lang sa isang araw umiinom ng gamot?"Napatigil ako sa paghuhugas ng pinggan at napaisip sa sinabi ni Mama. I thought they wouldn't notice it. Wala naman akong sinasabi sa kanila na mabilis akong mapagod at maubusan ng hininga. I sense that something's wrong with me but I just kept it as a secret.I don't want them to worry about me. At alam kong ipagpipilitan nilang magpa-check up ako sa doktor. Sayang lang ng pera."Mama, marami po akong ginawa kaya halata namang pagod na pagod ako kapag nakauwi ako. Ayokong bumalik ang sakit ko kaya naninigurado lang po ako." Tinapos ko ang paghuhugas at pinunasan ang kamay ko.Narinig ko naman ang pagbuntong hininga ni Mama sa tabi ko."Anak, alagaan mo ang sarili mo. Kapag may naramdaman kang kakaiba sabihin mo kaagad sa'min ng Papa mo. Mas mabuti kung magpa-check up ka kagaad sa