Chapter 20

Leana’s POV

Minsan lang ‘to mangyari at ito ang kinaiinisan ko ng sobra.

Walang-wala ako sa mood.

Parang ang bigat ng dibdib ko. Para kong buhat buhat ang mundo. Para akong bulkan na maaring sumabog. Parang gusto ko na lang maging iritable at sumimangot buong araw. Basta, hindi maganda sa feeling.

“Ate, uwi na tayo,” yaya sa akin ni Chance nang meron na siyang nakitang tricycle.

Tumango ako at naunang sumakay. Niyakap ko ang bag ko at napahinga ng malalim.

Hindi talaga ako pwedeng mabadtrip ngayon. Marami akong gagawing assignments dahil half day!

Hanggang sa pag-uwi sa bahay ay ramdam ko pa rin ang pagkakakunot ng noo ko. Wala sina mama syempre dahil may trabaho sila. Nilapag ko ang bag ko sa sofa at agad na umupo.

“Para kang nalugi,” nagsisimula na naman siyang mang-asar.

“Chance, hindi talaga ako magluluto kapag ganyan ka. Wala ako sa mood.”

“Halata nga. Bakit? May nakaaway ka?”

Umiling ako.

“Maaga pa naman. Sa kwarto lang ako ah? Thirty minutes lang tapos magluluto na