Chapter Twenty Four
Scared
"I'll just face whoever it is. Paaalisin ko." Kalmadong saad ni Zephaniah. Walang bahid ng kaba o ano mang emosyon sa mukha.
Chapter Twenty FiveRosesWala kaming pasok kinaumagahan ngunit gumising ako ng maaga upang maghanap ng part-time job. I just really needed extra income to provide for my expenses.
Chapter Twenty SixDrunkSinorpresa ako nila Nathalie pagkarating ko sa unit ni Kyovee. May mga balloon ng numerong 18 at ng pangalan ko. May banner rin. Sinalubong ako ni Nathalie bitbit ang isang cake.
Chapter Twenty SevenClair de lune"Jung Jaewon, i'll kill you right now if you don't stop playing that shit!" Iritadong sigaw ni Kyovee. Binato niya ng drum stick si Jaewon na mabilis namang naka-iwas.
Chapter Twenty EightGo to himDinampot ko ang cellphone ko gamit ang nanginginig na mga kamay. Hindi ko magawang tignan ng diretso si Varen kahit na ramdam ko ang panonood niya sa akin. Tinitigan ko ang cellphone, hindi alam kung sasagutin ba o ibaba ang tawag.
Chapter Twenty NineSiblingsThe last thing I would want is to hurt someone. Especially the people who are dear to me. Hindi ko maatim na makita ang sakit sa mga mata ni Varen. I could only hope he gets back the love that he gives because I couldn't give him that.
Chapter ThirtyDating someone"Dinner later?"Katatapos lang ng part time job ko sa CofffeeBay nang matanggap ko ang text ni Zephaniah.
Chapter Thirty OneTolerateUmahon ang kaba sa dibdib ko, sa paraan ng pagtitig ni Zephaniah at sa mga nagtatanong na mga mata ng mga kaibigan namin. Mariin akong napalunok.
Chapter Thirty TwoRun"Ano'ng pinag-usapan niyo nina Nathalie?"