CHAPTER 30

Drexel's POV

"YOU'RE LATE....again" I said in a pissed tone. Palagi na lng nya akong inaasar sa pamamagitan ng pagpapahuli sa usapan. Ayoko pa naman ng nale-late.

Umupo siya sa office table dito sa office na may mapangasar na ngiti. Ayoko talaga siyang nakikitang ngumingiti it's irritates me.

"My Apologize, son," he said. I tsked dahil nakakaasar talaga siya. Usapan ay usapan. "So, how's your mission with Jakie, son" dahil sa tanong nya nagbago bigla ang mood ko. Why her? All of people, why her?

"Good," tipid kong sagot sa kanya. Tinignan niya ako ng mariin. Binabasa kong ano ang nasa utak ko ngayon. Nagbuntong hininga ito. Pagkatapos ay ipinatong nito ang siko nya sa office table na pumapagitna sa amin at ipinatong ang baba nya sa likod ng palad nito.

"Naghihinala na ba siya?" Tanong niya bago may kinuha sa drawer nito. Tinitigan ko muna sya ng ilang segundo bago sumagot.

"No." I said in gritted teeth pero hindi ko yun ponahalata. "Good" aniya bago may hinagis sa harapan ko na isan