DISAPPOINTEDMuling iwinaksi ni Terrence ang mga kamay ng tauhang pumigil sa kanya bago pinukol ng masamang tingin si Tyrone. "Do you know why you always win when we do this before, Tyrone?"Tyrone didn't answer and just stared at Terrence with fury in his eyes.Terrence chuckled. "Because I know how eager you are to win against me. Who am I to take those little happiness away from you when I am your big brother...but now. I can't give you this race. Not this time," naiiling nitong sambit bago sila tinalikuran.Terrence gave her a side glance before he continued his way out. Kumawala na rin sa mga tauhan na nakahawak sa kanya si Tyrone at nagsimula ng maglakad kasunod ni Terrence."I'll be back Corazon," anito bago tumuloy sa paglalakad.Tumango siya at hinatid tanaw ang mga ito habang papasok sa maliit na opisina ng racetrack kung saan naroon na sina Donya Luisa at Don Thiago."I'm sure sasabunin sila ng todo ni Mommy sa loob. Mga sira ulo din. Ba't ba kasi sila nag-away sa labas at
GAME ON"Aw! Dahan dahanin mo naman!" Asik ni Terrence kay Storm habang ginagamot nito ang sugat na dulot ng away nila ni Tyrone kanina."Eto na yung pinakadahan dahan ko! Tangina naman! Bakit ba kasi ako ang inutusan kong gumawa nito!" Nakabusangot namang tugon ni Storm.Tiningnan niya ito ng masama. "Do I have a choice? Kung may mapagpipilian ako hinding hindi ako hihingi ng tulong sayo."Muli siyang napadaing nang diniinan ni Storm ang hawak nitong bulak sa kanyang sugat sa mukha. "There are a lot of pretty woman out there who wanted to tend your wounds. Bakit hindi ka sa kanila magpagamot."If looks could kill, sigurado siyang kanina pa bumulagta ang kaibigan niya. "Are you an idiot? I don't want any of those women Storm.""Bakit? Ako na ba ang gusto mo?""Tangina mo! Akin na nga yan!"Binawi niya ang bulak at siya na mismo ang nagdampi nito sa kanyang sugat sa gilid ng labi. Tangina. Namumuro na si Tyrone sa kakasuntok sa kanya. Pang-ilang beses na ba yun? And Corazon...Pang-ilan
GAME WELL PLAYEDKasalukuyan siyang naglalakad patungo sa parking lot ng kumpanya. She was going to meet a possible investor today. Papalapit siya sa kanyang sasakyan nang matanaw ang isang pamilyar na pigura. Terrence was leaning on her car as if he was waiting for her. Habang naglalakad siya, nakafocus naman sa kanya ang paningin nito. She's starting to get conscious pero hindi siya nagpahalata."Move..." Malamig niyang utos pagkarating niya sa tapat nito.Terrence smiled at her, that annoyed her. "Where are you going? You know I can drive you."Sarkastiko siyang ngumiti. "Bukod pala sa pagiging flower delivery mo, driver ka na rin?"Nagkibit balikat naman ang lalaki. "You can say that. I can be anything you want today until tomorrow and for the coming future."Tamad niya itong tiningnan. "Do I look interested? You know what? Umalis ka na bago pa kita ipakaladkad sa security ko saka paano ka ba nakapasok dito? I haven't lifted your ban yet.""You didn't but the President did," anito
THE OFFER"Welcome to Villaluna Corporation Mr.Dimagiba," magiliw niyang bati sa ginoo nang pumasok na ito sa conference room.After their first meeting, Mr.Dimagiba agreed to sign a contract with their company. Ito na yata ang pinakamalaking investment na maipapasok niya para sa kumpanya nila ngayong taon. Her Papá was so proud of her and so was she."Thank you so much Miss Villa-I mean Mrs.Saavedra pala," nakangiting ganti ng lalaki.Lumipat ang tingin niya sa likuran ni Mr.Dimagiba. May kasama itong lalaki na halos hindi nalalayo ang edad kay Terrence at maging sa itsura at tindig. The man with a silver hair smiled at her kaya ngumiti na rin siya.Mr.Dimagiba turn around after noticing where she was staring at. "Ah, by the way this is my younger brother Alexie Dimagiba," pakilala nito sa lalaking kasama."Nice to meet you Mr.Alexie Dimagiba," magalang niyang bati.The man stepped forward towering almost all of the people inside the room. Marahan itong yumukod at hinuli ang kanyang
TURNED TABLESHuminga siya ng malalim at umiling. "There is no use for that," walang gana niyang sagot. "Ang gusto ko lang ay umalis na siya sa buhay ko." Revenge won't make people happy but rather it will make your soul thirst for more. "Then if you want to shoo him away, you can use me. I'm available, Corazon."Napairap siya sa hangin. Alexie is really weird. Ano kaya ang nasa isip ng lalaki at gustong-gusto nitong makisali sa problema niya. "Hindi ko kailangan ng rebound para paalisin sa buhay ko si Terrence.""Yeah right. Kaya pala pinagtataguan mo na lang," sarkastiko nitong pahayag.Nagsimula na siyang mairita. "I don't wanna talk about him, okay?"Tumahimik na si Alexie kaya nakahinga na siya ng maluwag. Akala niya ay magtuloy-tuloy na iyon pero maya maya lang ay muli na naman itong nagsalita. "If you don't want to use me then you must do something to hurt him in order for him to leave."Muli siyang napatingin dito. Alexie threw her a side glance before focusing on the road ah
FAKE Ipinarada ni Solomon ang sasakyan sa harap ng building ng Villaluna Corporation. Matamlay na bumaba si Corazon sa sasakyan. Hindi maganda ang kanyang pakiramdam ng araw na iyon. She felt sick maybe because she haven't have enough sleep while thinking whether she will see Terrence or not. Pero sa bandang huli ay pinili niya ang huli. Dahil maraming laman ang isipan niya, hindi niya namalayang may kasalubong pala siya. She bumped into a chiseled body. Dahan dahan siyang nag-angat ng tingin at nagulat ng makitang si Terrence iyon. After the incident last night, hindi na niya inaasahang magpapakita pa sa kanya ang lalaki. Or maybe he's here to chide her for ditching their supposed to be dinner. "T-terrence..." Usal niya. Napalingon pa siya sa paligid. Dahil medyo maaga pa, wala pang masyadong tao sa paligid maliban sa dalawang guard na nasa entrance at ilang empleyado na nasa loob. "Hey...You didn't come last night," malumanay nitong wika. Bahagya siyang nagulat sa tono ng panan
NAKEDMaingat na nagmaneho si Solomon patungo sa Villaluna Corporation. Samantalang tahimik naman siya sa likurang bahagi ng sasakyan habang pinagmamasdan ang patak ng ulan sa salamin ng kotse. Hindi nagtagal ay huminto ang sasakyan sa harap mismo ng kanyang kumpanya.Nasa loob pa lang siya ng sasakyan, tanaw na niya si Terrence sa labas. Nakatayo parin ang lalaki kung saan niya ito iniwan kaninang umaga. Lumapit naman kaagad ang guard ng establisyemento at pinayungan siya."Ilang oras na ba siyang nandyan, Manong?" Tanong niya sa guwardiya."Kaninang umaga pa daw po sabi ng karelyibo ko, Ma'am. Hindi daw po umaalis si Sir dyan sa kinatatayuan niya." Tugon nito.Nasapo niya ang kanyang noo. Nakaramdam siya ng awa para rito. Ibig sabihin ay init at ulan ang tiniis nito habang nananatili sa puwesto? Para saan? Pero sa kabilang banda, nakaramdam din siya ng inis. Bakit ba kasi hindi ito sumilong? Parte parin ba ito ng pag-arte niya?Kinuha niya mula sa guard ang malaking itim na payong.
ALL BY HIMSELFThe whole kitchen was silent and the only thing that could be heard was their sharp and heavy breathing. Something in Terrence's eyes change as Corazon was staring at it. It seems that she has began to ignite the fire inside him. Inaasahan na niya ang paglapit nito sa gawi niya subalit mabilis na ibinaling ni Terrence ang paningin nito sa ibang direksyon.Ang ginawang iyon ng lalaki ay nakadagdag lang ng sama ng loob niya. Ayaw ba nito sa kanya? Dahil ba hindi siya kagaya ng mga babae nito? Yung tipong wild at palaban sa kama? But why does she felt bad? She should feel happy na hindi ito interesado sa katawan niya."Bakit Terrence?" Alam niyang nagmumukha na siyang tanga sa harapan nito pero iyon ang nais niyang itanong sa lalaki ngayon. "Hindi ba ako kaakit-akit gaya ng mga babae mo?"Napahilamos ito ng mukha at muli siyang tiningnan. "Stop doing this Corazon. You're...You're making this hard for me."Pagak siyang natawa at dahan dahang lumapit sa lalaki. "And do you t