CHAPTER FIFTY-FIVE

Marco POV:

"Mom' I'm sure magugulat kayo sa sasabihin ko ngayon." bungad ko agad dito.

Napahawak naman ito bigla sa dibdib niya, marahil ay nabigla ito sa biglang pag dating ko.

"Ngayon pa lang Marco nagulat na ako sayo."

"I saw Lexien!"

"What?!!"

"Yes' and not just me, also Maxien saw her, sa playground."

Siyang di parin makapaniwala sa sinasabi ko.

"Akala ko nanaginip lang akong nakita siya pero hindi, totoong siya!! Totoong nakita ko siya Mom."

Kita ko naman ang pag biglang umaliwalas ang mukha niya

"Nasaan na siya?"

"Di ko po napansin na umalis sa tabi namin ni Maxien naging abala kasi ako sa pagpatahan ko kay Maxien, nung nadatnan ko kasi silang dalawa umiiyak si Maxien dahil nadapa ito."

"Please hanapin mo siya Marco ang laki ng kasalanan ko sa batang iyon, sana mapatawad niya pa ako." garagal na sabi ni Mom na mukhang paiyak na naman ito. Agad naman akong lumapit dito para yakapin ito.

"Shhh' Mom, ngayon na alam ko ng nandito lang siya, lalong hindi ako titigil kakahanap sa kan