hello po! salamat po sa pagbabasa. makakatutlong po ang reviews ninyo sa story ko. hope you could leave review in every chapter you finished reading. mwuah!
“ANO? Magsi-share ka ba o tutunganga lang tayong dalawa buong gabi?” naiinip na wika ni Kai habang nakaharap siya sa akin. Iniisip ko pa kasi kung paano ko uumpisahan na sabihin sa kanya. Saan ba ako dapat na magsimula? “Ano bang gusto mong malaman muna?” tanong ko sa kanya pabalik. Inirapan niya pa muna ako. “What’s the real score between you and Mr. Walton? Ano ba talaga kayo?” Pag-uusisa niya. Bumuntong hininga ako. Nakakakaba naman kapag ganitong usapan na. Minsan lang kami mag-usap ng matino ni Kai tapos tungkol pa sa buhay pag-ibig ko? “A-Ang t-totoo, hindi ko rin alam. P-Pero isang araw naramdaman ko na lang that I was falling for him.” Kai’s eyes widened saka siya napahawak sa unan malapit sa kanya at pinaghahampas iyon sa akin. “Ang landi mo, bakla! Hoy! Baka nakakalimot ka ha? At masaktan ka na naman sa huli!!” Mahina ko siyang siniko saka sinamaan ng tingin. “Anong akala mo sa ‘kin, tanga? Hindi na ako tanga ngayon. Isa pa, he said he loves me too.” “Kyaaahh?!! Rea
Hindi ko pa rin kinakausap ng matino si Maximo. Ayaw ko muna. Gusto ko munang magpahangin saglit. Although, ginagawa ko naman ang trabaho ko as his secretary. Ginagalingan ko naman para naman matuwa siya at maging proud siya kahit papano kahit secretary lang ako.Oo nga pala. Kailangan ko na pala munang yayain si Enrico na kumain ng lunch kasama namin ni Kai. Yung babaeng ‘yon kasi, laging may kondisyon bago sundin ang gusto ko. Nakakainis rin. Mamaya, bigyan pa to ni Enrico ng ibang kahulugan, nalintikan na.Hinanap ko agad si Enrico sa office ng mga trainee at hindi naman ako nahirapan. Paalis na siya at buti na lang talaga, naabutan ko pa. Phew!“Ahm, Enrico!” tawag ko sa kanya. I even waved my hand para mas madali niya akong mapansin. Winagayway ko iyon sa kahanginan.Nakita ko pa ang bahagyang pagkagulat niya dahil bakas ko iyon sa mga mata niya. “Oh, Ma’am Eloisa.”That sounds strange. Himala yata at tinawag niya akong ma’am ngayon?“That ma’am thing is new to me huh?” natataw
I WOKE up the next day by the lovely smell of food coming from the kitchen. Napatingin ako sa orasan ko and it’s 5 AM in the morning. Medyo maaga pa. Marami rami pa akong oras. Siguro ay nagpatawag na naman ng maids si Maximo to cook food. Tsk. Akala niya naman magiging okay na ako doon?Napatingin ako sa suot ko and it was the same as last night. Oo nga pala. Natulog pala ako agad without changing clothes. Nagbihis na muna ako ng pambahay bago sumilip sa kitchen. Pagbaba ko ay nadatnan ko si Maximo. I was stunned for a moment until I realized na mukhang siya ang nagluto nang lahat kasi may suot pa siyang apron. Napatigil agad ako. Babalik na lang ako sa taas. I don’t want to eat with him.Akmang lalakad na sana ako pabalik pero nagsalita siya. Badtrip. He saw me. Am I that obvious?“Where are you going?” tanong niya.Hindi ko siya pinansin. Tinuloy ko ang lakad ko. “Isang hakbang mo pa palayo. . .” May pagbabanta niyang sabi sa akin.Nanindig naman ang balahibo ko doon. Is he threat
MABILIS na lumipas ang oras. Heto na ako ngayon at naghahanda para sa pagkikita namin ni Abigail. Mabuti na rin iyon ganito nang malaman niya na ako ang asawa ni Maximo. She must know her place. Mabuti sana kung walang asawa si Maximo, e. but I am here. A wife exists for him. “Are you sure you don’t want me to call for a professional make up artist to do your make up?” tanong sa akin ni Maximo habang nakaharap ako sa vanity mirror ko. Sinamaan ko siya ng tingin. “Wala ka bang tiwala sa ‘kin? Don’t you trust my beauty? Or baka hindi ka pa nagagandahan sa akin at ayaw mong ito lang ang mukhang ihaharap ko kay Abigail? Pasensya ka na, ha ito lang kasi ako e wala akong panlaban doon sa Abigail mong mestisang hilaw na maganda na mala diyosa ang itsura at balingkinitan ang katawan--” “Can you stop, wife? Nag-suggest lang naman ako, ang dami mo nang sinasabi diyan. No matter what you look like, you’re still the most beautiful girl in my eyes. Do you understand?” maotoridad niyang tanong.
ALAM kong nararamdaman ni Maximo na hindi na naman ako mapalagay dahil sa nalaman ko. He just simply pat my back na tila ba kinakalma ako. Hindi ko alam kung paano ko iyong tatanggalin dahil heto at mukhang naiinis na naman ako. I thought he was the one who thought about me when he bought this dress. It ended up na hindi naman pala siya ang pumili. I would have appreciated it more kung alam kong siya ang pumili for me. Kahit anong itsura ng dress for as long as he was the one who picked it for me, magiging masaya ako. Tahimik lang ako habang nag-uusap silang dalawa ni Abigail. They were laughing that as if I am not sitting here with them. Tinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagkain kahit na naiinis na ako. Wala ba silang balak na kausapin ako? “You know what, Maximo, na-miss ko ‘yung mga burnt dishes mo. Hanggang ngayon ba, nakakasunog ka pa rin ng food?” tanong ni Abigail out of the blue. Medyo natatawa pa nga ito. Seriously? How did she know? Nakikinig lang ako. Ayaw kong sumab
Isang pitik lang sa tuwalya ko at tanggal agad ito. I am wearing nothing inside. No underwear, no bra. No everything. Just my pure naked body. He seductively placed his hand on my shoulders saka niya iyon pinadausdos papunta sa kamay ko. Marahan niya iyong hinalikan and after that, hindi ko na namalayan na hinahayaan ko na siyang tanggalin ang tuwalyang tanging saplot na nakabalot sa akin sa gabing ito. “You look sexy.” Puri niya pa sa akin. “I feel like owning you every single day.” Dagdag niya pa bago niya ako hinila sa kama. He pushed me to bed. Napasinghap ako sa gulat. Halos mapatakip ako ng mga mata ko nang makita kong nagsimula na siyang ibaba ang boxers na tanging suot niya since he’s already half naked. Kinakabahan ako. Tagaktak ang gabutil na malamig na pawis mula sa noo ko. This isn’t the first time but it do feel like a first time for me again. ‘yung kaba, yung tensyon, parang first time ulit. Parang ngayon lang ulit namin ito gagawin. Napansin yata ni Maximo na medyo
We sat down outside the balcony habang humihigop ng kape. This time, I already put a robe on while Maximo is still half naked. “So, how does my coffee taste like?” I asked. Pinagtimpla ko kasi siya ng pure coffee. Mas healthy kasi iyon saka mas masarap. “I like it it’s bitter sweet, just exactly my taste.””Yep, coz I am sweet and you’re the bitter one.” Dagdag ko pa. “Parang binaliktad mo yata?” natataw aniyang saway sa akin. Patay malisya akong napaiwas ng tingin. “Kailan ka aalis papuntang New York?” I asked. Sinadya ko naman talagang ibahin ang usapan. Hindi siya agad nakasagot. Napatingin pa siya sa buwan bago siya sumagot without looking at me. “Next month.” I heaved a deep sigh. “Malapit na pala.” “I’ll leave you to Kelvin. You don’t need to worry about anything.” “Ilang araw ka doon?” pahabol ko pang tanong Natawa siya kaya napataas ako ng kilay. “Anong nakakatawa, Maximo?” maotoridad kong tanong. “Ikaw naman kasi. Hindi pa ako nakakaalis pero pakiramdam ko gusto mo n
WHEN I got out of the comfort room ay halos mapakapit ako sa may pader at mapasandal. Ramdam ko ang panghihina ng tuhod ko. Hindi dahil sa disappointment kundi sa kasiyahan. I was beyond happy of the results. This is unexpected. Who wouldn’t want such blessing to come? Mangiyak-ngiyak pa ako habang paulit ulit kong tinitingnan ang result ng pregnancy test sa kamay ko which has two lines. Positive. I am pregnant. I will be a mother now. Hindi ko masukat ang sayang nararamdaman ng puso ko ngayon. Tila ba gusto kong magtatalon sa tuwa. Nagmamadali akong lumabas ng and I saw my best friend Kai waiting for me outside. Tila kinakabahan rin siya sa result ng test. Parang mas excited pa nga siya kaysa sa akin. Siya kasi talaga itong overly supportive friend who would always push me to do something na nag-aalangan ako. She was always there and never left. At ang bruha, hindi na nga makapaghintay sa akin sa kotse. Sinalubong na niya mismo ako habang hawak ko ang pregnancy test sa kamay. Naiiya