Chapter 34
Si Jera ay nagsimulang lagyan ng dekorasyon ang lanai. Hindi ganoon kainit ang panahon kung kaya’t magandang doon na lamang nila idaos ang selebrasyon. White and gold ang pinili niyang kulay. Isa isa niyang nilagyan ng hangin ang mga kulay gintong lobo at idinikit sa puting tela na ginawa niyang background. Matapos iyon ay inayos naman niya ang lamesa. Nilagyan niya iyon ng telang puti. She puts a vase on the table which is filled with sunflowers.
It’s lunch time when they started the party. Naihain na ni Jera ang mga pagkaing niluto nila ni Monique. Kumpleto na din ang mga bisita. Ilan sa mga dumalo ay ang mga magulang nina Christian at Jera. Samantal, tuwang tuwa naman si Lucas dahil sa chocolate cake na ginawa niya para dito. Aliw na aliw ang mga bisita kay Lucas lalo na ng kantahan nito ng happy birthday song ang lolo.
Masayang kuma
Chapter 35A month has passed when Christian and Jera decided to move permanently in their beach house resort in Batangas. Jera opened another branch of Sweet Haven there. Marami na din ang tumatangkilik sa mga cakes niya doon.That day ay hindi muna siya nag punta sa bakeshop. She is not feeling well that day. Pakiramdan niya ay pagod na pagod siya. Aurora called her at sinabing bibisitahin siya nang araw ding iyon.“I really love this place that Christian bought, Jera. It is so peaceful here. Maganda din ang pagkaka disenyo ni Christian sa bahay. I really hope na mabigyan niyo na ako ng apo. Gusto ko pang maexperince na habul habulin ang mga magiging apo, Je.” Wika ni Aurora habang tinutulungan si Jera na magluto ng Kare-Kare.“Mom, hayaan niyo at bibilisan naming ang pag gawa.” Natatawang wika ni Jera.“Sabihin mo kay Christ
Chapter 36Si Christian ay nagmamadaling lumabas ng sasakyan ng makitang nawalan ng malay ang asawa. Dali dali niyang binuhat si Jera at muling isinakay sa kotse. Iniayos niya ito sa pagkakaupo, nilagyan ng seat belt at saka ini-adjust ang upuan upang ihiga iyon. Then Christian drive to the nearest hospital in their place.In just fifteen minutes ay nasa ospital na si Christian at Jera. Agad niyang dinala sa emergency room ang asawa. Doon ay sinalubong sila ng nurse at binigyan ng instruction kung saang kama ihihiga ang asawa. He then filled up the necessary forms.A few minutes ay nilapitan si Christian ng resident doctor ng ospital.“Good evening, Sir. Ano po ang nangyare sa pasyente?” Tanong ng babaeng doctor na kasalukuyan ng chice-check up ang asawa.“She just lose consciousness, doc. But before I left this morning, s
Chapter 37Early in the morning ay isinagawa ang mga lab tests ni Jera. Dumating na din ng maaga si Aurora at sinamantala naman iyon ni Christian upang umuwi muna sa kanilang tahanan. He has to change his clothes and get some important things.Habang nasa biyahe ay panay ang usal niya ng panalangin na sana ay maging maayos ang resulta ng lab tests ni Jera. He knew that lately she has been really worried about him. Nitong nagdaang buwan ay talagang nagkaproblema siya sa isa sa kanyang mga kliyente. He was ready to file a case for breach of contract against his clients. Mabuti na lang din at nadaan iyon sa maayos na usapan. He didn’t bother to say it to Jera dahil ayaw niyang mag-alala pa ang asawa. He wanted to just let her enjoy what she’s doing.Pag dating sa bahay ay mabilis siyang naligo at nag bihis. Kumuha siya ng isang bag na Malaki at doon isinilid ang mga damit ng asa
Chapter 38Christian went to Jera’s room. He doesn’t know how he should act in front of her knowing that his wife is really sick. Of all people and of all disease, bakit kay Jera pa nangyare? He is not being pessimistic, but hell and damnation! Leukemia is not an ordinary disease! Nilapitan muna niya ang ina and whispered to her ear that he wanted to be alone with his wife.Si Aurora ay kunwaring nagpaalam na uuwi na muna dahil may aasikasuhin ito sa bahayHe sat on her hospital bed and tried his best to smile.“The doctor says that you have to rest really well and take some medications, wife.” He simply said. Kung magsasalita pa siya ng kung ano pa ay baka hindi niya mapigilan ang sarili na mapaiyak. God, he is not the type of guy who would cry. But he feels like he would burst into tears any minute. And he cannot fucking cry in f
Chapter 39Habang nasa biyahe pauwi ay tahimik lamang si Jera. She knows Christian is hiding something from her. But she is afraid to know what it really is.Pinili na lamang niyang ipikit ang mga mata. Pinakikiramdaman niya ang sarili. The past few days has been really hard for her. She’s always feeling tired and she has bruises on some parts of her body. Ayaw na sana niya iyong ipaalam sa asawa dahil mag-iisip lamang lalo ito. Ayaw na niya dumagdag pa sa aalalahanin nito. Kung hindi lamang siya nahimatay kagabi ay wala naman siyang ibalak ipaalam sa asawa ang nararamdaman.Actually she somehow felt guilty. Masyado niyang pinag-alala ang asawa lalo na ang mga magulang. They called them last night. Nagkataon lamang na nasa Manila ang mga Baguio ang mga magulang dahil nagbabakasyon ang mga ito kung kaya’t hindi nakapunta ang mga ito sa ospital. But it is better. They&rsq
Chapter 40After having lunch, Christian and Jera just stayed inside their room. They just watched movie while eating some snacks. Nandoon na natatawa si Jera sa pinapanood o di kaya ay nagiging emosyunal siya. And Christian would laugh at her. How she longed and missed for this kind of moment.Ever since they moved in Batangas, pakiramdam ni Jera ay palagi siyang nag-iisa since her family and friends are in Manila. Si Lorie ay abala sa trabaho nito and at the same time busy with her boyfriend. Yeah, she already has a boyfriend. Sinong mag-aakala na ang long time crush niya at aksidente lang muling pagkikita ay hahantong sa isang magandang pagmamahalan. And she couldn’t be happy for her friend.As for Ethan ay hindi pa din niya nakakausap ang binata. She’s hoping that time will come that he will forgive him.“We are done watching movie and eating sn
Chapter 41It’s only five thirty in the morning pero gising na agad si Jera. Si Christian ay na nakayakap sa kanya ay himbing na himbing pa sa pagkakatulog. Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Kahit kailan ay hinding hind siya magsasawang pagmasdan ang mukhang iyon. Ever since they got back in each other’s arms ay walamg hindi tinupad ang asawa na pangako sa kanya. He has been a carin and loving husband. Siguro para dito ay hindi pa sapat ang ginagawa nito, but for her, Christian ways of showing how much she loves and cares for her is already enough.Yes, there were times na hindi siya nabibigyan ng oras but she perfectly understands it. He is working really hard para sa pamilyang nais buuin ng asawa. He would always tell her that he wanted to give everything to her pati na rin sa mga magiging anak nila. He wanted to be not just a father but a good provider as well. And for that, she really feels blesse
Chapter 42 Madaming dalang mga prutas ang mga magulang ni Jera. Halos lahat na ata ng uri g prutas ay dinala ng mga ito.“Mom, ang dami naman niyang dala ninyo. Pwede na po ako magtinda dito sa amin.” Biro ni Jera sa ina habang inaayos nito sa kanilang kusina ang mga prutas na dala ng mga ito.“You have to eat a healthy and balanced diet, Je. Ang sabi ni Christian ay marami kang iniinom na gamot. Kailangan bumawi sa pagkain. Tomorrow you will go to St.Lukes sabi ng asawa mo. I think it would be better kung sa Manila muna ulit kayo mag stay para kapag kailangan mo pumunta ng hospital ay hindi ka masyadong mapapagod sa biyahe. You can also stay with our house lalo na kung busy si Christian sa kanyang trabaho. Ayokong maiwan ka na nag-iisa sa bahay, Jera lalo