Share

CHAPTER 22

SCARLET VERGARA POV:

Mag iisang linggo na simula nung makalabas ako ng hospital, pero heto parin ako hindi makaalis alis sa lugar nato, dahil hanggang ngayon hindi parin nagigising si tyler. Simula nung ok na ako hindi ako umalis sa tabi niya saglit lang uuwi sa bahay tapos babalik agad dito.

Napangiti ako ng mapait at hinawakan ang kamay ni tyler.

"I miss you please gumising kana." tumulo ang luha ko at agad ko tong pinunasan bahagyan kong tinaas ang kamay niya papunta sa labi ko hinalikan ko ito gaya ng palagi niyang ginagawa sakin. Hindi ko alam kung paano ko ba malalampasan ang lahat ng problema ko. Parang nawawalan narin ako ng pag asa, hindi ko kayang nakikita ang asawa kong nakahiga lang dito. At mas lalong hindi ko matanggap na wala na ang aking asawa.

"Bakit ba kasi ang tagal tagal mong matulog ha nakakainis ka alam mo ba yun miss na miss na kita gumising ka na please." hindi ko alam kung ano na ang itsura ko siguro pulang pula na ako dahil sa kakapunas ko ng tumutulong lu
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status