CHAPTER SIXTY-THREE

MARY LYNELLE

Nakarating kami sa presinto kung saan naka detained si Eloisa. Kung dati ay larawan ng isang napakagandang babae. Ngayon ay isang babaeng nawalan nang pag-asang mabuhay.

Sabog ang buhok at may pasa sa kabilang pisngi.

"Bakit andito ka!? Pumunta ka ba dito para kutyain ako? Gawin mo na pero hindi ko pagsisihan ang ginawa ko!" wika nito na bakas ang hinanakit at pagkabigo sa mukha.

Napasinghap ako, kahit nakakulong ay matayog padin manalita 'to.

"Pumunta ako dito para sabihin sa'yo kung bakit mo hinayaan na kainin ka ng galit sa 'yong puso. Wala akong naging kasalanan sa 'yo kaya hindi kita dapat kawaan. Subalit galing sayong salita na wala kang pagsisi sayong ginawa hindi ko itatanong kung bakit? Huli na din kung pagsisihan mo ang lahat,"

"Kahit sobra akong nagalit dahil nilagay mo sa panganib ang anak ko. Pero tao lang tayo mayroon kahinaan bawat isa. Kahit mali ang pamamaraan ng iba sa kahinaan nila ay hindi kita huhusgahan,"

"Ngunit gaya ng sabi ko anak ko ang nalagay