Akira's POV.Nagising ako sa tunog ng cellphone kong nagri-ring. Kinusot ko muna ang mata ko para makita kung kanino galing ang tawag.Napangiti ako ng makita ko kung sino iyon kaya agad agad na sinagot ko naman iyon."Good morning princess! Rise and shine! Bawal ma late! See you in school!" sunod sunod nyang sabi.Napangiti naman ako, ang sweet nya talaga ng lalaking to. Walang pinagbago!"Tsk! Oo na Mr. Cloud Denver Hermosa, babangon na po. See you in school. Thanks for waking me up" sabi ko at narinig ko pa ang cute nyang chuckle bago ko in end ang call.Yup that's Cloud.May iba pa bang gigising sakin ng ganoon kalambing? Buti pa sya hindi nagbago.It's been 2 weeks since nung nag Boracay kami pero pakiramdam ko ay sensitive topic pa rin sakin iyon kapag maaalala ko.It was supposed to be a beautiful day!Nagising ako nung umaga dahil sa sikat ng araw, bukas ang kurtina ng kwarto namin. Hindi ko pa agad dinilat ang mga mata ko dahil I am still recalling kung totoo ba yung mga nang
Akira's POV."Mukha yatang pinagpapalit mo na ko Akira?" napahinto naman ako sa pagkain dahil sa sinabi ni Sanya.I frowned at her. Napakaselosa talaga nito kahit kailan!"Ang OA mo naman! Ikaw pa din naman ang bestfriend ko" sabi ko bago bumalik ulit sa pagkain ng tiramisu."Hey slow down baka mabulunan ka na nyan, pang apat mo na yan and there still plenty of that kaya dahan-dahan ka lang" sabi sakin ni Cloud kaya napatigil naman ako sa pagkain.Seriously? Pang apat ko na to? Ang lakas ko naman atang kumain ngayon? Well, masarap kasi ito at sinusulit ko na din ang baon ko. Sayang naman ang yaman ng parents ko.I smiled at Cloud dahil pagdating sakin ay napaka attentive nya kaya lahat ng bagay napapansin nya sakin."Tol, alam kong patay na patay ka kay Akira, pero male-late na kasi tayo alam mo namang terror ang prof natin doon" paalala ni Josh.Tumingin sakin si Cloud as if asking for permission na hindi naman nya kailangang gawin."Ano ka ba Cloud, ayos lang ako kaya wag mo na kong
Akira's POV."Akira hija, kainin mo na yang almusal mo at lumalamig" sabi sakin ni Yaya Minda kaya napatingin ako sa pagkain ko.Hindi ko pa pala nababawasan. Wala talaga akong ganang kumain at pakiramdam ko gusto ko na nga lang magkulong sa kwarto at mag iiyak pero sadyang mapilit si Cloud na susunduin daw nya ko ngayon.Magaling na si Thunder, may sipon na lang daw sya ngayon. Yun yung sabi sakin ni Yaya Minda. Maagang umalis si Thunder, wala man lang pa thank you sa pagiging bobo ko sa kanya kagabi. Maaga syang umalis dahil pupuntahan nya malamang yung Dani na yun.Ayan na naman! Feeling ko iiyak na naman ako, bwisit na puso ito, lagi na lang kumikirot. Tumayo na lang ako at iniwanan yung pagkain ko.Narinig kong tinatawag pa ko ni Yaya Minda pero hindi ko na lang yun pinansin. Nag tricycle na ko hanggang gate ng subdivision namin. Pagkababa ko doo ay nakita ko na agad ang kotse ni Cloud.Bumaba si Cloud mula dito at nakangiting lumapit sakin."Good morning princess!" nakangiting b
Akira's POV.Sinarado ko ang locker ko at sumilip sa relo ko. Past 7pm na pala pero wala pa din akong balak umuwi. By the way, hindi pala ako umuwi kagabi, kay Sanya na lang ako tumuloy, doon na ko nagpahatid kay Cloud.Sinabi ko na lang kay Sanya na ayaw kong pag-usapan ang nangyari kaya hindi na sya nagsalita pa about doon kaya natahimik ako. Maingay, matapang, at pakielamerang bestfriend si Sanya pero she is more than what I could ask for. I know how much she cares and loves me. Sya rin pala ang nag uwi ng gamit na naiwan ko sa classroom.Nakita kong nagri-ring ang cellphone ko kaya naman sinagot ko ito."Hey Aki, nasaan ka? Yung totoo ha" tanong nito."Pauwi na, ito na nga pasakay na ng taxi. Wag ka ng mag abalang ihatid ako dahil may mga kailangan ka pang tapusin, kaya ko na." I told him."Okay, please just text me when you get home" sabi nito."Opo dad" biro ko dito. "Sige na, I promise, I'll text you" tas binaba ko na yung tawag.Nagsinungaling ako kay Cloud. Nandito pa din ako
Akira's POV.Hinawakan ko yung ulo ko dahil pakiramdam ko ay sumasakit na naman ito. Naalala ko na naman ang sinabi nung doktor.Flashback"Mrs. Montenegro, you're six weeks pregnant" anunsyo sakin nung doktor.I refused to believe it, bakit ngayon pa? Hindi sa hindi ako masaya pero nanganganib na mawalan sya ng isang ama at ang tanong is tatanggapin man lang ba sya ni Thunder?"I am what? No you're kidding right?" sabi ko."No, you're pregnancy test shows positive. I am an OB-Gyne. Aren't you happy? You have a blessing on the way. I'm sure your husband will also be glad about this news"No!I am definitely sure, he would not be happy dahil si Ella ang gusto nya, si Ella ang gusto nyang makasama habang buhay at kay Ella nya gustong magka anak at hindi sakin.Nasaan sa salita na yun ang glad?Natatakot ako, dumoble ang takot ko. Ilang rejection na ba ang natanggap ko mula kay Thunder? What if he also rejects our baby? Kakayanin ko pa ba? Just thinking about him rejecting our baby break
Akira's POV."Aki! Akira!" mas binilisan ko pa ang paglalakad ko ng marinig ko ang pagtawag nya sakin.I am pretending na hindi ko sya naririnig kahit ang lakas ng sigaw nya. Ayoko! Ayoko muna syang makausap or makita ngayon kaya nga hindi ako pumasok sa klase nya.Nagulat ako ng humawak sya balikat ko. Naabutan nya na pala ako."Uy! Ella" bati ko sa kanya. I faked a smile.Dalawang linggo na din simula nung malaman ko yung tungkol sa kanila ni Thunder at dalawang linggo ko na din syang iniiwasan."Didn't you hear me calling you? Kanina pa kaya kita tinatawag" sabi nya.Na guilty naman ako. Wala naman kasing rason para magalit ako sa kany dahil wala din naman syang alam sa about sakin, kaya napagdesisyunan ko na lang na umiwas sa kanya.But I can't help but feel hurt whenever I see her. I am also envious of her dahil si Ella, sya yung mahal ni Thunder, sya yung gusto nitong makasama at hindi ako yun."Ha? Sorry hindi kita narinig, malalim kasi yung iniisip ko. Bakit mo nga pala ako ti
Akira's POV."Akira hija kumain ka na ng almusal mo, ipinagbilin ka sakin ni Thunder na alagaan kita kapag wala sya" sabi sakin ni yaya habang nakahiga pa din ako sa kama."Bakit kailangan nya pa kong ipagbilin, hindi ba sya ang asawa ko? Sya dapat ang nag aalaga sakin pero anong ginagawa nya? Hindi sya umuuwi at parang hangin lang akong dinadaan-daanan nya" sagot ko.Umagang-umaga ay napaka emosyonal ko. Pagkagising ko parang gusto ko na lang umiyak dahil lang sa maaga na namang umalis si Thunder at hindi ko sya naabutan. Tsk! Parang hindi pa naman ako sanay pero dahil siguro sa buntis ako ay ang sensitive ko sa konting bagay lang. Madalas din akong antukin, minsan masandal lang ako tulog na agad ako. Aish! Miss na miss ko na si Thunder, palaging sya ang gusto kong makita, sya ata ang pinaglilihian ko.Hindi ko pa rin sinasabi kay Thunder na buntis ako dahil obviously busy sya kay Ella. Hindi na rin ako nagko commute dahil hatid-sundo ako ni Cloud. Pinilit nya yun, para daw safe kami
Akira's POV."What are you all doing? Move! We hired you not to chitchat all day, I guess you both know that, right?"Nagising ako dahil naririnig ko yata ang boses ni Thunder na sumisigaw.Ang aga-aga ang init agad ng ulo."Where did they come from Yaya Minda?"Nananaginip pa ba ako? Parang klarong klarong boses ni Thunder ang naririnig ko. Nasaan ba ko?Dinilat ko ang mata ko at bumungad sakin ang black and white na kwarto. I automatically know where I am. Thunder's room."Pagpasensyahan mo na Thunder, nataranta lang ang mommy nyo ni Akira kaya nagpadala ng katulong dito, akala nya siguro ay hindi ko na kayo kayang alagaan, hayaan mo at sinasabi ko ng ibalik yang dalawa sa mansyon dahil hindi naman kayo alagaing mag-asawa"Narinig kong sagot ni Yaya Minda. Mukhang nasa labas lang sila ng pintuan ng kwarto. I am confused, bakit biglaang nagpadala ng katulong sila mommy sa bahay?Teka ano bang nangyari? Bakit ba ako nandito? Pinilit kong alalahanin pero hindi ko masyadong maalala. Nak