Vanna's POVNakatingin ako sa malayo sa oras na iyon, nakaupo lang ako sa isang chaise kung saan nakatapat ang dagat. Tahimik ang paligid dito sa Cartagena, walang masyadong tao, walang ingay at madalas, malalaki ang mansion sa gilid ng dagat. Ilang araw na rin akong nagpapalipas dito kina Kenneth, madalas itong wala dahil abala sa lakad nito. But in that moment, hindi ito umalis at sinabi niyang ipapasyal daw niya ako sa Cartagena. It's already nine o'clock in the morning, maaga akong nagising sa oras na iyon kaya hindi kataka-taka na wala pang tao sa salas, nasa kusina naman ang mga katulong ni Kenneth na abala sa mga gawain. "Good morning." Narinig ko mula sa'king likuran, agad akong napalingon dito. Ngumiti ako sa kaniya. Dahan-dahan itong lumapit at tumabi sa akin. He passionately hold my hand. "Ivana, if you want to tell anything, handa akong makinig." Sabi pa niya sa Tagalog na lenggwahe. Bagama't slang itong pakinggan, ay naaappreciate ko siya sa pagiging concern nito. N
Magnus' POVThey were now sitting in their chosen corner while patiently waiting their order. Nasa harapan ni Vanna ang seryosong mukha ni Kenneth na hawak-hawak ang kamay nito. Fuck it! Hindi ko maiwasang magmura habang tanaw ang mga ito. Dahil sa tulong ni Peruvian ay nalocate ko na rin si Vanna. And I am thankful that she is still alive, but seeing her this time with another man is so painful for me. May numero ako kay Kenneth kaya agad ko itong tinawagan ito. Nang makitang kinuha nito ang phone at kinausap na ako ay naghintay ako ng ilang minuto. "Hello? Sino 'to?" sabi pa nito sa akin saka aksyon na sanang ibababa. "It's me...Magnus." Mahinang saad ko rito saka halatang may kung anong masamang balita ang nalaman nito sa ngayon dahil ang magandang timplada nito kanina ay tila nag-iba na ngayon. Ang dati'y nakangiting mukha nito ay ngayo'y hindi maipinta at tila galit na galit. Natuwa ako sa nakikita mula sa malayo. "Okey ka lang?" Narinig ko sa kabilang linya. Si Vanna 'yon
Vanna's POVTanaw ko ang kararating na ginang na ngayo'y nakatanaw sa saradong bintana ng kwarto ni Magnus. Kumplikado pa rin ang lahat, ni hindi ko nga alam ang dapat gawin. If she's the guardian of Magnus, then why she didn't went to our wedding? And why Magnus never told me anything about her. Sinipat ko ito mula ulo hanggang talampakan. Sumisigaw ang awra nito na isa itong maykaya sa buhay. She's rich. She's powerful, and I guess she's dangerous. Hindi sinasadyang nagkrus ang tingin namin kaya ako na lang ang umiwas ng tingin. Alam kong papalapit na siya sa akin that time, I tried to resist not to shake any part of my body but my hands can't stop not to. Doon ko nalang napansin na nasa harap ko na siya. "Can I talk to you, alone..." ani nito saka tiningnan nang makahulugan sina kuya Jay na nasa likuran ko na h'wag makialam. Sumang-ayon ako saka naglakad kasama niya papuntang hallway. Tahimik lang ako sa kung anumang sasabihin niya. "Hija, tell me your cost, I will pay you w
Vanna's POVNakahanda na ang hapag sa oras na iyon, alam kong paparating na sina Magnus. Tumawag si kuya Jay na nagising na raw ito at maayos na ang pakiramdam. Gusto na raw umano nitong umuwi at magpahinga dito sa Villa. Nakangiti lang ako habang naghahanda sa kusina. "Oh, abot-ngiti tayo ngayon ah, siguro excited ka nang makita si Magnus no?" si Peruvian na panay ngiti sa'kin habang hawak ang baso ng lemonade. "For sure, ngayon lang sumigla ulit si Vanna e," Vittos added. "Of course." Ngiti ko saka sinimulang maghugas ng kamay, kailangan ko ring ihanda ang sarili. Aakyat muna ako sa kwarto para makapagbihis at magpaganda. "Kayo na muna ang bahala riyan ha," sabi ko sa dalawa. Tuloy-tuloy ako sa hagdan patungo sa itaas. Nang makapasok sa kwarto ay agad akong nagtungo sa tokador. Nakita ko ang hitsura ko sa salamin, kahit bahagyang pinagpapawisan ay nakikita kong mas nagkaroon na ako ng kulay kaysa dati. Matapos ang pag-uusap namin ni ginang Catriona ay mas sumidhi pa lalo ang pag
Vanna's POVNagising ako dahil sa mga boses na parang nagtatalo. Tabon ang kumot ay dahan-dahan akong bumangon at doo'y nabigla sa nakita. Nasa harapan ko sina mama at papa. Galit na galit ang mga mukha nito habang nakatingin sa akin. Magnus is standing in my way, as he tries to cover me in our bed. "Vanna! Get up now!" sigaw ni papa na bakas ang mga ugat sa leeg dahil sa galit. "You heard us, hija. Pronto! Magbihis ka!" dugtong naman ni mama na nasa gilid ni papa. "You can't get Vanna, senor, napagkasunduan na natin 'to!" si Magnus na nakatapis ng tuwalya sa kanilang harapan. Ngunit mapilit si papa at mabilis akong sinunggaban sa kama at hinila. Mabuti na lang at natakpan ng kumot ang aking kahubaran. Mabilis akong pinatapis ni mama ng bagay na iyon saka hinila papunta sa loob ng banyo. Iyak ako ng iyak dahil sa mga nangyayari. "What's happening, ma? Bakit kayo nandito? Bakit n'yo to ginagawa?" She wipe my tears and cup my face with her soft hands. "Listen, Vanna. We know every
Vanna's POVI am alone in my room sipping this bottle of drink. Nakakulong ako sa sarili naming pamamahay. The scenario has been manipulated and rush. Hindi ko alam ang nangyari kung bakit kinuha ako nila mama at papa. "Bullshit!" I throw it somewhere, then, remain in silence. Tanging pagbasag lang ng bote ang umalingawngaw sa dingding. Ilang oras na ang nakakalipas at alam kong hindi rin magtatagal ay bubuksan na nila ang pinto. Oras na para sa hapunan, may maglalagay ng pagkain dito. Inayos ko ang sarili at naghintay nang kaunti. Nakasandal ako sa pinto nang mga oras na 'yon, narinig ko ang mahihinang yabag mula sa labas. May tao. Papalapit na ito sa kwarto ko. Nang magbukas ang pinto ay nabigla ako sa nakita. It's not our maid, or Alfred. It's not my mom or dad, paano siya nakapasok sa pamamahay namin? "B-bakit ka nandito?" nakaawang ang mga labi ko habang mariing tiningnan ang kaniyang pigura, mula sa pagitan ng kaniyang mga mata patungo sa kaniyang kabuuan. Si ginang Catr
Magnus' POVHindi na ako nagpatumpik-tumpik pa, when I reach the huge gate, i start to park my motorcycle behind the trees. Alam ko ang sekretong daanan mula sa likurang bahagi papasok sa loob, isa itong lagusan, an escape route. Gaya pa rin ito dati, masukal ang damo, ngunit bahagyang natatabing ang nagsilbing daanan doon. I start to check my backpack and take the survival knife. Kailangan kong mabuksan ang kandadong nandoon, mabuti na lang at marunong akong magkulikot ng bagay at nagawa ko itong buksan. Malakas ko itong sinipa kaya bahagyang natabing ang pintoan doon. "Damn it!" napahawak ako sa aking bag at nag squat muna, narinig kong may naglalakad sa itaas na bahagi, natatabunan naman ako ng mga damo kaya hindi nila ako nakita. Hawak nila ang matataas na kalibre ng baril.I know that they are guarding the perimeter. Alam ko ang takbo ni tiya Cat. Kinuha niya si Vanna dahil ito ang kahinaan niya, sa sinabi niya dati, hindi ko pa rin pinapaniwalaan na anak niya sina Jay at Vann
Vanna's POV "Sumagot kayo!""Oo, it's you. You are my daughter, and I'm your real mother.""That can't be!""Yes it is! Ako ang tunay mong Ina, kapatid mo si Jay, at nahanap ko kayo matagal na, ngayon lang ako naglakas-loob na magpakilala sa'yo, knowing that you're with this man, that least I didn't expect to be your husband, he's not meant for somebody, not even you, anak." Sambit ni ginang Catriona na siyang rason upang mamalisbis sa pisngi ko ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. "Listen, Vanna. I didn't mean to..." si Magnus na sumabat sa amin. "Matagal mo na bang alam?" may hinanakit na boses ko. Hindi siya sumagot. Napatakip ako sa sariling bibig. "All these time, Magnus?"Mahina siyang umiling. "No." "Then when!"Nagpapalit-palit ako ng titig sa dalawang taong nandoon. "I am doing this for you, Vanna. Makinig ka." Dahan-dahang naglakad papalapit sa'kin ang ginang. But, I also moved a bit backwards, I can not take it long. "Vanna..." makinig ka. Nakita ko ang pagtigi