Kabanata 32

Kumurap si Nellie, pagkatapos ay napagtanto niya na mali ang sinabi niya.

Hindi siya humarap sa kanyang tatay, lumingon siya sa gilid, “Si Mommy po, ngayon, siya ay…”

Bago pa siya matapos sa pagsasalita, nakita niya si Luna na nakatayo sa entrance ng study room.

Naiwan ang salita ng batang babae sa kanyang lalamunan.

Lumigon si Joshua at tumingin siya babaeng nakatayo sa entrance, maririnig sa boses niya na hindi siya natutuwa, “May gusto ka bang sabihin?”

“Opo.”

Nanatiling walang ekspresyon ang mukha ni Luna. “Sinabi po ng mga katulong sa baba na handa na po ang agahan at tinanong nila kung kakain na po si Nellie.”

“Pwede ka nang maunang kumain kung gutom ka na.”

Tumingin sa kanya si Joshua ng naiirita, “Kapag natapos na si Nellie, kami na ang bahalang bumaba.”

“Okay po.”

Ngumiti si Luna at tumango, pagkatapos ay lumingon siya ng hindi nagdadalawang isip.

Pag alis ni Luna, sinara ni Joshua ang pinto sa study room, lumingon siya at nagpatuloy sa pag tanong kay Nellie. “Ano n