"O, asawa ka ni Miss Hill."“Pareho talaga kayong magandang mag-asawa. Kayong dalawa ang perfect match.""Halika, makikipag-toast ako sa inyo upang ipakita ang respeto ko sa inyong dalawa."Pagdating nila, nakipag-toast sila sa mga tao. Ang kanilang hangarin ay hindi sana sila mahalata.Kahit na ang isang inosenteng tao tulad ni Emma ay masasabi na ang mga tao sa paligid ng mesa ay may masamang intensyon. Kapag nais niyang hilingin kay Thomas na huwag mag-abala, sino ang makakaalam na…Ibinuhos ni Thomas sa kanyang sarili ang isang baso ng alak, tumayo, at tumagay sa lalake. Magalang niyang sinabi, “Salamat sa iyong hiling. Halika, tagay!"Cheers."Magkaharap sila sa isa’t isa habang uminom ng alak.Ang mga tao sa room ay nakatingin kay Thomas at naisip na para siyang tanga. Agad sa pagdating niya, direkta niyang ininom ang isang malakas na shot kaya siya na-lasing na para bang nawalan na siya ng malay pagkatapos nito.Paano niya magagawang manalo laban sa walong lalake hab
Mukang hindi namalayan ni Thomas ang panganib. Binalewala niya ang payo ni Emma habang patuloy parin siyang umiinom kasama ang mga tao.Tuwang-tuwa ang mga tao sa mesa. Hindi na sila makapag hintay na malasing agad si Thomas.Gayunpaman, naging iba ito sa inaasahan nila. Matapos nilang uminom ng hindi bababa sa dalawampung baso, ang expression ni Thomas ay nanatiling hindi nagbabago, at puso niya ay nasa normal na tibok. Para bang kalmado lang siya.Hindi lang ito alak, ngunit hindi rin siya pwedeng uminom ng plain na tubig tulad nito, tama?Gayunpaman, si Thomas ang gumawa nito.Sa nakaraang mga taon si Thomas ay nasa west coast. Sinanay niya ang kanyang sarili sa isang pambihirang kakayahan na pag-inom ng alak. Lalo na at walo lang sila roon. Kahit na may tatlumpung tao, hindi sila mananalo laban sa kakayahan sa pag-inom ni Thomas.Walang nakakaalam sa upper limit ng kakayahan sa pag-inom ni Thomas.Hindi siya malalasing.Ang mga taong ito ay napakahusay sa pag-inom ng alak,
"Bumalik ka ulit."Mabilis na iwinagayway ng lalaking naka-salamin ang kanyang kamay. "Hindi pwede. Patawarin mo ako hindi ko na ito maiinom."Hindi siya pinansin ni Thomas. Patuloy niyang binuka ang kanyang bibig at patuloy na nagbuhos ng sampung baso ng alak hanggang sa lumabas ang dugo ng lalaki. Pagkatapos, nahiga ang lalaki sa sahig at nangisay.Nang makita ito ng ibang tao, takot na takot sila hanggang sa hindi na sila naglakas-loob na gumalaw pa man.Pinuno ulit ni Thomas ang ilang dosenang baso ng alak bago niya sinabi sa lahat, “Ang bawat isa sa inyo ay iinom ng sampung baso ng alak. Pwede na kayo umalis pagkatapos niyo ito maubos. Iinom ka mag-isa o ako mismo mag-papainom sayo?”Ang lalaking naka salamin ay mukhang malungkot, kaya't hindi nila hinayaang gawin ni Thomas na siya mismo ang mag-painom sa kanila. Lahat sila ay gumawa ng initiative na itaas ang baso at magsimulang uminom.Ngunit, mayroong sampung baso ng puting alak. Ang bawat baso ng alak na kanilang naiino
Hindi nag bago ang expression sa mukha ni Thomas hanggang sa pag labas niya ng pinto. Agad niyang sinabi sa waiter ng walang pag-dadalawang isip, "Ang ilang mga tao sa loob ay sumusuka pagkatapos ng sobra sobrang pag-iinom. Paki dala sila sa ospital.""Sige."Pag pasok ng waiter sa private room ay agad niyang nakita ang sitwasyon. Ang mga tao ay hindi lamang nagsuka. Pero pati ang sahig ay puno ng dugo at lumiliyab na apoy. Ang mga taong ito ay mamamatay kung hindi naagapan ng oras.Kinilabutan ang waiter at agad niyang tinawag ang ambulansya at ipinadala ang mga nasa private room sa ospital.Pumunta si Thomas sa labas ng hotel, at tumawag siya kay Samson."Kamusta, boss?""Tulungan mo akong asikasuhin ang isang bagay.""Walang problema."Pagkababa ni Thomas ay ibinaba niya ang kanyang ulo at naglakad papunta sa kalsada na parang walang nangyari.Makalipas ang ilang sandali, isang Cadillac ang huminto sa harap ni Thomas.Nang mabuksan ang bintana ng sasakyan, mabalisa na tin
Tumango si Emma. Nagmaneho siya pabalik sa headquarters ng Hill Manufacturing Company at ibinalik si Thomas sa company meeting room.Pagpasok pa lang nila sa meeting room, nakita nila ang isang grupo ng mga tao na nakaupo sa tabi ng meeting table. Tinitigan nila si Emma ng may sarcastic napag-tingin, at lahat sila ay mukhang masaya para sa kanyang kamalasan.Umupo si Richard sa itaas, huminga ng mahaba, at sinabing, "Emma, alam mo ba kung gaano ka-seryoso ang pagkakamali na nagawa mo?"Ibinaba ni Emma ang kanyang ulo, at hindi siya naglakas-loob na magsalita.Nagpatuloy si Richard sa pagsasabing, "Nasaktan mo ang mga tao kasama lalo na si Javier. Ginawa mo kaming magkaaway ng Kennedy family ngayon! Hindi nila tayo bibigyan ng anumang investment sa ating company, kaya gagawin din nila ang lahat upang labanan tayo! Emma, ito ang mabuting gawa na nagawa mo!"Galit na galit siya at hinagis niya ang tasa sa sahig. Pasigaw niyang pinagalitan si Emma, "Lumuhod ka at humihingi ng pa
Ang kapaligiran sa meeting room ay naging awkward. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na gumawa si Richard ng ganitong deal sa isang batang miyembro ng pamilya.Tinanong ni Richard, "Paano kung hindi mo makamit ang dalawang bagay na ito?"Tiwala na sinabi ni Thomas, "Kung hindi ko magawa ito, hihiwalayan ko si Emma, at hindi ako aapak sa presensya ng Hill family.""Sige! Aalalahanin ko ang sinabi mo.""Syempre!"Muling tinanong ni Richard, "Ilang araw ang kailangan mo upang makumpleto ito?"Nagpakita si Thomas ng dalawang figure. "Sapat na ang dalawang araw."Ang lahat ng mga tao sa room ay nagkatinginan, at ang kanilang mga mata ay napuno ng mga ngiti. Dalawang araw nga lang ba talaga upang makuha ang investment at mag-sorry ang Kennedy family?“Haha! Supernatural being lang ang makakagawa nito.” Naglakad si Thomas kay Emma, at dahan-dahang sinabi, "Umuwi na tayo ngayon."Hinawakan niya ang kamay ni Emma, umalis silang dalawa sa meeting room.……Habang sila ay papa-u
Sumulyap si Emma kay Thomas at nagtaka kung ano ang sinusubukang gawin ng kanyang ama.Narinig niyang sadyang ibinaba ni Johnson ang boses at sinabing, "Emma, Thomas, hali kayo dito at maupo."Masunurin na umupo ang dalawa sa tapat ni Johnson.Patuloy na huminga ng malalim si Johnson. Bigla, hinampas niya ang coffee table at sumigaw, "Kayong dalawang good-for-nothing, anong ginawa niyo!”Nagulat si Emma. "Dad...""Manahimik ka nga!" Matigas na sinabi ni Johnson, "Narinig ko ang lahat. Nagpunta ka upang pag-usapan ang mga bagay sa Kennedy family, pero nagawa niyong paduguin at bugbugin ang walong tao. Haha, nakapaka-husay at capable niyo!"Alam mo bang may isa mula sa Kennedy family na tumawag sa akin at pinag bantaan ako? Nakakahiya kayong dalawa!”Tumingin si Emma sa baba, at hindi na lang nag salita”Huminga ng malalim si Johnson. “At ikaw Thomas, alam kong nakipag-pustahan ka kay Richard. Napaka tapang mo naman. Kailan ka pa naging ganito ka-capable? Kaya mong makakuha ng
Balak sanang i-persuade ni Emma at Felicia si Johnson ngunit sili ay pinahinto nito."Wala na kayong kahit na ano pang dapat sabihin. Ang pagbibigay sa kanya ng dalawang araw ay aking pinakamalaking concession. Kung meron ka pang sasabihin, kakailanganin mong hiwalayan siya bukas."Inilapag na ni Johnson ang kanyang paa, kaya't hindi na sila nakapag salita pa.Tumayo si Thomas at mahinanahon na nag-lakad papunta sa pintuan. Tumayo agad si Emma at agad siyang sinundan.Dumating ang dalawa sa labas ng bahay.Sinabi ni Emma sa isang nabilaukan na tinig, “Thomas, sinabi lang ni Dad ang mga yon dahil siya ay galit. Huwag mo sanang isapuso."Tumango si Thomas. "Alam ko.""Hindi mo kailangan mag-tuon ng masyadong atensyon sa pusta. Kung hindi mo ito magagampanan pwede pa rin tayong manghingi ng paumanhin kay lolo at humingi na rin ng kapatawaran. Hindi natin kailangan maghiwalay."Ngumiti si Thomas. "Dapat tuparin ng isang tao ang kanyang salita.""Gusto mo talaga akong iwan?"Nagk